Archief Etcetera

339 document(en) met "Schrijver Wat" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Later is dan Fred Engelen gekomen; eigenlijk wist die ook niet zo goed wat hij moest doen; hij ging in Beersel bij Teirlinck zijn instructies halen...Ik heb wat gestempeld, wat poppenkast gespeeld, ben met een Schmiere-groep op welfaretournee naar Duitsland getrokken, heb een paar opdrachten gedaan in het Cyranocabaret van Anton Peters...Ik heb ook de grootst mogelijke moeite om vooraf aan iemand te zeggen wat ik ga doen

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Wat je ook zou kunnen zeggen is dat deze De Soldaat-Facteur en Rachel een toonbeeld is van wat theater net niet moet zijn...Een flink doorgekauwde, propere tekstzegging, wat getelefoneerde effecten (die af en toe nog werken ook), hier en daar een kleine eruptie van emotie (en-dat-dan-ook-weer-wat-onderuithalen-want-anders...wat wil je als de hoofdfiguur een regisseur-schrijver is die een opera probeert te maken; 8. een man en een vrouw en nog een man die de broer van die man blijkt te zijn, en dan een gesprek

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
de veelvuldige aanwezigheid van de alleenspraak te verbinden met hernieuwde vormen van 'episering', van 'het rapporteren van wat is gebeurd' (= nieuwe vormen van het 'bodeverhaal')? Wat is het...Voor het drama houdt dit moment de revolutionaire overgang in van datgene wat zich 'tussen' mensen afspeelt naar wat zich 'in' een mens aan woelingen voordoet: het maatschappelijk zichtbaar conflict...ik vind hem wat sloom, wat traag, er zit geen energie in. Maar goed, het is al een begin; als ik straks een paar miljoen kilometer hier vandaan ben, nergens meer, dan zal het al beter gaan

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Je moet de middelen daarbij goed inschatten; en weten wat je wel en wat je niet kunt...Het is een groot risico, maar op z'n minst heb je als schrijver de kans daarmee iets te kunnen meedelen van wat er zich zowel op het toneel als in je waarneming en verbeelding afspeelt...Er zijn er nogal wat en het is verre van opwindend om te lezen wat de recensenten over de jaren heen zowel goed als slecht vonden aan Van Manens' werk

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Wat begeleid door opgewonden commentaar quasi-obscene beelden zou opleveren, gaat zo baden in een dubbelzinnige en unheimliche sfeer, voorbij goed en kwaad...Grimonprez put hierbij uit het werk van de Amerikaanse schrijver Don DeLillo, en meer bepaald uit Mao II en Witte ruis...Wat binnen een cultuur collectief wordt verdrongen, spreekt op het kleine of grote scherm des te meer tot de verbeelding

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
een tussentijdse balans opmaken'? Even later ontdekt de schrijver dat de thema's theater en politiek, en theater en nieuwe media eerder het onderwerp uitmaakten van een dossier in Etcetera, waarbij...Zijn vooronderstelling dat 'het parallelprogramma een tussentijdse balans opmaakt van al wat in het theater leeft', alles en iedereen dus, speelt hem duidelijk parten...Hij citeert dan ook graag de tegenstem en dat is goed om het inhoudelijk verloop van een debat te schetsen, maar vreemd is dat hij dat doet als bewijs dat er fundamenteel wat schort aan het programma

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Een ster: is dat niet iets Hollywoodachtigs, iets wat Vlaanderen en Nederland overstijgt...Die vertrouwde volkomen op de regisseur, zo van: 'Zeg wat je wilt, en ik doe het'. Etcetera: Heb je wel eens meegemaakt wat mensen sterrenkapsones noemen: sterren die het hoog in hun ster...Een andere angst bestaat erin dat je niet kan bepalen wat 'goed acteren' betekent

Nr. 63, Maart 1998 • Geert Sels • Kan theater nog pijn doen?
De voorstelling nam te weinig afstand tot het materiaal: ze herhaalde wat ís in de realiteit...Wat nu met die theatertaal...Wat Boermans doet, is op tijd en stond afstand nemen van de homogeen voortkabbelende theatertaal, om dit keer wél de afwijkingen op te zoeken

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Tijdens het repeteren zijn in de bewerking trouwens nog heel wat dingen veranderd...ons hoofd werd steeds duidelijker wat we wilden vertellen en hoe...Het is veel spannender om te zien wat een acteur doet vanuit intuïtie en bevlogenheid, of om te ontdekken wat er aan verhaal ontstaat wanneer je enkel 'italienne' door de tekst gaat

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
nevenintriges opstapelt en een heel voetvolk op de been houdt, schiet Lanoye rechter op doel af, dartelt wat langer bij passages waar hij vrij spel krijgt, om ten slotte, als het kwaad begint te stinken, heel traag...Maar dat geldt ook voor Gloster en Leonora: wat geforceerd (zowel in de tekst als de opvoering) wordt ook hun verhouding ziek gemaakt van onbegrip en haat...Ten Oorlog vertegenwoordigt wat dat betreft geen breuk in de Vlaamse theatergeschiedenis

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
Politiek liggen dus wat Heiner Müller betreft de zaken eenvoudig: hoewel hij in de akten van de Stasi onder verschillende deknamen als informant opduikt, zijn er geen bewijzen gevonden dat hij collega...Was nicht bleibt, stiften die Dichter': wat naar de haaien gaat, daar willen de dichters voor instaan...Het antwoord daarop is wat het theater betreft even revolutionair als lucide gefundeerd in de maatschappelijke realiteit van onze dagen: 'Wat blijft: eenzame teksten die wachten op geschiedenis

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
Om wat tegengewicht te geven, wil ik wat overdrijven in de andere zin...Etcetera: Er zit in Pauls tekst nog zo'n ander mysterieus zinnetje: 'Wat niet verboden is, is verplicht'... Aerts: Normaal zouden wij zeggen: 'Wat niet verboden is, is toegelaten'; het woordje...Zo heeft Piaget eens gezegd: 'Intelligentie is wat men gebruikt als men niet meer weet wat doen

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
wat zij toch wilden, nodig hadden of verlangden, wat nu toch voor hen genoeg zou zijn...Een man zei dat hij gedurende die zes uur had gezien wat voor performers wij graag wilden zijn en wat voor performers we echt zijn...Dat hij na een tijdje ook zag wat voor mensen wij graag wilden zijn en wat voor mensen we echt zijn

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Dus organiseer je workshops, meestal met een schrijver' erbij - Howard Brenton is daar vaak bij geweest...Na afloop stond er een fake cameracrew klaar die de mensen ondervroeg over wat ze ervan vonden...Ik wil dat ze heel goed beseffen wat ze willen en waarom, dat ze beseffen dat dat wortels heeft, dat ze meer over zichzelf te weten komen, dat ze duidelijk kunnen vertellen wat ze van plan zijn en

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Eerst de taal, dan het beeld
Het is alsof ze hun eigen woorden beluisteren en tijdens de stiltes trachten te achterhalen wat Beethoven antwoordt...Maar wat belang- Toneelschuur Haarlem in co-productie met kunstenFESTIVALdesArts en Holland Festival - Rotjoch / Jorge Leon rijker is: zijn gezicht zit...Wat je ogen zien, wordt bepaald door wat je te horen krijgt

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Produceren in een groot huis - 1
Wat dan en waar...Daar zijn heel wat mensen bij die we de kans willen geven te leren werken met het instrument 'grote zaal'. Na de generatie van Sam Bogaerts, Ivo Van Hove, Guy Cassiers en mezelf is er wat dat betreft...Repertoire is méér dan wat men in het verleden daaronder verstond, nl

Nr. 65, Januari 1998 • Bart Verschaffel • Foto's, teksten, (gesprekken)
Het is immers zo dat de mensen zich verbergen en wij ervan uitgaan dat iemand wezenlijk is wat hij of zij verbergt en - wellicht verkeerdelijk - denken dat wat iemand verbergt de waarheid is. En zo...Het waarachtige - dat hoogst artificiële en geconstrueerde effect wat de Needcompany en verwante gezelschappen op de scène soms lukt - speelt zich, zo wordt hier gesuggereerd, spontaan en moeiteloos...Hoe luciditeit betrachten na meer dan een eeuw van deconstructie van al wat de beoogde bewustheid naïefweg vooronderstelt: het 'zelf', meesterschap over wat men zegt en doet, de mogelijkheid van

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
De vertolkingen zijn echter zo goed dat je je al gauw afvraagt wat knipoog is en wat ernst...Wat is spel en wat is 'echt'? En waar gaat het ene over in het andere...Ze kunnen niet zonder, en hoewel ze allebei een gevarieerd oeuvre kunnen voorleggen, met heel wat partners, is het niet eender wat en met om het even wie ze iets maken

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Samenvallen met wat je denkt
Het hoofd van Müller 'doen' of dat van Beckett, maar ook dichterbij: Hertmans, Verhelst - je inbeelden wat er allemaal in het hoofd van de schrijver aanwezig was toen hij vormgaf aan zijn teksten...en dat ze alles wat zij daarvoor ingestudeerd hebben 'vergeten'; hij wil dat ze 'samenvallen met wat ze denken'; hij wil dat hun geest én hun lichaam, dat hun persoon één is mét wat er op dat moment...Het gaat om iets wat we nog niet weten, maar wat er wel is, doordat wij er zijn

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
Ook wat de geluidssterkte betreft, begint de jazz de weg op te gaan van de rock: het staat allemaal veel te luid...Ik wist niet wat dat was, ik had het woord jazz nooit gehoord...Jef: Wat is dat, een 'jazzgevoel'? Peter: Tja