Fusion Dance

Zelden kende een danser in onze contreien een zo snelle opgang als de Engels-Bengaalse Akram Khan. Na zijn deelname aan de X-group, een danslaboratorium voor jonge choreografen dat Brussel 2000 organiseerde in samenwerking met PARTS, was hij al snel te zien in de Gentse Vooruit, en nu ook in het Kaaitheater. Daar brengt hij een compilatieprogramma van drie korte voorstellingen, die eerder ook al bij PARTS en in Gent te zien waren. Dat als opwarmertje voor een nieuwe creatie, Kaash die op 30 april en in mei in de Vooruit staat en in juni in het Kaaitheater.

Akram Khan studeerde Kathak, een traditionele Indische dansvorm en westerse moderne dans. In zijn choreografieën verweeft hij beide tot een nieuwe dansvorm die hij zelf als contemporary kathak bestempelt. Als kind was hij al te zien in de legendarische Mahabharata van Peter Brook en in Ravi Shankars bewerking van The Jungle Book. In 1999 werkte hij samen met Jonathan Burrows, en in 2000 was hij aanwezig bij de X-group, om ten slotte een eigen ensemble op te richten.Kathak betekent letterlijk verhalen vertellen. Het is een verhalende dans, die qua discipline veel weg heeft van klassiek ballet. Die oorsprong komt terug in Khans werk: als hij danst communiceert hij via een microfoontje met het publiek. In Loose in Flight, een solo, breekt Khan letterlijk los uit de beperkingen en regels die zowel kathak als moderne dans hem oplegt. Half and nine is een ritmische improvisatie op een complex patroon van 9,5 slagen dat aangegeven wordt door een tabla. Rush is een groepsvoorstelling die op een zelfde complex ritme werkt met de vijf zintuigen. Vragen als: wat gebeurt er met de zintuigen van een parachutist als die uit het vliegtuig springt, structureren een abstract stuk waarin momenten van bedwelmende snelheid afgewisseld worden door andere van een serene rust.

Loose in Flight, Half and Nine en Rush staan op 17 en 18 april om 20.30u. in het Kaaitheater.

Inlichtingen en reservaties: 02/201.59.59 of www.kaaitheater.be

Klapstuk #10, aflevering 4

Jérome Bel is een buitenbeentje in de tiende aflevering van het Klapstukfestival. Niet alleen behoort hij, net als Meg Stuart, tot de jongere lichting choreografen die op dit festival de revue passeren, hij is ook zonder enige twijfel de meest reflexieve choreograaf van het gezelschap. Na een carrière als danser bij onder anderen Caterina Sagna, Angelin Preljocaj en Philippe Découflé ging Bel nadenken over de eigen aard van zijn bezig-zijn als danser. Het resultaat is bekend: kort na elkaar maakte hij enkele voorstellingen die het wezen van de dansvoorstellingen deconstrueerden. Een voorstelling als Jérome Bel gaat bijvoorbeeld nader in op het belang van de signatuur van een voorstelling. Dat leidt echter allerminst tot vervelende spektakels. The show must go on exploiteert zelfs op een hoogst vermakelijke wijze het herkenningseffect van populaire pop-songs waar de show-business zo graag op teert.

Jérome Bel is te zien op 23 en 24 april in het Stuk in Leuven. The show must go on staat er op 25 en 26 april. Op 26 april is er een nabespreking met Alain Platel.

Inlichtingen en reservaties: tel. 016/320.320 of www.stuk.be

Uit de dansschool

Dansstudio Arabesque werd in 1975 door Irma Swynen gesticht, en evolueerde tot een professionele ballet- en dansschool waar wekelijks meer dan 80 lessen gegeven worden. De school wil bovendien een platform bieden aan jonge choreografen om hun werk te tonen. Het programma Dans Survival toont werk van Ann van den Broeck, studente van de school, Lali Ayguade, eindejaarstudente bij PARTS en Minke Elisa Brands en Alexandra Meijer, eindejaarstudenten van de Rotterdamse dansacademie. Daarnaast tonen ook docenten van de school hun werk. Naast Irma Swynen zijn dat Ann van Huffel en Lieve Mertens. Als uitsmijter toont ook Bert van Gorp in dit programma zijn nieuwe choreografie Fasten Seat Belts.

Dans Survival staat op 19 april om 20 u en 20 april om 15 en 20u. in Theater 't Eilandje (het theater van het Ballet van Vlaanderen) aan de Westkaai van het Kattendijkdok in Antwerpen. Voor tickets kan u terecht bij de Culturele Infobalie (03/220.81.11), de EKU Ticketshop (03/213.86.60), Fnac Antwerpen en Centrum Beeldcultuur Antwerpen (ter plaatse) of www.ticketantwerpen.be.

Meer inlichtingen: tel. 03/321.13.90 of info@studio-arabesque.com.

Mijn naam is niemand

De Duitse choreografe Sasha Waltz is in ons land geen onbekende meer sinds deSingel twee werken van haar, Zweiland en Körper presenteerde. Waltz nam enkele jaren geleden samen met Thomas Ostermeier de Berlijnse Schaubühne over, die op dat ogenblik na roemruchte jaren aan een tweede adem toe was. Tussen deze twee werken van Waltz is overigens geen groter contrast denkbaar. Zweiland schetst, nog in de lijn van Pina Bausch maar minder overtuigend, een portret van jonge mensen die hun weg zoeken in het Duitsland van na de Wende. Körper daarentegen is een eerder abstract werk, waarin Waltz het wil hebben over het lichaam in deze tijd. Ze stelt het lichaam er voor als laatste bron van weerstand tegen de genadeloze disciplinering door mode en medische wetenschap van de samenleving. Dat is allemaal heel politiek correct, maar Waltz legt het er met haar zwaarwichtige symboliek af en toe wel heel dik op. Het gevolg is dat het weerspannige lichaam dat ze ons wil laten zien er al even gedisciplineerd uitziet als het verfoeide model. Veel van de beelden die ze gebruikt, werden overigens reeds eerder, en met meer artistiek succes, uitgeprobeerd door anderen, zoals bijvoorbeeld Meg Stuart. Dat neemt niet weg dat de hype rond Waltz nog steeds onverminderd doorgaat, onder andere met een voorstelling als S. Nu is ze in het kader van Brugge 2002 te gast met een nieuwe voorstelling met de titel Nobody. Waltz gaat er voort op de ingeslagen weg, zoals de titel ten overvloede suggereert. Voor liefhebbers van de zware middelen in het theater is dit echter een niet te versmaden buitenkans, want la Waltz is niet van een kleintje vervaard als het erom gaat haar inzichten in beelden om te zetten.

Nobody van Sasha Waltz en de Berlijnse Schaubühne staat op 20 en 21 april in het nieuwe Concertgebouw in Brugge.

Inlichtingen en reservaties: tel. 050/44.2002 of www.brugge2002.be

Tweede keer goede keer

In januari zouden de Israëlische choreografen Inbal Pinto en Avshalom Pollak hun nieuwe creatie Boobies tonen in deSingel. Door een wijziging in de tourneeplanning ging dat feest niet door. Het duo toonde in ruil Bits and pieces, met fragmenten van de nieuwe creatie en nooit eerder getoonde of aangepaste stukken uit vroeger werk. Nu is het toch zover: van 18 tot 20 april is de Inbal Pinto Dance Company met de wereldcreatie van Boobies te gast in deSingel. Boobies is uiteraard het Engels slang voor vrouwenborsten, maar het is ook de naam van een zeldzame pelikaansoort. Bij deze vogels op de Galapagos-eilanden wordt elke tweede boreling door de eerstgeborene uit het nest gestoten en sterft die zonder dat de ouders ingrijpen. Dat gaf Pinto en Pollak de inspiratie voor een voorstelling vol vreemde en griezelige wezens. Boobies belooft tragikomisch danstheater met een wrange ondertoon te worden, gemaakt door jongeren opgegroeid in een verscheurd land.

Boobies van Inbal Pinto Dance Company, van 18 tot 20 april om 20u. in de Rode Zaal van deSingel. Reservaties en inlichtingen: 03/248.28.28 of www.desingel.be