Archives du Théâtre 140

Het Laatste Nieuws

30-1-1968

De gekke wereld van Arrabal in het Brussels Théâtre 140

"LE LABYRINTHE"

Stap nu eens een paar uur uit de wereld van iedere dag. Zet even lang rede en gezond verstand aan kant. Ga het Brussels Théâtre 140 binnen. Het Franse « Grand Théâtre Panique » van Jérôme Savary is er te gast. Zij brengen u zeker in een andere sfeer. In de absurde wereld van Arrabal. Het stuk heet « Le Labyrinthe » en is als één lange nachtmerrie, een soort psychologisch terrorisme, dat u wel even naar het hoofd doet grijpen, maar dat u ten slotte kostelijk zal vermaken. Want wij hebben aan Arrabal en zijn absurditeiten ongelooflijk veel genoegen beleefd.

Onmogelijk u veel over « Le Labyrinthe » te vertellen. Alleen dat de doolhof uit oude dekens is gemaakt (de décors), dat daar twee gevangenen in een zeer kleine ruimte leven (het toilet) en naast hen een jonge, geobsedeerde vrouw en haar vader. Dat er ook nog een rechter op het toneel verschijnt, om de schuldigen te straffen, en verder een paar niet te bepalen personages en... een geit. Een springlevende geit. Dat al die mensen in de onmogelijkste situaties de onmogelijkste onzin verkopen, en dat al dat onmogelijke tot een absurd spektakel leidt, waaraan jazz en slagwerk een fantastisch ritme en een oorverdovend lawaai geven. Dat al die drukte en die gekheid boeien en vermaken, en tegelijk bewondering afdwingen. Bewondering voor de fransschrijvende Spanjaard, die Arrabal heet en die met zo'n gedurfd werk pluimen verdient. Bewondering voor de acteurs, van wie evenveel veelzijdigheid als talent is vereist. Bewondering ten slotte voor Jérôme Savary, die in die doolhof tegelijkertijd acteur, regisseur, composteur en decorateur was en in al die -eurs even schitterend.

Conclusie? Lachend : van al die wezens daar op het toneel leek de geit ons het evenwichtigst. Ernstig : hoe sterk wij ook voor experimenten zijn, denken we toch dat het modern toneel met « Le Labyrinthe » geen stap verder is. Maar daar voegen we dan onmiddellijk aan toe dat een toneelliefhebber die gekke wereld van Arrabal niet missen mag. Onder geen voorwendsel.

E.D.C.