Archief Etcetera

407 document(en) met "Johan Maar" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten, Johan Wambacq • Redactioneel
Die beslissing komt weliswaar laat - nà het ontslag van de hoofdredacteur, nàdat we de planning voor 1996 hebben teruggeschroefd - maar dat neemt niet weg dat we er blij mee zijn...Marleen Baeten, hoofdredacteur Johan Wambacq, voorzitter raad van bestuur Steunfonds Etcetera 10.000 BEF De Munt, Brussel Provincie Oost-Vlaanderen Bronks Jeugdtheater

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Inhoudstafel
Van Imschoot Redactie Sigrid Bousset, Bruno Koninckx, Geert Opsomer, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pieter T'Jonck, Luk Van den Dries, Marianne Van Kerkhoven, Wouter Van Looy Aan dit...Nobody's Theatre of Nobodies 69 Laat de kunst nu maar een bolhoed opzetten Pieter T'Jonck las Figuren/Essays van Bart Verschaffel

Nr. 58, December 1996 • (advertentie)
bob de groof, johan anthierens en mr...alive and kicking, met constante adrenaline-opstoten, maar zonder compromissen; fris en sprankelend luc joosten - fêrtj door na 'clavijo's way', 'koude aap met liefde' en 'stik...bBacEs spaee twee heren geven een sotoprogramma, maar dan wel tegelijkertijd transparant • bernateln, tTOMbfl© 6n tahltl • GuaoiaoftQOo Sb® medium een middle-class koppel op

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
De initiatiefnemers weten dat maar al te goed...Maar laten we eens de Franstalige theaters onder de loep nemen en nagaan hoe kunstenaars uit de twee taalgebieden elkaar waardeerden, ontmoetten en verrijkten...Vanaf 1946 werd Shakespaere opgevoerd in voorstellingen van Johan De Meester (Othello en Troïhis en Cressida), een adaptatie van Herman Teirlincks Elckerlick door Petrus de Diest

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Het oogt heel wat om het pittige prijskaartje waar te maken, maar het historische spitwerk in ander bronnenmateriaal dan de iconografie leverde dertien, door hun oppervlakkigheid uitmuntende essays op...Blijft de vraag hoe het komt dat de weg die de beneden- en bovenburen na de Eerste Wereldoorlog aflegden zo vele decennia zo vele overeenkomsten kon tonen, maar dat de differentiatie zich onmiskenbaar...Ja, zo kan ik het ook... Het was juist de taak van Van Kerkhoven, Lambrechts en Verstockt geweest om niet alleen de achterstanden te signaleren, maar deze ook weg te werken

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
voor deze uitspraak wat te zeggen, maar waar het mij om te doen is, is de eerder flauwe rechtvaardiging waarmee Mallems de recentse Kvs-productie wil aanbieden als een geënga- Steunpilaren van de...Maar wat dan met een stuk als Oleanna van David Mamet, zoals het bij Theater Antigone wordt gebracht...Wolven huilen bij Theater De Korre, Les Paravents bij De Verrukking en noem maar op

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Steunpilaren van de Maatschappij (1877) is een schets van een figuur die Ibsen twintig jaar later zou uitwerken tot de visionaire, maar in zijn droom mislukte John Gabriel Borkman...begrepen dat een mogelijke politieke impact van het theater niet alleen te maken had met een dramaturgie, met hoe teksten geschreven waren, maar ook met een manier van acteren, met hoe met die teksten...En wat met de autonomie van de toeschouwer, met die zo precieuze maar eveneens moeilijk bevochten vrijheid in kijken en interpreteren

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
De persoonlijkheid van de organisator is zeker niet zonder belang, maar bekwaamheid en vakkennis zijn toch wel de eerste vereisten...De situatie zou er alleen maar op verbeteren, op artistiek vlak, maar ook op vlak van management en van tewerkstelling...Ik vind het goed dat men het zoeken naar andere vormen stimuleert, maar niet als men dat hanteert als criterium voor de schouwburgen die daar handig gebruik van maken als afleidingsmanoeuvre

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Het oneindige verhaal krijgt bovendien het kind (een beetje zielig, maar o zo zuiver) de rol van 'behoeder van de fantasie' toegemeten, temidden van een wereld die alleen maar uit is op winstbejag en...Itak en Waltertje volgen hun eigen aanvoelen en dat heeft grote gevolgen voor henzelf en voor het bredere systeem waarin ze leven, maar zelf hebben ze maar weinig zicht op oorzaken en gevolgen van hun...Niet van mensen die er van uitgaan dat 'veel en groot' de magie van het theater tot stand brengt, maar van kunstenaars die het jonge publiek, de gekozen theatermiddelen - welke ook - en dus het eigen

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
Het antwoord is telkens een Bekende Nederlander, Johan Cruyff of Linda de Mol, gemakkelijk te raden door vragen als 'Ben ik blond...De Bijbelse volheid van het 'Ik ben wie ik ben' wordt ironisch omgekeerd in een liedje dat zij samen zingen: 'Wij zijn wie wij zijn/En dat zijn wij/.../Wij willen een bestaan/Dus geef het maar een...Achter deze familiegeschiedenis doemt een groot, vormeloos leed op dat benaderd wordt in vier losstaande droomsequenties, maar evenwel niet benoemd kan worden

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Toen Paul Koek het probleem opwierp, had ik ook het gevoel van 'hier klopt iets niet'. Maar dan heb je blijkbaar niet de moed om tegen die jongens van de techniek te zeggen: 'Gooi die kuil maar weer...Maar uiteraard zou je willen dat mensen niet zeggen: 'Daar herken ik het werk van Hollandia of van Johan Simons in.' Door mezelf telkens weer in totaal andere situaties/locaties te plaatsen...Maar ik besef maar al te goed wat een grote verantwoordelijkheid je daarin hebt

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Maar is Grotowski's 'sobere theater' niet een utopie, een nobel doel waarvan men weet dat men het toch niet kan bereiken...Maar goed, laten we het toch maar bij dit woord houden, en eens nagaan waardoor het 'circustheater' zoveel succes kent, en of het invloed heeft op het 'theater'. De circustheatervorm...Zij willen niet louter entertainment brengen maar het publiek een artistiek product aanbieden

Nr. 60, Juni 1997 • Bert André, Johan De Feyter, Paul Goossens,... • ... Alain Platel
niet zozeer een 'wedstrijd' moest inhouden, maar vooral een focusmoment wilde creëren waarbij het creatieve podiumwerk, tot welke aard of discipline het ook behoorde, in de kijker zou worden gesteld en...wordt niet gepleit maar de vermenging, integratie, beïnvloeding van culturen voltrekt zich op de scène zelf door mensen en materialen van zeer diverse oorsprong, met een zeer verschillend historisch...De eindjury bestond uit: Bert André (voorzitter zonder stem), Johan De Feyter, Paul Goossens, Guido Minne, Marianne Van Kerkhoven en Dirk Van Ryckegem

Nr. 60, Juni 1997 • Johan Thielemans • Het decreet en de creativiteit
Maar erger vond de Raad dat de tekst van het decreet hier al te elastisch gebruikt werd...Af en toe kreeg een lid van de Raad wel een paniektelefoontje om 'meer uitleg' bij de uiterst vage tekst, maar niemand wist meer te antwoorden dan: vraag het op het kabinet, want daar is het allemaal...Zijn er problemen met de beslissingen, dan is er maar één adres: de minister

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
jarenlang probeerde uit te sluiten om de verbeelding aan de macht te brengen, is nu wellicht een proces aan de gang dat die autoriteiten opnieuw opneemt, maar dan in hun vervallen vorm èn...Alain Platel, Peter De Graef, Bob De Moor, Johan Dehollander, Forced Entertainment, Dito'Dito, Stan, e.a...Het gaat er niet om of de live performance nog 'live' is of niet, maar of ze nog steeds probeert het leven 'out there' te verinnerlijken, of het hier en nu aanwezig te stellen door middel van

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Artistiek leider Johan Reyniers noemt er zijn festival 'het punt waarin de hele werking van de organisatie Klapstuk samenkomt...Leuk voor dit blad dat het een discussie kan op gang brengen in dit debat-arme land, maar tegelijkertijd wekt de samenstelling van het parallelprogramma de indruk dat alleen die thema's die...Ongetwijfeld in het raam van een of andere 'festiviteit', maar was er meer aan de hand geweest... zou het Theaterfestival het dan gemerkt hebben

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
De herder/de nomade Abel werd door de landbouwer/de gevestigde Kaïn gedood; maar de pointe van de geschiedenis, schrijft Hans Magnus Enzensberger (Die Große Wanderung), bestaat erin 'daß der Seßhafte...Hij lijkt - kijk maar naar zijn wankele, aarzelende houding - niet in het centrum van de samenleving te staan; hij is niet bekleed met macht en zekerheid; hij is niet 'de succesvolle', maar eerder...die zin, zegt Emmanuel Levinas (De tijd en de ander), is eenzaamheid 'dus niet alleen maar wanhoop en verlatenheid, maar ook een kracht en een trots en een soevereiniteit

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
hedendaags maar onspectaculair document te creëren over een hoogst explosief gegeven...Om geschiedenis te maken volstaat geen doodgewone verdoken moord, maar misschien wel een zorgvuldig uitgekiende aanslag op één beroemdheid, iets wat opgemerkt wordt en blijft hangen...Scenario, montage en regie: Johan Grimonprez

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Maar vermits registraties het geheugen vervangen, vervalt de antropologische noodzaak om te vertellen...Elke theatermonoloog kenmerkt zich door deze focuswisseling, die minder opvallend, maar des te fascinerender is omdat de acteur verteller en beeld tegelijk is. Een acteur als Peter De Graef zie je het...woordassociaties: exist, exit, elixir,... Maar hoe associatief en open de titel ook mag zijn, de beelden laten veel meer wegen open

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
Deze omschrijving is de samenvatting van een lyrische beginselverklaring van Johan Reyniers, die het uiteraard over het Klapstukprogramma had...Wel bundelt hij een aantal argumenten, contradicties, anekdotes en impressies, die samen bewijskracht moeten vormen, maar door een warrige opeenstapeling zichzelf ontkrachten...Ik had gehoopt een zoveelste beschrijving van het werkelijke programma achterwege te kunnen laten, maar vooruit: récapitulons, met weglating van excessen van 'dit debatarme land'. In deze