Archives du Théâtre 140


Katjes lopen niet in zakken



Het Laatste Nieuws

6-3-1970

IN THEATER 140

Katjes lopen niet in zakken

In theater 140 te Brussel loopt momenteel een sensationele seks revue « Je ne pense qu'à ça… »

Toneelgroep « Confortés » heeft voor de uitbouw van deze reusachtige toneelshow, de tekeningen en stripverhalen van de overbekende tekenaar Wolinski, tot uitgangspunt genomen. De erotische krabbeltjes van deze kunstenaar werden uit kransen en tijdschriften genomen. Meteen ging de bloemlezing in aanleg, zich opwerpen tot een satyrisch getuigenis van onze tijd en onze maatschappij. Na een periode van intense voorstudie hebben de acteurs van Claude Confortés sommige tekeningen ingedeeld en samengebracht naar de sfeer en de anekdote, om ten slotte de ideeën en situaties die er in opgesloten lagen, in gebalde scènes en sketches voor het theater uit te werken.

Door deze werkwijze is het geheel dan ook bijzonder flitsend en werd de tekst volledig ondergeschikt gemaakt aan de visuele uitbeelding. De fysieke betrokkenheid van de acteurs en actrices op het spelelement is inderdaad enorm groot. Maar daar de humor in de voortelling nogal eenzijdig wordt aangesneden werkt de voorstelling — op enkele exhibities van een consumptievenus na — als een vergeetmijnietje.

Bijna drie uur lang krijgt de theaterbezoeker de weldaden van de seksuele revolutie, op kamertemperatuur voorgeschoteld. Van de hak op de tak worden alle maatschappelijke huisjes, slaapkamers en kantoren verkend. De wereld is een matras geworden en voor enkele roze uurtjes, is de publicitaire slogan van Provo: « Make Love, No War! », werkelijkheid geworden.

Het beatensemble « The classical M » trouwens maakte deze wensdroom door zijn protestsongs meer dan duidelijk. De erotiek is een teken dat niet langer wordt beleefd. Een opeenstapeling van speelse dialogen, mi-

ni-jurkjes, haarlintjes, verliefde scènes en niet onaardige revolverdansjes. Sommige actrices schijnt de « rol van voorlichting » zo op het lijf geschreven, dat zij er maar amper een vingerdoekje om doen. Enorm komisch en treffend is wel de hekeling van de filmcensuur, en het op de korrel nemen van de contestatiebeweging. De soène van de playboy die meisjes als postzegels verzamelt en bij wijze van solidariteit zijn verzameling inruilt voor « hogere belangen », behoort tot het beste van de avond.

Kortom, een kleurrijk en dynamisch spektakel voor wie geen katjes in zakken wenst te kopen.

Plaatsbespreking: tel. : 34.46.31.

R.D.N.

Auteur R.D.N.

Publication Het Laatste Nieuws

Performance(s) Je ne pense… qu'à ça

Date(s) du 1970-03-02 au 1970-03-07

Artiste(s) WolinskiClaude Confortès

Compagnie / Organisation