Archief Etcetera

534 document(en) met "DIE ALLES GEZIEN HEEFT" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Net als Bertolt Brecht, die deze (hier licht geparafraseerde tekst) heeft geschreven, is Gerardjan Rijnders een maker van stukken...Het woord 'kunstnatuur-catastrofe' heeft ook alles te maken met de dichter Heinrich von Kleist...De camera-man die alles poogde vast te leggen, werd in brand gestoken (door één van de doodgemartelde vreemdelingen, die van gene zijde was teruggekeerd). Woede

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ik laat me op een avond overtuigen door een voorstelling, en plots zie ik maanden later een produktie, die artistiek, inhoudelijk, esthetisch dezelfde ambities heeft, maar die mij veel meer overtuigt...Blokdijk heeft meteen de vergadering geschorst, die twee juryleden bij zich geroepen, en gezegd: als ik die tekst nog één keer hoor, zet ik jullie meteen buiten de jury...Dan is de film die ik gezien heb, ook gegarandeerd de film die ik daar toon

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
De eerste lijn leidt naar een finale waarin Faust de baby die hij bij zijn geliefde Greetje verwekt heeft, verkracht en doodt...Vanuit die negatie kan kunst zich zelfs een wereld ver-beelden die de bestaande totaal negeert...En wat heeft hij dat, om in dezelfde contreien te blijven, Leonard Peltier niet heeft, de Indianen-activist die twee keer levenslang kreeg voor een moord die hij niet pleegde

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
veelal een rechtlijnige kopie van de realiteit is. Wilson vertelt een verhaal, maar op een volstrekt andere manier: het is de ruimte die vertelt...Hollandia heeft de ruimte goed aangewend...Zelden heeft het expressionisme me op die manier getroffen: dat hoekige, het dwarsliggen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Die Keith Richard speelt nog steeds alsof ie nauwelijks weet wat ie in zijn handen heeft; het is Koos Terpstra / Sanne Peper een fantastisch gitarist, omdat...Hij is zelf ook een te ervaren kijker, die allang weet wat er aan de hand is voordat het publiek het in de gaten heeft...Koos Terpstra wil op het toneel iets zien wat hij nog nooit gezien heeft, een toneelvorm die anders is. Hij wil op het toneel ook een verhaal vertellen

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Dat zijn uiteindelijk de vereisten die je aan een criticus moet stellen: niet dat hij, zoals Rudi Laermans vraagt, eens duidelijk stelt of de besproken voorstelling nu 'kwaliteiten' heeft of niet...dat kan iedereen die thuis een blokkendoos vol adjectieven staan heeft -, maar wel dat hij in de opbouw van zijn kritiek en door de keuze van zijn woorden zijn persoonlijke verhouding tegenover het...En op die manier verschilt de taak van de criticus alles bij elkaar beschouwd niet zoveel van die van theatermakers en andere kunstenaars

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Dit heeft alles te maken met de aanwezigheid van de opeenvolgende sterke generaties die er na de tweede wereldoorlog het landschap bepaalden...OT's mix van tekst, beeld en beweging heeft tot een stijl geleid die al snel de 'Rotterdamse School' werd genoemd...Het is allemaal niet verbazingwekkend gezien de Nederlandse handelstraditie, die er van oudsher niet op gericht is onze cultuur in het buitenland te ondersteunen, 'we're only in it for the money

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
aanzienlijk beter Dit is het verhaal van iemand die van de 20ste verdieping naar beneden valt en bij elke verdieping denkt: jusqu'ici tout va bien, tot hier gaat alles goed... Men heeft de reflex...de Zapatista's, die ze dragen om gezien te worden...Het kapitalisme heeft van zijn schaapjes wolven gemaakt; een bedreigde diersoort die 'kost wat kost' moet behouden blijven

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Het onbehagen van het 'slechte geweten'. Oorlog en aids, beide confronteren ons met een dood die te vroeg komt en iets spectaculairs heeft...De voorstellingen die daarrond werken suggereren dat het publiek daar iets mee te maken heeft, maar zich daar niet of te weinig van bewust is. Marcel Ophüls heeft met Veillées d'armes...Hij toont gewone mensen die vertellen hoe de oorlog hun leven veranderde en hopen dat alles weer anders kan worden, hij toont sluipschutters die op wacht zitten en hun mogelijke slachtoffers, vrouwen

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Volgens hen is dit de eerste generatie kunstenaars die van kindsbeen af opgegroeid is met de fictieve beeldtaal van de massamedia en die daar nu een eigen speelse draai aan geeft...Op die manier begint het festival pas te werken als je meerdere voorstellingen na elkaar hebt gezien en die met elkaar in verband kan brengen...Je ziet een man, type body-builder die zichzelf heeft gespecialiseerd in keihard neervallen met een air alsof het geen pijn doet

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Dat had alles te maken met de middelen die vrijkwamen voor het muziektheater...Zij heeft dat nooit gedaan en die lacune heeft de raad vastgesteld...Die 600 miljoen heeft een heel lange geschiedenis en dat wordt zorgvuldig bewaakt

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ik ben één van die mensen wiens ouders thuis naar rockmuziek - de Platters en zo - luisterden en die zei: "Kan je nu in hemelsnaam dat gejank eens een beetje stiller zetten...Zo heb ik de laatste zeven jaar voor Mortier naar De Munt kwam alle produkties gezien en meteen ook gezien hoe het niet moest...Ik ken mensen die veel meer fantasie hebben dan ik, maar die die fantasie niet uitdrukken

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Deze aparte interpretatie, die in de openingsscène even oplicht, wekt verwachtingen die door het verdere verloop evenwel geenszins worden ingelost...Want ook dit personage wordt ingenomen door die Eerste liefde - Koninklijke Vlaamse Schouwburg / Leo Van Velzen bezetenheid die hem verplicht het bijtende...Het reikt een interpretatie aan die misschien nog het dichtst in de buurt komt van wat Patricia de Martelaere 'Een verlangen naar ontroostbaarheid' heeft genoemd

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
En wanneer wij, het publiek, het theater tenslotte verlaten - en we nog steeds de energie voelen die de dans in ons heeft opgewekt, al is die al aan het uitdansen - zet een nieuwe ervaringslaag zich...kamer die nooit door het oog als weergegeven object gezien kan worden maar die steeds buiten de weergave zelf ligt...Dat is het werk waar Kantor het over heeft als hij spreekt over de theatrale ruimte die hij 'steeds opnieuw weer opbouwt, en die steeds opnieuw weer sterft

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Ze lijken ouder en toch lijken hun adolescentieproblemen meer uitgesproken... Hebben ze het in zich of heeft het iets met de volwassenen te maken die hen omringen...de overkant... Realiteit die volstrekt niet 'inutile' is. In tegenstelling tot Iets Anders is alles hier écht relevant...heeft het te maken met het feit dat dit (nog) geen professionele acteurs zijn die iets over zichzelf komen vertellen, ongehinderd door enige technische vorming

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
Op die, en enkel op die manier toont het de betrekkelijkheid van de illusies die we ons maken over menselijke betrekkingen, en zelfs over wat we menen te kunnen zeggen over onszelf...die periode van existentialisme zocht iedereen er iets achter, werd verwoed gespeurd naar een dragende metafysica, of bij gebrek daaraan naar een ziektebeeld, hoe vaak Beckett ook herhaalde dat alles...Dat is zeer merkwaardig, omdat het stuk onder andere een ontluisterend portret is van de wijze waarop een ouder wordende vrouw met haar nog oudere man een relatie heeft, of liever, niet meer heeft

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
Hoezeer onze voorkeur ook kan uitgaan naar het binnenskamers gesprek met artiesten of naar de intimiteit van het schrijfproces, toch is het die 'grote dramaturgie' die vandaag vooral onze aandacht...Eén van de verdedigingswijzen die een kunst ter beschikking heeft, is het maatschappelijk discours dat rond haar wordt gevoerd...scheen die mij toe als ik nog nooit een bergtop had gezien

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Het is moeilijk om in Mozes Schönberg te zien, de componist die zich vermeide in de sensueelste en nieuwste klanken die zijn generatie heeft voortgebracht...Dat was te danken aan de visie van Stein, aan de verbeelding van Karl-Ernst Herrmann (die hier een decor ontworpen heeft dat mijlenver verwijderd is van de esthetiek die we zo goed uit zijn...Hij staat kordaat en kalm koor en orkest te dirigeren, alsof alles kinderspel is. Dit zijn berekende risico's, en precies daarom heeft deze opvoering zulk een vinnige, meeslepende vitaliteit

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
Het roept de gelijkaardige omkering op die Kant op het einde van de 18de eeuw in het denken heeft bewerkstelligd...Ook het feit dat Laban zijn ruimteleer voortdurend heeft trachten te liëren aan zijn expressieleer moet gezien worden in de tijdsgeest Van de fenomenologie...Dit alles resulteert erin dat de diepte, die er ontegensprekelijk is, niet meer van binnenuit (vanuit de beweging zelf) wordt gestructureerd

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Stefan Hertmans). Ruimtelijk gezien is hij een grens-ganger, die opereert in het niemandsland tussen de verschillende kunstdisciplines...Een andere belangrijke reden is de innerlijke quasi-autistische en manische verbeeldingswereld die Fabre heeft opgebouwd en die weer eens niet makkelijk kan overgebracht worden naar een inter...Emil Hrvatin, een Sloveens theaterwetenschapper en theatermaker, heeft zich zeer scrupuleus van die taak gekweten