Villanella opent het theaterseizoen met de première van de familievoorstelling XS van danseres Maria-Clara Villa-Lobos. Villa-Lobos is al enkele jaren actief als danseres en choreografe en werd ook uitgenodigd voor het X-group-project van PARTS en Brussel 2000. Daar maakte ze de voorstelling XL over de (moeilijke) positie van een jonge choreograaf in de hedendaagse dansmarkt. Haar nieuwe voorstelling XS richt zich echter op kinderen. De schildpad en de haas, de fabel van De la Fontaine, vormde het uitgangspunt voor deze voorstelling, die eerder al te zien was op het familiefestival Kunstkoters tijdens Brugge 2002. Villa-Lobos zet het gegeven van de fabel naar haar hand: de voorstelling stelt vragen over sport en competitie. Bijvoorbeeld over de paradox dat je om cool te zijn traag moet lopen, maar het liefst wel op dure sportschoenen. In deze voorstelling verwerkt Villa-Lobos kunst en kitsch op speelse wijze om een verrassend licht te werpen op brandende kwesties als deze. Ze wordt daarin bijgestaan door Gaetan Bulourde, Sofie Saller en Alberto Sanchez Diezma. Te smaken vanaf 7 jaar. XS is te zien in CC Berchem, Driekoningenstraat 126, op zaterdag 28 september om 20.30 en zondag 29 september om 15 uur. Daarna gaat de voorstelling op tournee. Voor meer inlichtingen en reservaties: 03/286.88.25 of www.villanella.be en www.laika.be
Een laatste dansaanval te K.
Het neusje van de zalm van het mini-festival Dans@Tack behield organisator Dans In Kortrijk (DIK) voor het laatste weekend. In Motion Pictures (vrijdag 27 september om 20 uur in het Arena-theater) gaan danseres Barbara Thalassitis en muzikant Stefan Dunkelman op zoek naar de grenzen van de Pygmalion-mythe, waarin het ideale beeld van de vrouw, zoals een beeldhouwer het zich droomt, tot leven komt. Katrien van Aerschot, die vooral bekend is door haar bijdrage aan het recente werk van Alexander Baervoets, presenteert met Dribbling een eigen werk. In een duet van een half uur (zaterdag 28 en zondag 29 september, telkens om 19 uur in Toren Tack) met de Poolse Katarzyna Rausz laveert ze op de grens tussen abstracte dans en theatraliteit. De scène wordt op verschillende manieren ingevuld en betekend. Nu eens als een arena, dan weer als een speelplaats, een rituele ruimte of een rotstuin. Davis Freeman en Lilia Mestre behoeven nauwelijks een introductie. Freeman werd bekend door zijn bijdrage aan het Highway 101-project van zijn zus Meg Stuart. Lilia Mestre, de vrouw van Freeman, verdiende haar sporen met haar eigen werk en haar bijdrage aan voorstellingen van de Portugese Vera Mantero. Het toonaangevende Duitse tijdschrift Ballett-Tanz wijdde onlang een lang artikel aan het duo, waarin het uitgebreid ingaat op het Fading Fast-project dat in Kortrijk getoond wordt. Fading Fast (zaterdag 28 en zondag 29 september, telkens om 20u in Limelight) confronteert twee solos die Freeman en Mestre elk apart maakten. Missing Link is Mestres poging om te achterhalen wat mensen onderling verbindt. Vanaf onze gemeenschappelijke voorouder, de aap, klimt ze terug op naar onze tijd. Mr. Minstrel/A Pope Is Dead van Freeman is een meer theatraal werk. Hij vertrekt van het verhaal van zijn grootvader, een succesvolle minstrel in de jaren 40, die zijn gezicht zwart maakte om een zwarte te spelen, zonder er zich ook maar een moment rekenschap van te geven dat dit beledigend kon zijn. Freeman gebruikt dit verhaal als aanleiding om te peilen naar de oorzaken van raciale conflicten in zijn land. De dialoog tussen beide solos ontstaat onder meer door de overeenkomsten tussen Mestres verhaal van de aap die mens werd en Freemans evocatie van de beledigingen die zwarten destijds toegevoegd kregen. Zeker niet te missen tenslotte is de try-out van Big (vrijdag 27 september om 21 uur, zaterdag 28 om 22 uur in het Fabriekspand De Jaegere op de Dam in Kortrijk, vlakbij Toren Tack). Big is een installatie, veeleer dan een voorstelling in de strikte zin, van Superamas, een Oostenrijks-Frans collectief kunstenaars van zeer diverse pluimage, die binnenkort ook een week lang de Brusselse Beursschouwburg onveilig maken met een retrospectieve van hun werk. Superamas probeert via installaties, dansvoorstellingen, films en muziek te onderzoeken hoe onze wereld gestructureerd is. Of hoe we hem structureren aan de hand van de beelden en andere technologische media die ons omringen. Superamas beschouwt zijn activiteiten daarom even goed als een wetenschappelijke dan als een artistieke onderneming. Een gortdroog exposé hoef je niet te verwachten, veeleer een prikkelende juxtapositie van diverse media en representatietechnieken zoals een realityshow, een clip, theater, dans, soapopera, talkshow, met hier en daar een go-go-girl. In de volgende TC gaan we uitgebreid in op de werkzaamheden van dit bijzondere collectief.Dans@Tack: voor inlichtingen over locaties en wegbeschrijving kan u terecht bij www.dansinkortrijk.be. Reserveren kan via Limelight: 056/22.10.01 of info@limelight-kortrijk.beCollateral
Damage te B.
In het zog van Dans@Tack herneemt de Beursschouwburg deze week in zijn tijdelijke locatie in de Kazernestraat twee voorstellingen die eerder in Kortrijk gepresenteerd werden. Myzone farwest van Gilles Duvivier en Estela Zutic is een rituele voorstelling die spreekt over het verlangen naar een andere levenswijze. De sentimentele songs die de voorstelling begeleiden, milderen de bittere ernst van het gegeven. Minder etherisch is Good enough, een duet voor twee mannen van de Oostenrijkse, in London wonende, choreograaf Philipp Gehmacher. Het lichaam dat hij ons toont, is ver verwijderd van het geciviliseerde, alledaagse lichaam dat we kennen. Het is een lichaam dat, op zoek naar een nieuwe vorm, zichzelf aan een genadeloos onderzoek onderwerpt. Deze bevreemdende voorstelling oogstte internationaal enorm veel bijval, net als vorige werken die met verschillende prijzen onderscheiden werden.
Myzone farwest en Good Enough zijn samen te zien in BSBbis, Kazernestraat 37 in 1000 Brussel, op donderdag 26 en vrijdag 27 september, telkens om 20.30 uur. Info en reservaties: 02/513.82.90 of www.beursschouwburg.be
Goede wijn behoeft geen krans
KLAPSTUK 2002 werd door de verhuisperikelen van kunstencentrum STUK in Leuven over een heel seizoen gespreid. Als hekkensluiter brengt het festival een grande dame van de Duitse hedendaagse dans. Pina Bausch herneemt haar uit 1978 daterende, legendarische productie Café Müller. In dit stuk dansen twee vrouwen en drie mannen, op muziek van Henry Purcell uit The Fairy Queen en Dido and Aneas, twee klaagliederen over liefdesverdriet en smart. Het decor laat een kale, smoezelige ruimte zien, volgestouwd met cafétafels en -stoelen, met op de achtergrond een glazen draaideur. Hoe het dan verder gaat, moet u zelf komen zien, zegt Pina Bausch. Wellicht is er wat haast geboden als u deze eenmalige voorstelling nog wil bijwonen. Café Müller staat op zaterdag 28 september om 20 uur in de Leuvense stadschouwburg. Tickets en info: www.stuk.be. Alain Platel ontvangt Pina Bausch na afloop van de voorstelling in de Schouwburg.
