Archives du Théâtre 140

Nieuwe Gids

1-5-1983

De poppen van Theodora Skipitares

BRUSSEL. — Zoals men weet is het Kaaitheaterfestival '83 weer een internationaal gebeuren met gastvoorstellingen uit vele landen, niet het minst uit de westerse wereld. We hebben in de kleine zaal van het „Theater 140", aan de Eugène Plaskylaan, een druk bijgewoonde voorstelling meegemaakt van de Amerikaanse poppenspeelster Theodora Skipitares, met haar weliswaar uiterst Grieks klinkende naam. Zij is trouwens van Griekse afkomst. Theodora commentarieert haar grotendeels op eigen levenservaring opgebouwd programma met haar goedgesneden motorische poppen, ongeveer één derde van de normale lichaamslengte, in de Engelse taal.

Het verhaal is soms grappig, vol zwarte humor, soms ook ontroerend, soms gewaagd erotisch, soms zelfs nogal grof en vulgair. De maakster noemde haar programma „Six Portraits and a Landscape", dus eigenlijk zes portretten (van een vrouw) in een (stedelijk) landschap.

Theodora Skipitares beschikt voor haar spel over zes verschillende miniatuurdecors, zoals die bij het poppenspel gebruikelijk zijn als een poppenkast. Daarbij heeft ze een aangepaste klank- en lichtinstallatie. De poppen doen denken aan die van Thadeus Kantor en zijn klaslokaal. Theodora zelf en twee assistent-poppenspelers werken in donkere kostumes en blijven meestal totaal onzichtbaar. Het gehele optreden duurt ongeveer één uur. Het is de artieste in hoofdzaak te doen om in deze enkele taferelen aan te duiden dat de zogenaamde vrijgevochten vrouw in onze tijd nog een zeer kwetsbare positie inneemt in deze overgeautomatiseerde wereld, in een dreiging van een aanstaande kernoorlog, met de anarchie als laatste toevlucht.

(L.P.)