Date 1999-06-10
Publication De Standaard
Performance(s) The Anthology
Artist(s) Maayan, David
Company / Organization Acco Theater
Keywords anthology • acco • shoah • joods • ethiek • israëlische • gastvrouw • aangevuurd • superioriteitsgevoel • maayans
Parabel over de joodse staat
Er bestaat in het theater een levendige traditie om de strikte scheiding tussen scène en publiek uit te wissen. Soms word je zo in de beslotenheid van de huiskamer getuige van de pijnlijke psychische realiteit van mensen. Het voyeurisme dat altijd in theaterkijken besloten ligt, wordt dan ongemakkelijk duidelijk. Die "schuld" is echter in te lossen door de erkenning dat het gebeuren bij je eigen leefwereld aansluit.
We zijn te gast in een privé-salon, waar de glaasjes cognac klaar staart. De gastvrouw, ene
Over andere volkeren dan het joodse is ze al even stellig. Zelf heeft ze er niets tegen, maar ze stinken wel. Het niet eens zo latent raciaal superioriteitsgevoel, zelfs regelrecht racisme, van deze vrouw komt echter in een vreemd daglicht te staan als blijkt dat ze
Dat het hier om iets anders dan de hersenspinsels van een gekke oude tante gaat, maar eerder een parabel betreft over de problematische band tussen de shoah en de maatschappelijke cohesie van de
Dan verschijnt de zoon, Moni
In de finale belichaamt de zoon, staand op het deksel van de vleugel en aangevuurd door zijn moeder, eerst de
Zo krijg je in een karikaturale vorm de vreemde politieke ethiek van de joodse staat te zien. Een ethiek die misvormd wordt door de dwingende impact van de overlevers van de shoah op een jongere generatie, en als vrijbrief dient om een soms weinig acceptabele politiek goed te praten.