12 document(en) met "Gallotta's"
Episch verhaal over driehoeksverhoudingen: Gallotta opent Klapstuk...
• 16 oktober 1987
LEUVEN -- Jean-Claude Gallotta, tijdens Klapstuk '85 onbetwist dé lieveling van het publiek met Groupe Emile Dubois, opende woensdagavond Klapstuk '87 met een nieuwe dubbelkreatie: Les Louves et...Gallotta loopt voortdurend zelf rond in de coulissen, als Christopher Lemm, als de regisseur, ten slotte bijna als God de Vader die het gebeuren subtiel naar zijn hand zet en bijna triomfantelijk...Dat wordt dan wel ruim gekompenseerd door de humoristische tederheid die Gallotta zijn personages meegaf, en vooral, zijn vermogen om dat met de "juiste" teatrale middelen tot uiting te brengen
"Les Survivants" blijft klapstuk van Gallotta
• 19 oktober 1987
het daarom dat er, als allen er voor dood bij liggen op de scène, Gallotta plots een hele bende joelende kleine kinderen (met witte kousjes en zwarte schoentjes, maar verder naakt) vanuit een luik...Het is een van de bedenkingen die je kan hebben, maar de voorstelling geeft daar geen antwoord op; Gallotta gooit je je eigen voorstellingen voor de voeten, omdat hij geen afgerond verhaal presenteert...Dat deze voorstelling uit 1983, die speciaal voor Klapstuk '87 hernomen wordt, een unieke prestatie is, toont Gallotta's vorige kreatie op Klapstuk '87, "Les Louves& Pandora" dat dan wel een
Kaaiteater prezenteert imposant seizoen '88 -'89: Kombinatie...
• 16 september 1988
Dan volgen twee voorstellingen van de "Groupe Emile Dubois" van Jean-Claude Gallotta, Mammame Montreal en Docleur Labus, die uitzonderlijk niet in Brussel, maar in Antwerpen, in deSingel, plaatshebben
Jean-Claude Gallotta een week in de Singel:...
• 19 november 1988
Gallotta zelf zegt over dans dat het dé kunst van deze tijd is; een manier om door beweging, kledij, kleur, en klank en zonder woorden of zelfs maar een vooropgezette koreografie die door de dansers...Het programma in de Singel is bovendien illustratief voor de twee grote kategorieën waarin je Gallotta's werk zou kunnen opdelen: de groepsdans, waarin een soort kleine leefgemeenschap opgeroepen...Dat is dus wat Gallotta nu precies boeiend vindt aan dansvoorstellingen maken: dezelfde gebaren en gebeurtenissen krijgen op een ondefinieerbare manier een ander karakter als je de volgorde of de
De afwezigen hadden ongelijk: "Groupe Emile Dubois"...
• 29 november 1988
ANTWERPEN - Jean-Claude Gallotta is met zijn "Groupe Emile Dubois" al weer het land uit, na een volle week optredens in DeSingel...Gallotta's koreografieën zijn best te vergelijken met de steeds wisselende konfiguraties van een kaleidoskoop
Sterven en herleven in "La Anqâ" van...
• 13 oktober 1989
Waarmee meteen gezegd is dat Duroure, net als vroeger een Gallotta, zowat de centrale gast is van Klapstuk
Dromen van een andere wereld: "La maison...
• 21 oktober 1989
Daarin vertoont hij verwantschap met een man als Gallotta, die bij vorige Klapstuk-festivals een centrale gast was, net zoals Duroure dat nu is met drie voorstellingen...Ook het voortdurend geven van aanzetten tot verhalen -- in La maison des plumes vertes wordt op voorhand zelfs een verhaaltje meegegeven -- doet aan Gallotta denken...Toch verschilt wat Duroure doet op een essentieel punt van Gallotta's werk
Koreograaf Galotta wil uit getto breken
• 27 april 1990
ANTWERPEN -- Een van de dansgezelschappen die deSingel van nabij volgt, is "Groupe Emile Dubois" van koreograaf Jean-Claude Gallotta
Gallotta brengt wervelend karnaval
• 28 april 1990
De beeldenlawine van Jean-Claude Gallotta in Les mystères de Subal heeft alles weg van een wild karnavalsfeest...Op het einde van de voorstelling vinden ze elkaar in een duet, met die mengeling van onnozele, tedere en gepassioneerde gebaren waar Gallotta het patent op heeft...De begeestering, die in veel van Gallotta's werk aanwezig is, krijgt geen tijd om te ontstaan
Gallotta goochelt met teatertruuks
• 22 februari 1992
Een zuivere teatervorm is deze voorstelling niet, Gallotta stelt zelf de term DMT (dans, muziek, teater) voor, bij gebrek aan beter...Het zit dus voortdurend op de grens van wat kan, maar precies daar is Gallotta nu ook groots in. Hij schuwt de kitsch niet, maar verliest tegelijk nooit zijn (tedere) ironie...Speeltuig
Je merkt ook op dat Gallotta als het ware achteloos tema's aansnijdt die helemaal niet zo lief zijn
Gallotta roept wondere wereld op
• 12 maart 1994
Op een magistrale manier weet Gallotta de scène te vullen...Niet op een grote waarheid, maar op het te voorschijn toveren van honderden kleine, verrukkelijke emoties en gewaarwordingen is Gallotta uit...Gallotta laat het publiek opnieuw kijken naar een wondere wereld
Theater
• 18 maart 2004
rechten op een reeks choreografische zinnen van mensen als Odile Duboc, Jean-Claude Gallotta of Steve Paxton