Archives du Théâtre 140

Het Volk

4-3-1980

IN THEATER 140

Schitterende Radeis

BRUSSEL. — Dirk, Jos, Jan en Pat, de vier verrassend geestige makers van een borrelend aantal bijzonder geslaagde gags, de vier volwassen onnozelaars die samen het quatuor „Radeis" uitmaken, hebben tot viermaal toe met hun spektakel „Radeis wegens ziekte", een telkens bomvolle zaal, de grote scène van het „Théâtre 140" met overwegend Franstalig publiek, doen schateren en brullen van de lach. Het was wel degelijk een Vlaams succes in deze selecte Schaarbeekse buurt.

Gedurende anderhalf uur weten deze vier uitgekookte, bijzonder talentvolle Vlamingen, met hun droog-komische slapstick-methode, de toeschouwers de lachstuipen op het lijf te jagen. Voor de gelegenheid hadden ze hun dol spektakel een Franse titel gegeven: „Radeis wegens ziekte" is geworden „Radeis pour cause de maladie". De rest is allemaal in onze taal gebleven. Maar het Nederlands in deze voorstelling beperkt zich dan toch tot enkele opnamen, stemmen die uit een radiotoestel opklinken, plus een toch tamelijk breedvoerige uiteenzetting door Wim van Gansbeke, zo gezegd in „Omroep Brabant", die zijn advies levert over een optreden van „Radeis".

Het leeuwendeel van deze „Radeis wegens ziekte" bestaat uitsluitend uit knotsgekke mime, waar geen woord bij nodig is. Alles speelt zich af rond een beeldig, net buitenhuisje, waar de vier heren zich „wegens ziekte" hebben teruggetrokken. Dat huisje is daarbij op wieltjes gemonteerd en is uitneembaar, zodat er drie hokjes van kunnen gemaakt worden. Er staat een witte muur achter, waar achter en waarrond zich ook de meest absurde, maar steeds uiterst komische situaties afspelen, die toch ergens geborduurd zijn op het stramien van het, vaak ook absurde, werkelijke leven. En alles wordt gebracht zonder ook maar een gelaatsspier te bewegen.

Buster Keaton kan er een voorbeeld aan nemen. Een buitengewoon stuk droge humor gebracht door vier Vlaamse artiesten van de bovenste plank. We waren er trots op Vlaming te zijn.

(L.P.)