Archives du Théâtre 140

De Nieuwe Gids

21-11-1971

Cultureel centrum van Oudergem

Hoge kunstprestatie van „Het Gentse Mimetheater"

Vorig jaar zagen wij voor de eerste maal deze « werkwinkel » van jonge mensen uit St.-Amandsberg op de scène van de Brusselse Beursschouwburg. Wat « Het Gentse Mimetheater » ons toen bood was verrassend nieuw, mooi en jong.

De ziel van dit jong gezelschap is de begaafde Frederik Vanmelle, die de aandacht op zich weet te vestigen door zijn sterke persoonlijkheid, door zijn grote vindingrijkheid en door zijn expressiemogelijkheden.

Opvallend bij dit mimespel is wel het gebruik van de menselijke stem, maar dan een totaal misvormde stem. De stem mag nl. « meespelen ». Ook de bekende mimekunstenaar Etienne Decroux ziet hier geen bezwaar « pourvu que l'emploie de la voix humaine soit pauvre ».

Naast bekende nummers zoals « De Klas »; « De Kleur » en « Van Dood tot Leven », dat sterk aan de kunst van Marceau doet denken, alhoewel het thema geheel anders is, zagen we ook enkele nieuwe nummers, bijvoorbeeld de potsierlijke voorstelling van solisten en koren in een parodie op een Italiaanse opera. Hier wordt de menselijke stem niet zo pover aangewend, maar de bedoeling is duidelijk ermee de draak te steken.

Minister Frans Van Mechelen wil de Vlamingen uit de Brusselse periferie de mogelijkheid bieden om, zonder 's avonds naar het centrum van de stad te moeten gaan, waar de meesten trouwens reeds een hele dag hebben vertoefd, zich dicht bij huis te kunnen verpozen, vermaken of geconfronteerd te worden met culturele prestaties. Daarom bevordert de bewindsman de oprichting van culturele tehuizen in de omgeving van de hoofdstad.

Nu is het zo dat deze « gordel van smaragd » een heel mooi ding is « in se », maar je moet er de mensen naartoe kunnen krijgen. Hoe slaagt b.v. Jo Dekmine erin zijn « Théâtre 140 » te doen floreren, zelfs zonder officiële subsidies? Naar onze mening, desomtrent door de Oudergemse organisatoren gevraagd, hebben wij geponeerd dat Jo Dekmine zich de jongste tijd vooral onderscheiden heeft door zeer gewaagde produkties door vreemde gezelschappen te monteren.

Door een beter gevoerde publiciteit en vooral door het overwinnen van een uitgesproken drempelvrees bij onze Vlaamse mensen, moet het toch mogelijk zijn voor degelijke kunstprestaties een behoorlijk publiek te werven. De directeur van het Cultureel Centrum van Oudergem is van plan « Het Gentse Mimetheater » te programmeren voor franstaligen. Hij is ervan overtuigd dat zijn zaal dan vol zal zitten. Ergens is het wel beschamend.

L.P.