Dans bloeit in jarige Botanique
Festival laat dansers van diverse pluimage aantreden
(tijd) - De Botanique in Brussel bestaat twintig jaar en viert dat met een klein dansfestival. Dat is niet vanzelfsprekend in een gebouw dat zich door zijn vorm maar moeilijk leent voor theater of dans. 'Les floraisons du Botanique' vertoont geen scherpe lijn, maar is een eclectische keuze voor kunstenaars van een heel diverse pluimage.
Nog onder het Nederlandse bewind liet koning Willem de Oostendenaar Tilman François Suys een serre optrekken in de befaamde botanische tuin van Brussel. Van de glorie van dat vooruitstrevende ontwerp in glas, steen en staal restte tegen het einde van de vorige eeuw nog weinig. Tot de Franstalige Gemeenschap het gebouw aankocht om er een Cultureel Centrum van te maken.
Van bij de start was het gebouw opgevat als de Franstalige pendant van de Ancienne Belgique, de muziektempel die de Vlamingen omstreeks dezelfde periode in Brussel inpalmden. Het hoofdaccent van de programmatie van het gebouw ligt ook nu nog vooral op muziek en tentoonstellingen. Dat kan moeilijk anders, want het gebouw leent zich door zijn vorm slechts moeizaam voor theater of dans. Toch deed de Botanique eerder al enkele schuchtere stappen in het danslandschap met voorstellingen van Merce Cunningham, Jozef Nadj of Claudio Bernardo. Voor dat dansprogramma moet het huis echter beantwoorden aan het dwangbevel van de overheid om vooral 'Waalse' dans in de kijker te zetten. Dat is in een internationale discipline als dans toch wel een merkwaardige opgave.
Het huis trok Serge Rangoni aan om een aantrekkelijk programma samen te stellen. Rangoni maakte jarenlang het mooie weer bij theater Les Tanneurs in de Huidevetterstraat, maar verkaste sinds kort naar het Théâtre de la Place in Luik.
Jonge Turken
'Les floraisons du Botanique' vertoont geen scherpe lijn, maar is een eclectische, wellicht ook deels opportunistische, keuze voor kunstenaars van divers pluimage. Toch is dat niet per se een nadeel. Nu Bozar Turkije in de kijker stelt, is het geen slecht idee om, in samenspraak met Bozar, een staal van hedendaagse jonge Turkse choreografen te presenteren. Twee avonden lang, op vrijdag 15 en zaterdag 16 oktober, staan overwegend korte voorstellingen van kunstenaars die in België volstrekt onbekend zijn zoals Mustafa Kaplan, Candas Bas, Filiz Sizanli, Safak Uysal, Ciplak Ayaklar Kumpanyasi, Mirhan Tomasyan en Aydin Teker.
Andere 'exotische' bijdragen tot het festival komen van de Japanner Hiroaka Umeda en de Braziliaanse Lia Rodrigues. Umeda brengt twee stukken waarin een grote rol is weggelegd voor een 'hightech environment'. 'Formas breves' van Rodrigues grijpt terug naar het werk van Bauhaus-choreograaf Oskar Schlemmer, maar toetst zijn passie voor levende marionetten aan haar eigen fascinatie voor het naakte lichaam.
De rest van het festival bestaat uit 'Franstalig' werk. Rangoni keek wel verder dan de landsgrenzen. Uit Canada komt de compagnie Jean Perreault met 'Les petites sociétés'. Perreault stierf in 2002, maar omdat hij in Canada beschouwd wordt als een van de groten van de lokale dansscene, zet zijn compagnie met royale overheidssteun zijn werk voort. De relevantie van dit werk in de Europese context is echter niet zo groot. Uit Frankrijk komt 'N'oublie pas ce que tu devines' van Daniel Larrieu, een grote naam in de Franse dans.
Belgische gasten van het festival ten slotte zijn Michèle-Anne De Mey en de in Bergen gevestigde Braziliaan Claudio Bernardo. De Mey is al enige tijd op zoek naar een nieuwe theatertaal, waarin het gesprek tussen de performers onderling en met het publiek belangrijker is dan het 'afgewerkte' product. De Braziliaan Claudio Bernardo viert dit jaar de tiende verjaardag van zijn gezelschap, dat in Bergen gehuisvest is, met een reeks van tien voorstellingen.
Pieter T'JONCK
Het festival loopt van 30 september tot 16 oktober. Agenda en inlichtingen: 02/218.37.32 of www.botanique.be.
