Amperdans: het programma
Amperdans is geconcentreerd op vier avonden met meerdere voorstellingen. Oude bekenden zijn Alexander Baervoets met Swollip en Arco Renz met Mirth, twee prikkelende proposities. Ook David Hernandez is van de partij met 3/0. In deze nieuwe voorstelling werkt hij opnieuw samen met twee leden van het Oostenrijkse Labor G.Ras. Hij onderzoekt er hoe beweging een verhaal kan vertellen. Claire Croizé toont haar verrassend rijpe eerste werk, Blowing up. Etienne Guilloteau, die eerder deze week al te zien was in Vincent Dunoyers Solos for others toont Love me two times, een voorstelling die net als die van Dunoyer het geheugen thematiseert. De Impure Company van de Iraniër Hooman Sharifi brengt een explosieve, politiek betrokken performance over de dunne grens tussen maker en toeschouwer in As if your death was your longest sneeze ever. Carlos Pez tenslotte is een danser die eerder bij Jérôme Bel, Vera Mantero en Xavier le Roy werkte, en nu voor het eerst het publiek een blik laat werpen in zijn eigen choreografische keuken. Naast deze dansante voorstellingen toont het festival groepen die opereren op de grens tussen verschillende genres. Edith Kaldors Or press escape is een performance die zich afspeelt tussen een computer en zijn gebruiker. Vrij Nederland noemde dit werk adembenemend. De Italiaanse groep Kinkaleri brengt Tono, een akoestisch-dynamisch experiment. Twee dansers dansen met hoofdtelefoons op muziek die zij alleen horen. Daarmee is ook het individuele karakter van de kijkervaring in het geding. Het Portugese collectief Bomba Suicida, dat binnenkort een residentie start in WP Zimmer, toont Haikus, een stuk van Sonia Baptista dat de oude Japanse dichtvorm vertaalt in een reeks compacte solos, en New Tan, een onnavolgbare beeldcollage van Tânia Carvalho.
Amperdans: 26 februari t.e.m. 1 maart in Monty, Montignystraat 3, 2018 Antwerpen, en WP Zimmer, Gasstraat 90, 2060 Antwerpen. Voor wegbeschrijving en programma: www.monty.be . Inlichtingen en reservering: zelfde website of 03/238.91.81.
Amperdans en SarmaAmperdans ruimt ook plaats in voor reflectie over de dans en hoe daarover te praten en te denken. Daarvoor deed het festival een beroep op Sarma. Sarma is een organisatie van Jeroen Peeters en Myriam van Imschoot, die dans- en performancekritiek wil stimuleren door on-line- en off-line-activiteiten. Op het internetplatform www.sarma.be worden kritische teksten over dans en performance uit heel Europa verzameld. Voorlopig is dat mogelijk door steun van Vlaamse dansprogrammatoren en een subsidie van 5.000 euro van de VGC. Daarnaast wil Sarma ervoor zorgen dat die teksten ook vertaald worden, zodat de kritiek zijn enge taalkader kan ontstijgen. Voorlopig lukt dat enkel moeizaam. Europa toont weinig belangstelling, maar per vertaalproject worden ad hoc wel vaak middelen gevonden. Bij gebrek aan een vast personeelskader dienen echter steeds vrijwilligers die taak op zich te nemen. Tijdens Amperdans treedt Sarma voor het eerst ook fysiek naar buiten met een debat en een discussienamiddag over kwesties die de bestaanreden zelf van de organisatie raken. Unfolding the critical vraagt zich af wat er kritisch is aan de kritische praktijk. Kritiek voert wel een operatie uit op een kunstwerk volgens bepaalde procedures en met bepaalde doeleinden, maar dat verklaart het kritische gehalte ervan niet. Kritiek wordt zo een tautologie: ze is kritisch omdat ze kritiek is. De vraag naar het kritische gehalte van de kritiek wordt des te dringender nu het modernistische credo dat de kritiek zich enkel binnen een artistieke logica ontwikkelt aan sleet onderhevig is.De twee Sarma-middagen gaan niet door in de Monty, maar in het Bernardus-centrum, Lombardenvest 23 in Antwerpen. Op vrijdag 28 februari (15 uur) geven Erwin Jans en Thierry de Duve een lezing over dit onderwerp. De Tijd-Cultuurmedewerker Pieter TJonck geeft commentaar en leidt het debat in. Op zaterdag 1 maart om 14 uur dialogeren danscritici uit heel Europa samen met artiesten op dit festival verder over dit thema.
