Hiphop van de straat naar de zaal
Braziliaan Bruno Beltrão waagt zich aan kruisbestuiving
(tijd) - Hiphop, een dans die ontstond uit de straatcultuur, verovert de jongste jaren stormenderhand de 'echte' podia. Die overgang levert echter zelden ook een inhoudelijke sprong op: het blijft vaak bij vertoon van sterke staaltjes danskunst. Als artiesten zich een enkele keer aan een kruisbestuiving met andere dansvormen wagen, is het resultaat zelden spannend. Een uitzondering is de Braziliaan Bruno Beltrão.
In 1996 richtte Bruno Beltrão de 'Grupo de Rue de Niteroi' op. Met hen zette hij het hiphopidioom naar zijn hand: hij mikt niet enkel op virtuoos vertoon, maar gebruikt deze taal om sterke verhalen te brengen, vaak onderbouwd door heel wat filosofisch onderzoek.
'Usher en Michael jackson ontmoeten Nietzsche, Derrida en Noverre', vat KunstenFESTIVALdesArts (KFdA) die methode samen. Dat is geen overdrijving, bleek zowel op het elfde Klapstukfestival als op het jongste KFdA. In 'Telesquat' vertrekt Beltrão van de klassieke uitgangspositie van een hiphopavond. Vier atletische, virtuoze performers stellen zich met hun kunsten voor aan het publiek. De actie ontwikkelt zich echter in een totaal nieuwe richting op het ogenblik dat videoschermen, opgehangen rond het publiek, oplichten. Ook daar zijn de dansers virtueel aanwezig. De fantasma's die in deze virtuele omgeving realiteit worden, vervormen op een merkwaardige manier zowel het gedrag van de performers als de manier waarop je hen waarneemt.
Televisiecultuur
Beltrão verkent hier de impact van televisiecultuur en videogames op de psychologische werkelijkheid van jonge mensen. Hij doet dat echter niet op een allegorische of belerende manier, maar in een vorm die meer en meer op een houseparty lijkt. Analyse en beleving gaan een merkwaardig huwelijk aan.
Tijdens het vorige KFdA toonde Beltrão andere aspecten van zijn werk met drie oudere werken: 'Too legit to quit', een kwintet uit 2002; 'Eu o meu coreografo n° 63', een solo en 'Do popping ao pop', een duet, beiden uit 2001. In die werken valt vooral op hoe de choreograaf met subtiele hints en bescheiden technische middelen verbanden legt tussen de dagelijkse wereld van hiphoppers en hun hanige vertoon. Het leuke was telkens dat het verhaal 'achter' de dans het genot van de virtuositeit van de dansers niet in de weg stond.
In zijn nieuwe werk 'H2 - 2005' onderzoekt Beltrão de relatie tussen ruimte en dans. Die relatie is in het klassieke danstheater een centraal gegeven, maar was in de hiphopcultuur tot dusver nauwelijks een bron van reflectie, al was het maar omdat het podium geen plek lijkt voor een dans die ontstond op de straat. Beltrão toont hier hoe een analyse van de verhouding tussen beweging en ruimte de dans kwalitatief kan wijzigen. Met 14 performers op het podium belooft dat een gebeurtenis van belang te worden.
PTJ
'H2 - 2005' staat in de Hallen van Schaarbeek op vr. 6 en za. 7 mei om 20.30u. en zo. 8 mei om 18u. Inlichtingen: tel. 070/222.199 of www.kunstenfestivaldesarts.be
