Date 2003-02-26

Publication De Tijd

Performance(s)

Artist(s)

Company / Organization

Keywords zimmeramperdansartiestenampersandmontyfestivalhundelindtlaekenjunge

En dans en dans en dans en ..

België mag dan al een reputatie hoog te houden hebben als dansland, jonge choreografen doorbreken nog steeds niet makkelijk de landsgrenzen. Jong is in deze zelfs vaak synoniem voor onbekend en onbemind, en wordt daarom ook op oudere choreografen met een mooi palmares toegepast. Als het aan de Monty en WP Zimmer ligt komt daar met het Amperdans-festival verandering in. Hoe het festival aan zijn titel kwam is een verhaal op zich.

Denis van Laeken van Monty: We wilden internationaal de aandacht vestigen op mensen waar wij mee werken, en we wilden geen beperkingen qua disciplines, en zowel Barbara van Lindt van WP Zimmer als ikzelf moest het programma onderschrijven, en zo waren er nog heel wat &-s. Het & teken heet, zoals je weet, ampersand. Omdat we er door de omvang van ons verlanglijstje niet in slaagden een beknopt mission statement te formuleren voor dit festival, kozen we voor dat woord als titel. Tot iemand er ons op attent maakte dat het ook de naam is van het een partijblad. Na enig brainstormen bouwden we Ampersand dan om tot de woordspeling Amperdans. Zo hoefde het al ontworpen logo ook nauwelijks te wijzigen.

Amperdans is vooral een reprisefestival, met bestaand werk van artiesten als Alexander Baervoets, Claire Croizé, David Hernandez, Kinkaleri en Arco Renz. Van die bekende artiesten brengt enkel Hernandez op dit festival een nieuw werk uit. Monty organiseert in samenwerking met cultuurhuizen elders in Europa ook een ander festival, Junge Hunde, maar daar ligt de nadruk op werk van beginnende artiesten met veel potentieel. Toch zijn er wat overlappingen.

Van Laeken: Claire Croizé stond al in Junge Hunde, maar haar werk is sterk genoeg om meegezogen te worden in de internationale aandacht. Voor Etienne Guilloteau geldt hetzelfde. Hij toonde hier vroeger al tijdens de PARTS-avonden zijn afstudeerwerk aan die school. Maar ook alleen kan hij zeker zijn mannetje staan.

WP Zimmer

Naast al die hernemingen duiken op de affiche echter ook veel onbekende namen op, zoals Bomba Suicida, Impure Company, Carlos Pez of Edit Kaldor. Deze artiesten hebben zeker banden met Monty, maar meer nog met WP Zimmer, de danswerkplaats die in Antwerpen ontstond na het verdwijnen van De Beweeging. Voor WP Zimmer lijkt dit kleine festival wel een vuurdoop. Hoewel de werkplaats veel activiteit kent, was daar tot dusver in de buitenwereld niet zoveel van te merken.

Hoewel, Barbara van Lindt van Zimmer nuanceert: We waren al aanwezig tijdens het Gregory-festival in CC Berchem, we hadden het Driemast-festival rond beeldend theater, in juli presenteerden we in eigen huis en bij Victoria werk van Hans Brijssinck en Diederik Peeters, in augustus waren we present op Hotel Idéal, het buurtfestival van Villanella, en we produceerden Mais pas pour trois van SkaGeN en PRiSMA. Maar ik geef toe, het is voor het eerst dat we niet binnen een bestaande context werken maar zo duidelijk, en als volwaardige partners, in een festival naar buiten treden. Dat is zo gewild. Het is goed om als organisatie af en toe eens heel zichtbaar te zijn, maar het gaat er ons in hoofdzaak om de juiste context te vinden om een werk te presenteren. Vroeger gold dat je werk maar volwaardig was als het op de planken van het Kaaitheater te zien was. Dat geloof ik niet langer. Als jonge artiesten dat als hun enige doel zien gaan ze zich teveel conformeren aan een bepaalde idee over kunst. Dat werkt heel beperkend. Wij vinden dat denken over de plaats en de presentatie van een werk een deel moet zijn van het artistiek proces, eens de kunstenaar behoefte heeft aan de confrontatie met een publiek. WP Zimmer legt, in tegenstelling tot de vroegere Beweeging, zo min mogelijk beperkingen op aan de kunstenaars. Ons profiel is dat we geen profiel hebben, tenzij dan dat we een plaats zijn waar intuïtie nog een zekere macht heeft. Mijn rol beperkt er zich toe om vanuit een grote nieuwsgierigheid te peilen naar de artistieke potentie van de voorstellen die ons gedaan worden. Wat zou deze persoon kunnen toevoegen aan het bestaande landschap?, is mijn vraag. In het geval van een festival als Amperdans komt het erop neer dat ik naga wie van de artiesten waarmee wij werken dat internationale kader aankan.

AMPERDANS van 26 februari tot en met 1 maart in Monty, Antwerpen. Zie de selectie dans op p. 14-15