Archives du Théâtre 140

Het Laatste Nieuws

30-1-1975

ZELFKRITIEK VAN JO DEKMINE

"L'histoire du Soldat" in Théâtre 140

Tijdens de pauze van de Belgische première van « L'Histoire du Soldat » door het Tsjechische mime-gezelschap Milan Sladek, in het Brusselse Théâtre 140, kwam theaterdirecteur Jo Dekmine in min of meer bedekte termen verklaren dat de montage van dit stuk niet geheel aan zijn verwachtingen, dus aan de theaternormen van het Théâtre 140 beantwoordde. Dit mocht evenwel geen beletsel zijn tot het bijwonen van de andere stukken (die Dekmine wel vooraf gezien, anders en goed bevonden heeft) en waarmee dit bannelingengezelschap, dat zijn theaterresidentie te Keulen heeft, deze week nog te gast is bij Jo Dekmine. Een nogal merkwaardige handelwijze van een theaterdirecteur, die daarmee in het openbaar zijn programmabeleid becritiseert (wat van ons best mag), maar daarmee tevens het betreffende gezelschap en het betalende publiek voor schut zet. « L'Histoire du Soldat », op tekst van CF Ramuz en muziek van Igor Strawinsky; regie Milan Sladek en Edward Zlabek, is een stuk waartegen je nogal kil zit aan te kijken. Thematiek is de beperking van de menselijke vrijheid en het verlies van de onafhankelijkheid. Vertolkers zijn Milan Sladek, Edward Zlabek en Julia Lindig. Tekstlezer, maar af en toe overstemd door de muziek, was Jean-Jacques Charrière.

Soldaat Jozef, die een luttele 14 dagen verlof heeft, haast zich naar ouder en verloofde. Op zijn lange tocht komt hij echter de duivel en zijn verleidingen tegen. Deze, in de gedaante van een oude man, bezweert hem zijn viool en vioolkunst (symbool voor de ziel, de menselijke waarden, het geluk) te ruilen voor een boek, waarmee je als je het inkijkt alles weet en alles kunt bezitten (althans materieel bezit).

Domme Jozef laat zich overhalen en trapt in zijn ongeluk. We volgen dan verder de droeve lotgevallen van Jozef, die nu alles bezit, maar daarmee ook ongelukkig is geworden. Hij verloor zijn vrijheid en zijn onafhankelijkheid.

Op zijn vergeefse zoektocht hiernaar botst Jozef telkens weer op de satan. Voor de verschillende incarnaties van de duivel maakt het gezelschap gebruik van mooie en erg expressieve maskers. Sladek en Zlabek ontleenden voor de regie elementen aan het Japans theater en aan het marionettenspel. Het decor is arm en functioneel, terwijl de belichting af en toe een sprookjesachtige sfeer oproept.

Hoewel er nu en dan mooie vondsten in dit poppenkastachtige theater te bespeuren vallen, blijf je de droeve belevenissen van Jozef als van achter mat glas volgen. Je wordt er nooit door gegrepen.

Het mime-gezelschap Milan Sladek is nog op donderdag 30 en vrijdag 31 januari te gast in het Théâtre 140 met « Kefka et le cadeau ». Aanvang om 20.30 u. Zaterdag 1 februari wordt een namiddagvoorstelling voor kinderen gebracht van « Kefka et la balie perdue ». Aanvang 15.30 u. Theaterdirecteur Jo Dekmine raadt deze voorstellingen wel aan.

B.M.