Nicole Mossoux is een artieste die al sinds haar beginjaren in het gezelschap van Maurice Béjart werkt aan een hoogst persoonlijke beeldtaal. In 1985 verbaasde ze met 'Juste Ciel', een werk waarin ze een vrouw verbeeldt die zich op een dwangmatige manier vereenzelvigt met religieuze voorstellingen zoals die van de maagd Maria. In die voorstelling zie je reeds hoe ze speelt met de noties schijn en zijn: haar bewegingen worden steeds krampachtiger, wilder en grotesker terwijl over haar gelaat een engelachtige glimlach blijft zweven. Versta: het lichaam spreekt een waarheid die het gezicht ontkent. Het schizofrene van dit beeld zou ze in volgende voorstellingen als 'Les petites morts' verder ontwikkelen. Terwijl ze met een schaar een stuk vlees verscheurt, begint die schaar zich, alsof hij een autonome wil had, tegen haar te keren. Het toppunt van die ontwikkeling was de voorstelling 'Twin houses', waarin ze danst met een pop die haar evenbeeld is, maar die langzaam de overhand neemt.
Van in het begin zorgde Patrick Bonté voor een discours dat de intuïtieve beeldtaal van dit werk moest ondersteuenen. Dat bleek niet zonder betekenis. waar het eerste solo-werk van Mossoux vooral overtuigde door de kracht van haar grillige en onvatbare persoonlijke présence, zou in later werk voor grotere ensembles de onderliggende idee zich steeds sterker laten gelden. Dat resulteerde in voorstellingen als 'Dernières hallucinations de Lucas Cranach l'Ancien' of 'Contre Saturne', die weliswaar zeer spectaculaire en zelfs inventieve beelden beelden bevatten, maar toch minder overtuigden. Bonté is een uiterste sympathiek en bevlogen man, maar formuleert zijn denkbeelden niet al te scherp. Vaak stelt hij zich tevreden met een verbluffend beeld, dat echter zelden zo ontregelend of kritisch is als hij zelf laat uitschijnen in zijn geschriften.
'Hurricane', de voorstelling met vijf performers, die nu te zien is op het festival 'Bellone Brigittines' tapt wellicht uit dit tweede vaatje. de voorstelling is, volgens de makers, 'een onderzoek naar de acteur en het mysterie van zijn présence, naar het verschijnen van de geheime figuur die hij in zich draagt en die hem dwingt om in zijn fantasmes te reizen, daarbij alle expressiviteit achterwege latend'. Waar deze nogal cryptische formulering toe zal leiden is onvoorstelbaar, maar haast zeker zal U zich in elk geval niet vervelen. Of U er ook iets bij opsteekt is iets minder zeker...
Dit kleine festival wordt afgesloten met 'In H-Moll', een stuk muziektheater van Ingrid Von Wantoch-Rekowski met haar gezelschap Trimaran. De voorstelling is gebaseerd op de mis in si-klein van J.S. Bach, die a capella gezongen wordt door de tien acteurs-zangers. Uit de onmogelijkheid om zich de partituur eigen te maken ontstaat een heerlijk grappige theatraliteit. De voorstelling een parodie op het bestaan van de achtergrondzangers, maar bevat tegelijk een tragische dimensie. De transcendente sfeer van de muziek wordt omlaag gehaald door de concrete, aardse beperkingen van uitvoering en vooral uitvoerders. De vormgeving van de voorstelling is uitgewerkt als een thema met variaties, analoog aan de muziek, en vormt het keurslijf waarbinnen de grillige associaties van de regisseur gevat worden.
Beide voorstellingen zijn te zien in de Brigitinnenkapel in de Korte Brigitinnenstraat te Brussel, telkens om 20u30. 'Hurricane' van Mossoux-Bonté speelt op 5 en 6 september, 'In H-Moll' van Von Wantoch-Rekowski speelt op 7 september. Reservaties: 02/506.43.00 of brigitinnes.tecd@belgacom.net. Tickets: 8 euro
GEHEIME TUINEN
Sinds enige tijd is de gedachte gemeengoed geworden dat het aloude theater-'format' niet meer volstaat om hedendaagse gevoeligheden vorm te geven. Vele theatermakers en -huizen zijn dan ook op zoek naar andere wijzen om hun werk te tonen, en doorbreken daarbij de schotten die de verschillende genres van elkaar scheiden. Een voorbeeld van die benadering van het theater is het Kortrijkse project 'Secret Gardens' dat deze week voor het laatst te zien is. Anno '02 en Limelight sloegen hiervoor de handen in elkaar. Ze nodigden een reeks theatermakers, choreografen, muzikanten en performers van allerlei slag uit om elk op een bijzondere locatie in Kortrijk hun eigen universum te creëren. Vertrekpunt van de tocht langs deze geheime tuinen is het Kortrijkse begijnhofpark waar tuinarchitect en land-art-kunstenaar Denis Dujardin een ingreep pleegde en waar U ook terect kan voor een hapje en een drankje. Vanaf dit ontmoetingspunt vertrekken elke avond twee groepen van ten hoogste 30 mensen, die telkens drie van de zes plekken aandoen.
Het lijstje ziet er vrij aardig uit. Het eerste parcours omvat de locaties van Bak-Truppen, Ben Benaouisse en Anouk De Clercq. Bak-Truppen is een Noors, rüchsichtslos experimenteel gezelschap dat U vergast op 36 grote veldslagen uit de Europes geschiedenis. Ben Benaouisse, die zijn sporen o.a. bij Victoria verdiende, onderzoekt in zijn installatie zijn roots. Videaste Anouk De Clercq presenteert dan weer haar 'Portal', begeleid door een soundscap van Aeki.
Het tweede parcours brengt je langs de tuintjes van Benjamin Verdonck, Lila Mestre en Pierre Berthet. Verdonck bouwt met 'Ateliers Makerij' een wensboom: een heuse booomconstructie als achtergrond voor zijn performance. Lila Mestre, die o.a. met Vera Mantero en Davis Freeman opmerkelijke voorstellingen maakte, gaat in haar 'The Missing Link' op zoek naar wat verbindt met onze voorouder, de aapt. Pierre Berthet en Erikm tenslotte bouwen een geluidsinstallatie waarin ze aan de slag gaan met Laura Maes en Patrick Delges.
Deze wandelingen lopen nog elke avond en met 7 september. Voor reservaties: Limelight, 056/22.10.01. Wie zich 's avonds niet vrij kan maken kan toch nog de zes plekken overdag aandoen. anno '02 verzorgt elke dag een begeleide rondwandeling met achtergronden over de werken. Deze begeleide wandelingen starten telkens om 14 u in het Begijnhofpark. U kan voor deez rondleidingen reserveren op 056/25.20.02
