64 document(en) met "Cunningham" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Dansconcours Bagnolet ontgoochelt • 29 januari 1994
Het voorzitterschap ervan wordt dit jaar, na Lucinda Childs en Merce Cunningham bij vorige edities, waargenomen door Jan Fabre

Ocean: facts and figures • 19 mei 1994
Ocean" is een van de laatste samenwerkingsprojekten tussen Merce Cunningham en John Cage, voor diens dood augustus 1992...David Tudor, die al jaren niet Cage en Cunningham samenwerkt, maakte een elektronisch muziekstuk op basis van geluiden van de zee...Omwille van de lengte van het stuk ontwikkelde Cunningham niet, zoals gebruikelijk, 64 maar 128 aparte figuren, die volgens toeval gekombineerd worden

Goddelijke oneindigheid : Wereldpremière van Merce Cunninghams... • 19 mei 1994
BRUSSEL -- Je kan Ocean van Cage en Cunningham zonder overdrijving goddelijk noemen...Cunningham zelf spreekt over de oceaan als een oneindige ervaring met steeds weer andere gestaltes, en zo is de voorstelling in het Koninklijk Circus Dat boezemt ontzag in: als na enkele sekonden...Op een indrukwekkende manier geeft deze Ocean een gestalte aan de inzichten van Cage en Cunningham

Klankbord voor danskritiek • 27 mei 1994
het eerste, verkennende deel, "Dans is als water" is de teneur van de teksten van André Levinson, Paul Valéry, Edwin Denby en Merce Cunningham nog vrij gelijklopend: de teksten bekomentariëren en

Charmante sfeer uit Catalonië • 17 september 1994
De koreograaf werkte twee jaar bij Jean-Claude Galotta en studeerde bij Merce Cunningham, en dat heeft zijn sporen nagelaten...Tegelijk probeert hij, net als Cunningham, het arsenaal van bewegingen dat hem ter beschikking staat, uit te breiden: onverwachte kombinaties van arm- en beenbewegingen geven de dans vaak een minder...Toch zie je dat Garcia in Eco Cunningham allerminst volgt in zijn adagium dat de beweging is wat ze is, naar niets dan zichzelf verwijst net zoals de muziek en het decor

Cunningham danst tot de kijker duizelt :... • 13 oktober 1994
het eerste programma van deze Cunningham-week worden CRWDSPCR ("crowdspacer" zonder klinkers) uit 1993 en Enter uit 1992 vertoond...Voor de voorstelling kijk je tegen een voordoek met een reusachtige uitvergroting van enkele potloodkribbels, wellicht werkschetsjes van Cunningham zelf...Wat deze Enter een extra aantrekkelijkheid geeft, is de verschijning van Cunningham zelf

Baervoets' modernisme oogt heel klassiek • 10 februari 1995
Wat niet betekent dat Baervoets' dansers een even verbijsterende techniek hebben als die van Cunningham

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Als oefening in pure dans, in de lijn van Cunningham, mag dit werkstuk er echter best zijn

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
Vlaanderen leerde Cunningham kennen, maakte kennis met de vormvirtuozen van de Franse dans, met Japanse post-butoh-koreografen en het flitsende werk van La La La Human Steps

Klapstuk '95 biedt zuiver dansfestival van jonge... • 20 oktober 1995
Bij Nievelt van Alexander Baervoets krijgt dat de vorm van een onderzoek naar zuivere beweging in de traditie van Cunningham

Botsing van buitengewone teaterpersoonlijkheden : Improvizatieprojekten en... • 24 oktober 1995
Na de experimenten van Cunningham met improvizatie binnen zijn koreografieën trad in de jaren '60 vooral in de Verenigde Staten een generatie dansers aan die van improvizatie niet alleen een metode

Mooi, maar met te korte beentjes :... • 7 november 1996
Nog vreemder is dat artiesten van het tweede garnituur als Fortier of Margarit hier een plaats krijgen naast reuzen als Graham, Bausch of Cunningham

Magic & Dissolve • 20 november 1996
Er zijn twee grote modellen voor de verhouding tussen dans en muziek: in het klassieke ballet heeft de dans vaak een illustrerende, ondergeschikte rol en in de dans van Merce Cunningham zijn muziek en

Twee dansboegbeelden in deSingel • 17 september 1997
Elke avond nodigden ze een gastdanser uit, en een van de laatsten was Paxton, toen nog verbonden aan het gezelschap van Merce Cunningham

Een opbod aan solo's • 24 september 1997
Daarnaast produceerden we een voorstelling waarin drie ex-Cunningham-dansers, Dennis O'Connor, Susan Quinn en Gus Solomons Jr...zekere zin worden in dit festival dus de twee "iconen" van de naoorlogse dans, Balanchine en Cunningham, door het werk van hun nakomelingen met elkaar vergeleken...Ik denk dat je zal merken dat de simpele tegenstelling klassiek-Balanchine en postmodern-Cunningham slechts node vol te houden is." Er is ook improvisatie, video en theater opgenomen in de

Ironie en subversieve ondertonen op Klapstuk • 14 oktober 1997
Dat is een door het festival mee geproduceerde voorstelling, gemaakt door drie choreografen-dansers die op verschillende momenten deel uitmaakten van de Merce Cunningham Dance Company...Dennis O'Connor (36), Susan Quinn (43) en Gus Solomons Jr (58) gingen na hun tijd bij Cunningham elk een eigen weg als choreograaf en danser...Het zout in de pap wordt geleverd door de talloze verwijzingen naar leermeester Cunningham

De reünie van dans en ballet • 3 juni 1998
Net als danscoryfeeën als Merce Cunningham onderbouwt hij zijn werk met een hecht, filosofisch geïnspireerd discours...Terwijl in het zog van Cunningham voorlopers als Trisha Brown en Steve Paxton, en bij ons Anne Teresa De Keersmaeker, bleven doorwerken aan een eigen "systeem", een eigen benadering van het fenomeen

Charmante verbeelding techno-tijdperk • 26 september 1998
wezen gaat deze voorstelling terug op de technieken die Cunningham en zijn volgelingen in de jaren '60 en '70 bedachten voor een nieuwe dans-esthetica

Klapstuk '99: over intuïtie en concept: Pieter... • 1 december 1999
Het doet in zekere zin denken aan werk van Cunningham, niet in zijn esthetische principes, maar wel in de hardheid en compromisloosheid van de keuze voor een zoektocht naar een esthetica van lichamen

Performance van Plischke baldadig en briljant • 17 december 1999
Dat extreme gegeven is echter maar een aanleiding, net zoals de danscitaten van Cunningham een aanleiding zijn om na te denken over de spanning tussen schijnbaar tegengestelde begrippen als discipline