Fabres oudgedienden
Wim Vandekeybus deed, net als Annamirl van der Pluijm, zijn eerste podiumstappen bij Jan Fabre. Beiden gingen sindsdien hun eigen weg, en ontwikkelden zich elk op hun manier tot opmerkelijke regisseurs/performers. Een van de betere werken van Vandekeybus is Scratching the Inner Fields, een werk dat zijn inspiratie haalt uit Zwellend Fruit, de roman van Peter Verhelst. Je ziet er zeven vrouwen in een onheilszwangere wereld, die de verbeelding is van de verlangens en obsessies die hen bezitten. Vandekeybus vindt vaak treffende beelden voor de barokke taal van Verhelst. Hoewel de beperking nooit de sterkste kant was van Vandekeybus, vertoont deze voorstelling daardoor een voor zijn doen grote inhoudelijke samenhang. Het welslagen van de voorstelling is echter ook in niet geringe mate te danken aan de bijdrage van de Schotse Iona Kewney, een kleine, kaalgeschoren vrouw. Met haar onwaarschijnlijke rubberen lichaam, dat zich in razend tempo in onbegrijpelijke bochten wringt, lijkt ze wel door de duivel bezeten.
Bijna tegelijkertijd gaat Vandekeybus ook weer op tournee met Body, body on the wall, een voorstelling hem door Jan Fabre op het lijf geschreven. Anders dan bijvoorbeeld bij de solo die Fabre voor Van der Pluijm maakte, is deze voorstelling a perfect match. Vandekeybus gaat zich te buiten in de verbeelding van het lichaam in al zijn aspecten. Het videowerk, dat parallel met de live-actie loopt, en zijn lichaam toont als een vervreemdende hoop krakende botten en pezen, is buitengewoon. Annamirl van der Pluijm is, onder de danseressen die in Vlaanderen wonen en werken, zonder twijfel de meest enigmatische. Haar werk heeft zeker een contemplatief, maar vooral ook een ambigu karakter. Soms zit ze met haar uiterst trage bewegingen heel dicht op de grens van kitsch, maar haar portretten van beroemde danseressen als Graham blijven onvergetelijk. Even onvergetelijk zijn de momenten waarop ze alle sérieux vergeet om uit te barsten in een uitbundige dans. Île, dat ze nu presenteert in de Velinx in Tongeren, is een solo die gedanst wordt op een eiland. Het eiland dan als metafoor voor een vlucht in een andere realiteit. De vrouw in deze solo is voor haar slechts een fantasiebeeld van een man, een verwerkelijking van zijn onbereikbare dromen.
Scratching the inner fields staat op 26.9 in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Ook Body, Body on the wall is er te zien op 5 en 6 oktober, telkens om 20u30. Reservaties: 02/507.82.00 of bespreekbureau van het Paleis van 11 tot 18 u. Zie ook www.pskpba/paleisvzw en www.ultimavez.com
Île van Annamirl van der Pluijm staat op 29 september om 21u30 in de Velinx in Tongeren, tijdens de openingsavond van het Velinx-seizoen. Tel.: 012/39.38.00 of de.velinx@ping.be
