Archives du Théâtre 140

De Nieuwe Gids

12-9-1968

IN HET "THEATRE 140" TE BRUSSEL

Het befaamde „Edith Stephen Dance Theatre" op bezoek

Om het nieuwe seizoen in te zetten inviteerde de ondernemende directeur van het « Théatre 140 » Jo Dekmine dit Amerikaanse pop-art ballet-ensemble, onder de leiding van de dynamische en gratievolle Edith Stephen.

Er was heel wat belangstelling de eerste avond van het optreden, niettegenstaande de zomerse septemberlucht tot andere dingen kon noden, dan zich gedurende een viertal uren op te sluiten in een warme toneelzaal. Deze belangstelling was er vooral van de jeugd, die dit soort van balletkunst bijzonder aanspreekt. Deze in Amerika meest in aanzien staande dansgroep, is ook één der vindingrijkste en origineelste van de Verenigde Staten. Het « Edith Stephen Dance Theatre » heeft bijna alle Amerikaanse staten bezocht en ook vele Europese landen. Het is evenwel de eerste maal dat het gezelschap op zijn internationale tournees België aandoet.

Het programma dat gebracht wordt door Edith Stephen en haar medespelers en -helpers is vol afwisseling en vol speelse humor. Ook is het tamelijk polyvalent, zodat het voor meerdere interpretaties vatbaar is, al naar gelang de instelling van de toeschouwer.

De leidster is wel een zeer originele artieste. Zij slaagt er bijzonder goed in haar kunstideëen tot uiting te brengen in lichamelijke expressies.

De nummers worden gedanst op een kaal podium, waar alles moet komen van de beweging der dansers uiteraard, maar ook van een zeer gelukkige, pastelkleurige belichting.

De scènemuziek is vol afwisseling en nogal uiteenlopend van genre. Men hoort inderdaad naast stereofonische pop-artklanken, zeer traditionele bladzijden van Bach en Debussy. Vier motieven werden uitgebeeld in uitgebreide taferelen :

Ten eerste zagen we « Inter-Outer », waar het programma mee opent. Het is een choreografie, waarin de droom wordt vermengd met de ruimte van het interplanetaire stelsel; « The Square Circle » (de kwadratuur van de cirkel), is een zeer geslaagde, eigentijdse satire, waarin de vormen van de pop-art worden gebruikt, met een prachtig solonummer, geïnspireerd door de rock 'n roll. De muziek bij deze figuren is een klankbord waarop weersverwachtingen worden gedebiteerd, publicitaire slogans worden gelanceerd, telefonische signalen worden overgeseind, waarin men pop-muziek en geluiden van alledag door elkaar hoort.

Na de pauze zagen we « Forbidden Playground op muziek van Morton Feldman, een uitbeelding van menselijke contacten in een totaal gemechaniseerde tijd. Tenslotte werd een zesdelig ballet uitgevoerd « The Wrecked Tangle », op muziek van Joseph Dylewski, waarin vooral de nadruk wordt gelegd op de contrasten in het hedendaagse bestaan.

Het wordt allemaal zeer goed gedanst met een uiterste zorg voor de vormgeving; maar toch wil het ons voorkomen dat de beelden en de figuren wel erg abstract worden gehouden. Zoals gezegd, zijn de figuren ook polyvalent bedoeld. Het ligt inderdaad in de bedoeling van Edith Stephen de beelden zo op te bouwen en uit te voeren dat ze op verschillende wijze kunnen worden geïnterpreteerd.

Het succes van « Edith Stephen Dance Theatre » was groot en de uitvoerders werden zeer lang toegejuicht door een rechtgeveerde, enthousiaste zaal. Er zijn nog voorstellingen op donderdag 12 en vrijdag 13 september.

L.P.