Date 2000-09-30

Publication De Standaard

Performance(s) Jetzt

Artist(s) Hauert, Thomas

Company / Organization Cie Zoo

Keywords jetzthauerttheloniouszoouitgewerktludiciekrioelendgroepsfigurenlive-scène

Vallen op Monk

Brussel -- Op de spaarzame pianoklanken van Thelonious Monk levert Cie Zoo, gezelschap van Thomas Hauert, met Jetzt een sprankelende voorstelling af rond het thema "vallen". Nieuw is dat niet, maar enkele prachtige vondsten en het onmiskenbaar plezier van de vijf dansers doen je dat vergeten.

Het stuk opent met filmbeelden van de dansers die stokstijf staan in drukke omgevingen als stations of autowegen. Als de beelden een tweede keer de revue passeren zie je ze, als standbeelden, langzaam omkantelen.

Dat beeld wordt in de eerste live-scène uitgewerkt: vanuit een valbeweging ontwikkelen de dansers, kriskras door elkaar krioelend, bewegingen vol gekke bokkensprongen en wilde uithalen.

Na deze ouverture met het hele ensemble volgen vijf soli waarin, net als bij een jazz-ensemble, het thema verder uitgewerkt wordt. Elke danser legt daar heel eigen accenten in. Iedereen "bespeelt" zijn lichaam op een compleet andere manier. Sarah Ludi en Thomas Hauert doen het bijvoorbeeld virtuoos en vol vertrouwen; Samantha Van Wissen eleganter en vooral veel voorzichtiger. Als de enen soms echt neersmakken op de grond, dan laat de andere zich steeds heel zachtjes neerzijgen.

Het is in dit soort verschillen tussen dansers dat de "muziek" van de voorstelling zit. Hauerts choreografie is strak opgebouwd, met heldere looplijnen en figuren, en veel solistische momenten. Ze vormt het klankbord waartegen die muziek kan opklinken.

Enkele van die figuren hebben een buitengewone poëzie. Halfweg de voorstelling zie je bijvoorbeeld twee in het wit geklede mannen met een groot paneel het podium oplopen. Zij vangen er de filmbeelden mee op die tegen de achterwand geprojecteerd worden.

Als ze het scherm in het midden neerzetten, gaan Ludi en Hauert er voor zitten. Ze hernemen een choreografie van valbewegingen, maar deze keer heel traag, als een stel marionetten gemanipuleerd door de twee mannen. Bewegingen die je anders nauwelijks waar kunt nemen, worden daardoor uitvergroot.

Niet alle beelden hebben deze subtiliteit. Zo is de laatste scène een bijzonder vermakelijk spel van door elkaar heen lopende dansers, waarbij steeds een andere haantje de voorste wil spelen. Het idee is goed uitgewerkt, maar het drijft net iets te veel op de vondst en de aantrekkelijkheid van de dansers, en heeft choreografisch niet zoveel om het lijf.

Jetzt blijft dan ook niet heel de tijd boeien. Behalve in de scène met het scherm slaagt Hauert er ook zelden in om twee dansers echt op elkaar in te laten spelen. De solomomenten en de grote groepsfiguren dragen de voorstelling, met heel weinig daar tussenin. De goede momenten halen het echter ruim van de zwakkere. En in die zwakke momenten maakt de geweldige muziek van Thelonious Monk alles goed.

Cie Zoo speelt "Jetzt", nog op 30 september (20.30 uur) in het Lunatheater in Brussel. Reserveringen, tel.: 02-201.59.59.