Archives du Théâtre 140

Het Volk

11-10-1973

IN „THEATER 140"

Ha! ha! ha!

Waar is de maréchaussée?

Eigenlijk moeten die drie uitroepen Ha! Ha! Ha! in het Engels worden uitgesproken. He! He! He! klinkt het dan, zodat de zin rijmt.

De Nederlander Han Bennink heeft zowat heel Europa afgereisd met zijn trommen en met zijn zingende zaag, zijn rinkelende belletjes en zijn saxofoon, en ook met zijn gieter aan een plastic-buis gehecht, waaraan hij dan klagende tonen ontlokt.

Zijn partner is Willem Breuker, die zich af en toe aan de piano zet en er wat op speelt, maar die pas goed op dreef komt wanneer hij plots in galop parodieën begint te spelen op bekende aria's van Oscar Peterson, Thelonious Monk of Bill Evans.

Nu is het zo, dat deze bijdrage wel een muziekkroniek zou kunnen worden, ware het niet dat er een burleske tekst bij werd gezegd, een sketch, die nogal onsamenhangend is, maar die het geheel dan toch ergens in de theaterwereld doet belanden. Er zit praktisch geen lijn in die gekke vertoning.

Amsterdam is wel een van de heilige plaatsen van de „free jazz" en dat merk je zeer duidelijk in het tweede gedeelte van deze rumoerige avond, waarin acht muzikanten met kopermuziekinstrumenten en een zware basviool heel wat leven in de brouwerij schoppen, zodat ze je trommelvliezen werkelijk teisteren en een lawaai ontwikkelen dat drie straten verder nog duidelijk te horen was. Het veelbesproken leefmilieu komt in de buurt van het „Theater 140" op zulke uitgelaten avonden wel erg in de verdrukking.

L.P.