113 document(en) met "J��r��me" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Gerardjan Rijnders: "Ik heb vanuit mezelf weinig... • 1 juli 1984
Ik weet niet of Jane Bowles dat er bewust heeft ingebracht, dat interesseert me ook niet, het zit er gewoon in." NRC-criticus Jac Heijer zegt dat dit stuk de essentie van vrouwelijkheid raakt...Maar het is wel zo - dat is me bij dit stuk ook opgevallen - dat vrouwen, omdat ze pas veel later zijn gaan schrijven of erkend werden als schrijvers, dingen verwoorden die mannen al lang verwoord...Daar zal ik me niet in bewegen

Marc Steemans solo als Nijinski: Vragen over... • 22 oktober 1986
Ik weet dat de socialisten me beter zullen begrijpen -- maar ik ben geen socialist

Uitgesleten rituelen in dwingende symboliek: A.T. De... • 30 december 1987
say you don't love me but you can't hide your desire/your kisses burn but your heart stays cool"). Jason en Medea voeren hierop een biezonder brutale dans op -- hij grijpt haar, zij klampt zich

Taal- en akteergeweld over een geweldenaar: "Gilles"... • 20 februari 1988
Die afkeer is zeer terecht, dunkt me, maar wat hij daar met zijn regie van zijn eigen stuk Gilles, geschreven voor Jan Decleir, tegenover plaatst, lijkt mij ook niet werkelijk een na te volgen

Speurtocht naar eigen danstaal: Canadese groep Jean-Pierre... • 22 september 1988
Grote ruimten interesseren me, ze zijn als een plaats die je bewoont, met reële begrenzingen van de fysieke ruimte, en kleuren die een overheersende rol spelen in het bepalen van een atmosfeer

"As you like it" zoals je het... • 6 maart 1990
Een aanvankelijk treurende Rosalinde oppert: "Let me see

De keuzen van een festival • 11 oktober 1991
Die constatering deed me besluiten haar te inviteren

Bevalligheid en kitsch • 25 oktober 1991
En al kan je een verwantschap zien met de onstuimigheid van het werk van Wim Vandekeybus (waarmee Angels samenwerkte), als geheel gaf de voorstelling een vreemd déjà-vu-gevoel: ze deed me voortdurend

Klapstuk 91: Geroezemoes na een dansfestival • 1 december 1991
Dat brengt me bij de opmerking dat, afgezien van Fabre en Rosas, er weinig structuurbewustzijn of innovatief omgaan met structuren te zien was...Onder andere omwille van het gebruik dat Oei van de ruimte maakt, lijkt het me een belangrijke voorstelling...Het 'spreken' van het lichaam lijkt me te parasiteren op 'extra'-lichamelijke elementen

Goede voorstelling is nooit "af": Anne Teresa... • 1 april 1992
argument dat Bernard Foccroulle me wist te overtuigen

Nieuwe Fabre is echte Fabre • 21 december 1992
het akteren van Els Deceukelier treft me een totaal verlies van kontrole, een chaotisch handelen zoals dat in Sweet Temptations al aan de orde was

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
Binnen de lijntjes Deze bedenkingen kwamen bij me op bij het zien van de laatste Rosas-produktie Bach

Kunnen jonge artiesten geholpen worden?: Dossier: de... • 1 april 1994
Etcetera: Dat lijkt me toch een omkering van hoe het gewoonlijk gaat: je bent bezig met iets, en na verloop van tijd stel je vast dat anderen dat kunst noemen

Er beweegt wat bij De Beweeging: Zesde... • 19 mei 1994
Simone Sandroni danste zes jaar bij Wim Vandekeybus' Ultima Vez en probeert het nu op eigen houtje met See me and suffer

Vietnam voorbij alle clichés : Michel Van... • 24 maart 1995
Vóór Saigon Follow-me begint, doet Michel Van Dousselaere daar nog een schepje bovenop...Saigon Follow-me is beslist geen eenvoudige tekst om te spelen

Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
last I am free, I can hardly see in front of me" (Chic in de finale). Overtuigend is Goebbels' enscenering echter ook niet helemaal

Frank Vercruyssen op zoek naar houvast in... • 20 mei 1995
My grandmother told me that it once belonged to a king in Germany, but she was of course at the time very ill... It gives me a feeling of taking part in history

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
Vooraf danst Trisha Brown een solo, If you couldn't see me uit 1994, naar een idee en op muziek van Robert Rauschenberg

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
Ik laat me op een avond overtuigen door een voorstelling, en plots zie ik maanden later een produktie die artistiek, inhoudelijk, esthetisch dezelfde ambities heeft, maar die mij veel meer overtuigt

Wervelende waanzin van Mantero • 1 september 1995
De slapstick wint het definitief als je op de klankband Janis Joplins Oh Lord, won't you buy me a Mercedes Benz door een man vertolkt hoort