Archief Etcetera

430 document(en) met "Zelfs de Dood" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 67, Maart 1999 • Marleen Baeten • Take your time
Na enkele jaren trok hij zich uit Nova Zembla terug om zich te concentreren op zijn eigen vzw De Stichting, waarmee hij onder de vleugels van De Werf (Brugge) en De Paardenkathedraal (Utrecht...Peter De Graef diende een aanvraag in, maar ondanks het positieve advies van de Raad voor Nederlandstalige Dramatische Kunst viel De Stichting uit de boot voor de periode 1997-2001...Peter De Graef: Je hebt drie actoren: de producenten, de overheid en de instituten, vooral de receptieve schouwburgen in Nederland en de culturele centra in Vlaanderen

Nr. 67, Maart 1999 • Jan Goossens • Nieuw leven voor eeuwenoude vormen
Precies de regisseurs en dramaturgen die voortdurend in onmin leven met de context en de omstandigheden waarin ze moeten werken en met de vormbeperkingen van het theater of de opera, diepen de...Chéreau zelf formuleerde de uitdaging als volgt: 'Niks te verkopen hebben, geen publiciteit moeten maken, iedere vorm van competitie uit de weg gaan; ik ben zelfs niet verplicht om het werkproces te...Zelfs als theaterregisseur streeft hij meer en meer naar de totale controle over de vorm van zijn voorstelling, net zoals je die in de cinema op de set en in de montagekamer hebt

Nr. 68, Juni 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van de kleine en de grote dramaturgie
die er mij toe nopen de vraag naar de plaats van de dramaturg in 'de kleine dramaturgie', zoals beschreven door Meuleman, te verbinden met de zoektocht naar de plek van de dramaturg in 'de grote...benoemt - waarin de totale groep van medewerkers als geheel drager is van de inhoud die zij wil meedelen; deze 'permanente dramaturgie' is immers artistiek vruchtbaarder omdat zij de inbreng (de kennis, de...soms zelfs zijn producent of opdrachtgever, alhoewel bij deze laatste twee het moeilijker wordt de artistieke intenties en de 'economische' belangenmotieven van elkaar gescheiden te houden

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • De totale podiumkunst van Rosas
zijn geen subjecten maar worden het pas als talige wezens, als gebruikers van de betekenaar 'ik'. Meer zelfs, de taal verplicht ons 'ik' te zeggen - want daarzonder geen persoonlijk spreken, geen...Als een heuse politieagent van de (Engelse) taal corrigeert ze af en toe de uitspraak van de fulminerende Roberto, die zich zo ondanks alle protest toch tot de orde weet geroepen - tot de symbolisch...said I is al ruim drie kwartier bezig voor er goed en wel van opeenvolgende dansbewegingen sprake is. Zelfs dan, en dat blijft één scène uitgezonderd de hele voorstelling lang zo, sluiten de

Nr. 68, Juni 1999 • Koen Gisen, Marleen Baeten • Popmuziek in Vlaanderen!?
de praktijk krijg je zelfs zelden de kans om ook maar break-even te geraken...Wanneer de platenmaatschappij dat niet op dezelfde manier ziet, is het ook de taak van de manager om die twee visies - de commerciële en de artistieke - proberen samen te brengen...Ondertussen wordt in de meeste contracten elke kost - tot de koffie die gedronken wordt bij de onderhandeling - verhaald op de artiest

Nr. 69, Januari 1999 • Jan Ritsema • Voor jou, voor jou en voor ons
De tijd van de wereld is de tijd van de wanhoop, want hij wordt hoe langer hoe bekrompener, eenzijdiger en hoe langer hoe allener: de stoel is alleen, de appelaar in je hof is alleen, jij bent alleen...laten we de zachtheid herstellen om ons gezicht in te verbergen, laten we de glimlach herstellen waarin we vroeger genesteld lagen, laten we weer vragen de wacht gunnen over onze gedachten, laten we zelfs geen...Mijn theater huilt niet over ons als wij onze tocht volgen naar de dood, op de bloedsporen die het markeren, het bevestigt ons niet, versterkt ons niet, maakt het leven niet draaglijker dan het al

Nr. 69, Januari 1999 • Myriam Van Imschoot, Rudi Laermans • De sprong van Nijinski
En wel dat de gratie een - misschien zelfs het bij uitstek - constitutieve kenmerk van alle gelukte kunst is en daarom ook de identiteit en bestemming, ja het wezen van de kunst als zodanig uitdrukt...Met deze vaststelling hebben we een voor elke Sacre-productie, wellicht zelfs voor de hele twintigste-eeuwse dansgeschiedenis kardinaal punt te pakken: de met elke dansproductie hernieuwde spanning...De enige uitweg is de dood - waarna men ten hemel wordt gedragen

Nr. 69, Januari 1999 • Rudi Laermans • Achter de schermen van het ballet
kleedkamers, ja zelfs de woonkamers van de dansers, met wie ze uiteraard ook vele kortere en langere gesprekken voerde...Een choreograaf of regisseur is nu eens kameraadschappelijk, dan weer dirigerend, zelfs autoritair - en de danser of de acteur heeft zich te schikken...Hoe dit verder ook zij, in de sterk concurrentiële balletwereld bezit het bekende gezegde 'de een z'n dood is de ander z'n brood' een hoog waarheidsgehalte

Nr. 70, December 1999 • Peter Anthonissen • In de waan van het kapitalisme
De afzijdige houding van een handvol personages in een huis-clos-situatie voedde de misverstanden over het vermeende cynisme, niet alleen van zijn karakters, maar ook van Oscar van Woensel (en Dood...tegenstelling met de personages uit bovenvermelde Dood Paard-stukken, slaagt het meisje uit Part two erin om haar saaie milieu te ontvluchten en haar dromen te realiseren, zelfs al is de prijs die ze...Volgens de wetenschapper is het niet aan zijn belager om te beslissen over leven en dood, want, zo stelt hij: 'Wil je het nog als er honderd getuigen zijn / wil je het nog als de politie en de

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
Het gaat dus zelfs niet om een plaatsing in de ruimte, maar om het simpele feit personages te creëren door de stem, de spanning en de emoties weer te geven; gewoon frontaal gerichte lezingen door...Dit soort werk steunt op de 'blik' van de lezer, van de kijker en vraagt zelfs de blik van iemand die reeds zin heeft zich in de tekst te investeren, zoals een dramaturg doet...Zelfs als je 3% zou uitgeven van de toegestuurde 1500 stukken dan heb je al 45 teksten per jaar te verwerken, zonder de 'projecten' te rekenen en het regelmatige werk van de huisauteurs

Nr. 70, December 1999 • Rudi Bekaert • 100 Ways To Disappear And Live Free
geen haast B: pas de montres, pas d'horloges, pas d'horloges parlantes W: geen haast, zelfs niet een klein beetje, zelfs geen haastje M: haha, geen haastje S: pas...pas de jalousie, tout est égal, pas de jalousie, tout ie monde est égal M: niks geen jaloezie W: zelfs geen jaloezietje S: pas la plus petite jalousie K: en dan een dutje...drame G: pas de drame K: pas de drame P: pas de drame TOUS: pas de drame pas de drame pas de drame drame drame.... MUZIEK Radetski mars G: muziek is de gloeiende kool in de ijsborst van

Nr. 70, December 1999 • Redactioneel
Maar zelfs als er raakvlakken zouden zijn tussen de Vlaamse context en het buitenland, mag, neen moet nog altijd de vraag naar de politieke én artistieke wenselijkheid van grootschalige theaterhuizen...Zij dienen daarbij terdege te beseffen dat de erkenning van de aspiraties van Het Toneelhuis, ntg en Kvs/de bottelarij het gewicht in de beleidsvoering nog meer in de handen van belanghebbende...Een hoedje van papier: - de kunstenaar; - de theatermaker; - de directeur; - de werkgever; - de manager

Nr. 70, December 1999 • Ivo Kuyl • Vermaningen vanuit de ivoren toren
Tegenover de monoloog plaatst hij de dialoog en de onderhandeling; tegenover de eis tot discipline een dialectiek tussen vrijheid en obstakel, enz...Zoals ik al zei legt zij sterk de klemtoon op de autonomie van het kunstwerk, zelfs in die mate dat de cultus van de vorm lijkt te gaan parasiteren op het maatschappelijk engagement...Kris Verdonck regisseerde Fassbinder (Het vuil, de stad en de dood) en daarnaast ook een bewerking van To eat me[at] van Oscar van Woensel, een experiment dat trouwens door Wim Van Gansbeke zeer

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99: over intuïtie en concept
Als Wagner de eerste keer de lichten in de zaal doofde, vond men dat allicht een buitenissige frats, maar plots opende zich daardoor de mogelijkheid van een 'andere' wereld op de scène, die...Jouw opmerking dat dit festival een feest voor de zintuigen was - iets wat ik overigens niet ontken, zelfs of zeker niet in het geval van Oraculos - en dat we dat als geschenk moeten aanvaarden zonder...Met andere woorden: er is de conceptuele arbeid van de kunstenaar, maar die bestaat maar bij gratie van de conceptuele arbeid van de kijker

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
De dans wordt een ruimere uitdrukkingsvorm op een ogenblik dat er niets meer te zeggen valt, in confrontatie met de dood...En hij maakt het zichzelf graag moeilijk, bijvoorbeeld door een verhaal te vertellen en te kijken wat er uit de bus komt, te kijken of hij de dans te snel af kan zijn, zelfs de tijd op de proef kan...de vibratie van de kleur, in het timbre en de nuance, wordt het denken in de materie opgenomen, worden beide in de dans identiek

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Dat is trouwens de reden waarom deze dichtbundel zo speelbaar is. Het is niet zozeer de zoektocht naar wat men nog weet die theatraal is maar de zekerheid dat men dingen zal vergeten...De digitale opname had ze niet dood gekregen...Vooral de melodie van de zin was de starter van de gisting

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
De enige echte uitzondering daarop vormt Ash, gewijd aan de laatste dagen, de dood en de uitstrooiing van zijn vaders as. Het is ook de enige voorstelling waarin hij zo expliciet taal gebruikt...Het eindpunt van de dood lijkt de bewegingen te dicteren, het besef van het sterven haalt de oerstructuur van het verhaal weer naar boven...Traditie en vernieuwing voeden elkaar, hebben elkaar nodig als de A-kant en de B-kant, als de landbouw en de jacht, als de moeder en het kind

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
Zijn ze in de Schotse hooglanden, dan staan ze bovenop hun wand en imiteert een van de acteurs 'schapen in de verte'. Zelfs die onverlaat die tot tweemaal toe luidruchtig probeert de afgesloten zaal...De wanhopige schreeuw van de nu aangepast levende jongen werkt in de aanpak van Michiel de Jong als een vuistslag, waarna wij als het ware kunnen opsodemieteren - het daverende slotapplaus (dat werkte...de opening van de voorstelling Manken (de bewerking van het materiaal is van de hand van Derksens vaste dramaturg, Berthe Spoelstra) wordt met dat sjabloon meteen korte metten gemaakt

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
Als gezelschappen als De Tijd, het Nieuwpoorttheater, De Roovers, het ro Theater, Theatergroep Hollandia of De Trust/Art en Pro geen speelplek in Brussel hebben, moeten we die dan buiten de deur...De schrijvers van het artikel geven echter zelf aan dat de jaren 80 en de glorieperiode van de kunstencentra voorbij zijn...En de voorspelling van 'de nakende dood van het fenomeen stadstheater in Vlaanderen' vind ik ronduit lachwekkend

Nr. 72, Juni 2000 • Luk Van den Dries • Vaudeville
Voorwaarde voor de vitaliteit van een sector is dus de variëteit én de bewogenheid, de differentie én de dynamiek...Zij zijn meer onmisbaar in een dynamisch en verscheiden theaterbestel dan de door minister Anciaux uit de bijna-dood opgewekte tradities...Een budget waarmee iedereen tevreden zou kunnen gesteld worden: én de bedreigde gezelschappen, én de vernieuwing van de sector, én de beloning van de dynamiek van goed draaiende groepen