Archives du Théâtre 140

Het Laatste Nieuws

21-12-1972

WERELD VAN DE CULTUUR

Nederlandse groep De Appel te Brussel

Ontluistering van God

Een grondige kennis van de bijbel blijkt voor de toneelliefhebbers steeds meer een noodzakelijkheid te worden. De ontluistering van een door mensen geschapen God, onderwerp van het door de Nederlandse groep « De Appel » in het Brusselse Theater 140 geboden spektakel, veronderstelde bij de toeschouwers inderdaad een uitgebreide kerkelijke achtergrond, niet alleen van de Roomse, maar ook van de Oosterse vormen van godsdienst.

De gebruikte symbolen, zoals het « scheppend en ordenend principe », belichaamd in een a-sociale, rassendiscriminerende kerkelijke instelling, werden in « God op aarde », in een bredere dan louter Roomskatholieke context aangewend. De veelarmige Sjiwa wisselde af met de gebaarde, langzaam verouderende God-de-vader.

Het aanwenden van dergelijke beelden in een nochtans technisch behoorlijk verzorgde voorstelling kon van deze collage van Inez van Dulleman nochtans geen boeiend drama maken. De technisch vaardige vertolking van deze Nederlandse groep was niet in staat de hol klinkende inhoud van dit a-dramatisch spektakel te verdoezelen. Ondanks de op zichzelf beslist boeiende onderwerpen zoals « de schepping », « de maagd van Orléans » en de « God is dood »-schets heeft het geheel ons niet kunnen beroeren.

« God op aarde » bleef steken in een weinig doordachte vormelijkheid, die door de veelheid van de behandelde onderwerpen op geen enkel ogenblik enige verantwoorde diepgang bereikte. De gebruikte teksten, met fragmenten uit de mythologie en uit het werk van Huxley, Weiss, Eliott en Panizza boden wel een inhoudelijke verscheidenheid, maar misten de noodzakelijke dramatische lijn.

De groep « De Appel » beweert op zoek te zijn naar nieuwe vormen van theater. De vorm van vertolking is weinig oorspronkelijk, het spektakel heeft als drama nog zeer weinig met theater te maken.

Na afloop nodigde directeur Jo Dekmine de niet zo talrijke aanwezigen uit om samen na te kaarten op het toneel. Op de vraag naar de geringe belangstelling verwees de directeur van « Theater 140 » naar de pers, die volgens hem dit spektakel onvoldoende had aangekondigd.

De h. Dekmine vergat hierbij te vermelden dat hij de persmededelingen over dit nederlandstalige toneelgebeuren uitsluitend in het Frans had doorgegeven. Daarbij dient opgemerkt dat de eentaligheid van het ontvangstpersoneel van Theater 140 weinig aantrekkelijk is voor een nederlandstalig publiek. Wij hoorden verscheidene toeschouwers het aangeboden programmaboekje weigeren, omdat de ouvreuse de prijs ervan niet eens in het Nederlands wilde nazeggen.

Hugo MEERT