Date 2000-02-12

Publication De Standaard

Performance(s) Aria Spinta

Artist(s)

Company / Organization Déjá Donné

Keywords sandronidéjádonnéspotmuziekkeuzesimonegrappenglansmomentenbulgarenkroaten

Vrolijke kermisklanten uit Oost-Europa in deSingel

Antwerpen -- Italianen, Tsjechen, Bulgaren, Kroaten en Duitsers op het podium: het verklaart allicht het optreden van Déjá Donné in het project Europa Utopia van deSingel. Een politiek statement kan je hun humoristische voorstelling Aria Spinta echter niet noemen.

Lenka Flory en Simone Sandroni richtten in 1996 samen het in Praag gevestigde dansgezelschap Déjá Donné op, zo genoemd naar hun eerste voorstelling.

Voor hun nieuwe voorstelling putten ze overduidelijk uit de commedia dell'arte. Klassieke figuren als de Harlekijn of Pantalone zie je weliswaar niet opduiken. Maar het gezelschap introduceert zich wel als een stel kermisklanten die voor de aanvang van de voorstelling venten met hun programma, halverwege het stuk proberen de recette op te vijzelen door drankjes en T-shirts te slijten aan het publiek en door na een geslaagd nummer met een collectemandje rond te gaan.

Maar dat is niet alles. Een intrige ontbreekt nagenoeg volledig in het stuk. Het begint met de oudste theatergrap aller tijden: al bij de eerste scène loopt alles fout door een verkeerde muziekkeuze. De acteurs beginnen dan, voor de ogen van het publiek, te ruziën over hoe het verder moet.

Zo worden de typetjes geïntroduceerd die het patroon van de verdere grappen en grollen zullen bepalen. Simone Sandroni is hier de niet al te snuggere baas die zijn compagnie slechts met slaan en zalven tegelijk in het gelid kan houden.

Van de vier andere dansers is er slechts een vrouw die haar verstand min of meer bij de act houdt. De anderen zijn elk op hun manier veel te geil op applaus. Regelmatig maken ze van de verwarring op de scène gebruik om een eigen nummertje weg te geven, ten koste van de anderen. De pseudo-verlegen debutante vrijt zelfs rechtstreeks het publiek op. Dat gebeurt zo stuntelig dat ze haar opzet ogenblikkelijk verraadt.

Onnodig te zeggen dat de voorstelling van kwaad tot erger gaat. Met of zonder sabotage stort plots een doek neer. Even later volgt een spot. Tegen het einde van de voorstelling is er gewoon geen houden meer aan. Het ene doek na het andere, de ene spot na de andere komen neer. Het gevolg is dat Sandroni bedolven raakt onder de doeken als hij zich terugtrekt in de coulissen voor de eindgroet.

Tussendoor krijg je veel ongedwongen dansfragmentjes te zien, die erg aantrekkelijk zijn. De muziekkeuze, met een sterk Oost-Europese klankkleur en een enkel fragment van onze eigen TC Matic, ondersteunt de uitgelaten sfeer voortreffelijk.

Het publiek in deSingel was duidelijk dol op de fratsen.

Hoe leuk de voorstelling ook is, ze vertoont een zwakke spanningsboog en een grote voorspelbaarheid. Het zijn dus de timing en opeenvolging van de situatiehumor die de zaak moet redden. En dat valt wat dunnetjes uit: veel grappen worden net iets te lang gerekt, of net te vaak herhaald.

De glansmomenten van de individuele dansers maken gelukkig veel goed. Wie uit is op een avondje onbekommerd plezier, zit dus goed.

Nog vanavond om 20 uur en zondag om 15 uur in deSingel in Antwerpen, tel. 03-248.28.28 of www.desingel.be