Archief Etcetera

497 document(en) met "KWAM IK TOT EEN" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Het kwam tot stand na het zien van de volgende voorstellingen: Uil door Anna's Steen (vanaf 3 jaar), Rozeke, mijn Dozeke door Ultima Thule, een samensmelting van de vroegere poppentheaters Joris Jozef...De keuze voor een lineaire verhaallijn betekent meestal een gemiste kans tot het centraal stellen van verbeelding...Een tiental jaar geleden zag ik een voorstelling voor volwassenen, gebaseerd op dezelfde tekst

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Ofwel denk ik en kom ik tot een constructie waarin er geen plaats meer is voor dans, zoals in het theatrale Sob...Dat is een groot verschil met het privé- Als ik maar een kop kon maken, één kop maar, dan zou er misschien een kans zijn dat ik de rest zou maken, een landschap een stilleven...De uiteindelijke teneur is niet de wanhoop, maar een voorzichtig vertrouwen in de toekomst: 'Ik hoop dat wc doorheen de voorstelling, later misschien, tot een orde kunnen komen -maar niet via de

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
Ibsens duidelijkste pleidooi voor een individueel anarchisme is tegelijk een bevragen van de partijdemocratie, die ten tijde van Ibsen nog maar net tot ontwikkeling kwam...Een stad is door haar voordelige ligging uitgegroeid tot een kuuroord...Stanislavski maakte desondanks van Stockmann een aangrijpend personage, de theaterkritiek vond hem echter een te zwakke meelijwekkende en ongeloofwaardige figuur, 'veeleer een Stock-kind dan een

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
Tegenover de altijd fel acterende Dirk Roofthooft - een briljant acteur, maar ook een gevaarlijke: hij heeft een welhaast natuurlijk neiging tot exuberantie, zelfs tot exhibitionisme, waarmee een...Een acteur die echter meermaals de grenzen tussen echt en gespeeld lijden, een tot nader orde waarschijnlijke persoonlijke dood en de scenische simulatie daarvan onzeker maakt, ja volkomen in de war...de donkere glazen gang naar de stationshal stuit ik alweer op een bedelaar

Nr. 45, April 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier: de jonge groepen
Als ik de kritieken van De Misantroop in de KVS lees, dan stel ik mij dadelijk een zeer cliché-matige manier van theatermaken voor...Niet alleen bij hen, maar bij vele groepen zie ik een soort aandrang om 'volks' theater te maken, theater dat een groot publiek kan aanspreken...Als ik vergelijk met Engeland, dan denk ik niet dat het probleem met de pers hier een gebrek aan aandacht is. In Engeland beperkt men zich veel strikter tot het aanbod van de grote theaters, hier

Nr. 46, Januari 1994 • Stefan Hertmans • De Nijinski-gedichten van Stefan Hertmans
Aan de liefde-haat-verhouding tussen de twee kwam een einde toen Nijinski, op een onbewaakt moment, aan Diaghilevs aandacht was ontsnapt, en zo in Buenos Aires uiterst snel met Romola in het huwelijk...Terwijl Nijinski daarentegen "in de/bergen achterbleef en zichzelf uitriep/tot goddelijke wees, dauw voor de ertsen,/trillingsgetal, maat voor een groter niets...Sprak tot de Zwitsers en de doden, viel slapend van Romola's buik en rolde in een waterput, waar hij als kind nog had gespeeld

Nr. 46, Januari 1994 • Mieke Kolk • Het universum van Karst Woudstra
Voor het eerst in mijn leven vergat ik dat ik in een theater zat," zei Woudstra in Toneel Teatraal van mei 1980, "dat ik op een stoel zat en naar een voorstelling keek...Ik heb honderd uitvergrote contact-afdrukken, een prachtig programmaboek waarin alles te lezen staat over tekst en opvoering, de vertaling, maar dit alles helpt me niet als ik een poging tot een...En als de tranen dan echt komen, dan is dat omdat Woudstra in deze voorstelling een van die zeldzame momenten in een kunstenaarsschap heeft bereikt waarin een ieder omvattende liefde tot loutering en

Nr. 46, Januari 1994 • Eddie Vaes • Lissabon 94 - Antwerpen 93
Dat veroorzaakte een 'boom' van vooral politiek en experimenteel theater, maar na enkele jaren verdwenen de anjers en de slogans en kwam de dagelijkse werkelijkheid weer aan bod in een onbehaaglijk...Weliswaar richtten beide participanten een vennootschap op, de Sociedade Lisboa 94, maar je ontkomt niet aan de indruk dat de rechtsteekse invloed van stad en staat tot in de kantoren van Lissabon 94...Omdat dit een dure kunst is, besloot ik mij niet te verliezen in een veelvoud van projecten maar slechts een zestal grote plannen uit te werken

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
Ik ga niet beweren dat in Brussel een bevredigend overzicht aangeboden wordt van de internationale culturele scène...Ronconi Met Ronconi heb ik een probleem: hij behoort tot de internationale club waarop festivalorganisatoren automatisch een beroep doen...Keersmaeker) of minder gebeurt (de Trust). Dat er buiten een handvol produkties in het buitenland niets interessanter te vinden was dan wat we in Brussel te zien kregen, kan ik niet geloven

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Ik spreek tot u, gij galgenaas, geslacht van stoere knapen, die zich door 's konings wacht de kaas van 't brood niet lieten kapen: hang alle dienders in een strop...Ik spreek tot u, gij arm gespuis, vertrapten en misdeelden, gespijkerd aan het hongerkruis door wie de winst verdeelden: plet de bloedzuiger tot hij scheurt, vil hem zonder verpinken en zuig zijn...Ik spreek tot u, gij bedelaars, u mocht ik gaarne lijden,- gij schooiers, pooiers, vedelaars, zingt gij nu mijn getijden; de beker vol met malvezij om op mijn

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Toneel over het Kanaal
Ik lees bij ons zelden een zin die de strekking heeft van 'this painfully funny, compassionate comedy goes right to the heart of contemporary Britain', iets wat ik overschrijf uit de reclametekst...Velen van hen hebben bij de aanvang van hun carrière wat te maken gehad met het Royal Court Theatre, een gezelschap dat zich sedert de jaren vijftig tot doel heeft gesteld om nieuw schrijftalent een...Een oprisping Tot slot een kleine opmerking

Nr. 47, December 1994 • Gunther Sergooris • Don Giovanni in de Vlaamse Opera, Tristan...
Op die manier groeit de losbandige uit tot een olifant in de porseleinkast, die een spoor van vernieling achterlaat...Tot het nut van het algemeen moet deze oncontroleerbaar agerende dissonant in een geordende samenleving verdwijnen...Het is duidelijk dat Donna Anna voor hem door de knieën is gegaan en haar brave Don Ottavio, al was het maar voor een nacht, vergeten is. Slechts als haar vader opduikt, komt zij tot bezinning en

Nr. 47, December 1994 • Agna Smisdom • De Laatsten door Tg Stan
Het is een tijd van restauratie, 36 jaar nadat Bonaparte zich heeft laten uitroepen tot eerste consul, een militaire dictatuur vestigt en de Franse Revolutie — of wat ervan overblijft — in de kiem...De Laatsten kwam tot stand in 1907, twee jaar na de mislukte opstand die een voorproefje was van de revolutie van 1917...Ik heb geen hoge dunk van hem (...) alles wel beschouwd is hij (...) een ontwricht schepsel .. een mislukte militair

Nr. 47, December 1994 • Pascal Gielen • Theatercritici op het podium
Men kan niet komen tot analyse en beperkt zich dan tot een beschrijving van het verhaal en de sfeer in de zaal...Dit leidt tot een ander discours met totaal verschillende beoordelingscriteria...Dit leidt echter tot een 'betonnering' van het Vlaamse theaterlandschap

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
1993 kwam er via Theater niets, in 1994 was er een nominatum van 4,3 miljoen Bfr via de Administratie Kunst, naast een subsidie van Dienst Jeugdwerk...En dat is een kwaliteit, waarvan een valide acteur, zoals ik, vaak alleen maar kan dromen...Een zware uitdaging voor een nieuwe artistieke leider (tot nu toe, eind oktober, nog niet gevonden) Een nieuw festival voor theaters met mentaal gehandicapten zou misschien ook een nieuw forum van

Nr. 47, December 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Jac Heijer
Ik organiseerde daar toen een colloquium over politiek theater waarop ook John MacGrath was uitgenodigd; Jac kwam even overwippen uit Nederland om John en zijn vrouw en de pasgeboren baby te begroeten...Vlaanderen zou het tot de eerste helft van de jaren 80 duren voor wij dat durfden; ik herinner me nog hoeveel het mijzelf gekost heeft in die beginjaren van Etcetera voor ik in een kritiek het woordje...just the high points...) van de Wooster Group: 'Op gezette tijden, maar al te zelden, kom ik van een toneelvoorstelling thuis met het intense verlangen te beschikken over een andere pen, een ander

Nr. 47, December 1994 • Jaak van Schoor, Dré Poppe, Hugo Van... • In memoriam: Rudi Van Vlaenderen
Toen ik hem na de deliberatie van mijn laatste jaar vroeg hoe het kwam dat ik een 18/20 had gekregen van een leraar wiens lessen ik nooit had bijgewoond, was zijn antwoord een knipoog...Gent had toen geen beroepsgezelschap meer en ik zat te broeden op een plan om met een nieuw theater, een avant-garde theater te starten...Hij moest in een paar gesprekken een tot handenarbeid gedwongen, dissidente schrijver (Havel zelf, maar met een andere naam) schuldbekentenissen en partijgetrouwe beloftes zien af te dwingen

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Lannoye, Marleen Baeten • Interview met Minister Weckx
Etcetera: Hoe zal het oprichten van een Raad voor Cultuur en een Centrum voor Cultuurbeleid precies bijdragen tot deze globale aanpak...Naast de Raad voor Cultuur opteer ik voor een orgaan met een beleidsondersteunende rol: het Centrum voor Cultuurbeleid...Men zou tot een systeem moeten komen dat die schotten wegvallen en dat zou bijvoorbeeld door een Raad voor Cultuur en een Centrum voor Cultuurbeleid kunnen voorbereid worden

Nr. 48, Februari 1995 • Pieter T'Jonck, Johan Thielemans • Gerenoveerde theaters in Gent
Een en ander leidt tot de neo-stijlen, maar ook tot grootscheepse ingrepen in de stad, om de historische monumenten op een 'ideale' wijze in hun luister te herstellen...Opvallend is ook dat er een goede oplossing bedacht werd voor de aanvoer van decors: aan de Ketelvest werd een brug over het water gelegd tot aan de achterzijde van de scène...IK BEN TONEELSPELER ! Dus wend ik mij tot SABAM omdat zij mij een brede waaier van nieuwe Belgische werken kan aanbieden

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Een blanke die zich tot een zwarte moet wenden om geld te lenen, ervaart dit als een even grote vernedering als dat voor Antonio in Venetië was, toen hij Shylock moest gaan opzoeken...Dat heeft tot gevolg dat acteren in de grote zaal haaks komt te staan op de wens van de acteur om met heel veel kleine gelaatsnuances en met een stem op kamervolume een tekst te vertolken...De sleutel echter heeft hij bij Shakesppeare zelf gevonden, want de eerste regel van het stuk luidt: "k Weet waarlijk niet waarom ik zo somber ben', een vreemd begin voor wat een komedie heet te zijn