Archives du Théâtre 140

De Standaard

18-10-1965

Internationaal Jazzfestival van Brussel

Dans- en jazz-lol in het Théâtre 140

Het 1ste Internationale Jazzfestival van Brussel is deze week ingezet met een innovatie: « Jazz-Ballet ». Hiermee wordt niet bedoeld een ballet op jazzmuziek (dat is al lang geen nieuwtje meer), maar wel de integratie van de choreografie in de jazz. Het werkt als een dubbele workshop. Links op het toneel musiceert een jazzcombo, rechts danst een balletgroep. Beide

gaan uit van een team, waarop wordt geïmproviseerd. De balletregie is slechts in grote lijnen aangegeven, om de dansers de nodige persoonlijke vrijheid te laten. Deze laatsten worden inderdaad, net als de leden van een jazzorkest, in de gelegenheid gesteld een solobeurt te nemen. Soms komt het ook tot een kollektieve improvizatie.

Het resultaat van deze proefneming is interessant en vooral amusant. Men krijgt de indruk dat dansers en musici er heel wat pret aan beleven. Zelfs de beursberichten kwamen erbij te pas en met stofzuiger, schrijfmachine en papiersnippers werd het op een bepaald ogenblik een regelrechte pop-art-show. Iets dergelijks biedt natuurlijk ook de toeschouwers dikwijls een aardig kijkspel.

Het muzikale element werd verzorgd door een kwintet dat geleid werd door de blinde, Franse multi-instrumerotist Michel Rogues. Jean-Claude Lubin (piano), Jacques Pelzer (alto-sax en fluit), Benoit Quersin (bas) en Jacques Tholot (drums) trokken behoorlijk hun streng, maar het was toch vooral de leider zelf die gunstig op de voorgrond trad.

Automatisch vergelijkt men hem met Roland Kirk. Bij Rogues dezelfde heftigheid bij het musiceren, dezelfde diversiteit, begaafdheid en dikwijls ook dezelfde sonoriteit.

Ongelijk

De dansers van « The Jerome Andrews Dances Company » hadden een biezonder moeilijke opdracht. Immers, wanneer in een dergelijk ballet de nadruk ligt op de improvizatie, dan moet elke danser al over een grote begaafdheid en een zeer sterke persoonlijkheid beschikken. Dat was niet altijd het geval. Bij de drie danseressen viel er één bepaald zwakker uit. Dat men dit wist bleek uit het feit dat zij het minst solowerk had op te knappen. De jonge Franse danser Roger Ribes had de koreografie verzorgd en was tevens de enige mannelijke dansvedette van het gezelschap. Op beide terreinen leverde hij een knappe prestatie.

Deze avond van « Jazz-Ballet » behaalde bij het talrijke publiek een flink sukses.

« Jazz-Ballet » blijft nog op de affiche van Théâtre 140 elke avond tot 23 oktober, inbegrepen.

Gisteren voorzag dit 1ste Internationale Jazzfestival van Brussel een volledige bluesdag, met Memphis Slim, The Cotton City Jazz Band van Rudy Balliu en Ferre Grignards Skiffle Group.

De belangrijkste manifestatie komt helemaal op het einde van dit festival: voor vrijdag 5 november wordt er een Gerry Mulligan-koncert geannonceerd. De beroemde bariton-sax zal in kwartetformatie optreden, waarbij als verdere bezetting vermeld worden Roy Eldridge (trompet), Kenny Clarke (drums) en Jimmy Woode (bas).