Archief Etcetera

575 document(en) met "HOE IK ZOU WILLEN DAT" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Dat was tenminste wat de overheid zichzelf voorhield dat goed zou zijn...verwacht dat het zich zou bundelen in een 'platform'. Deze constructie, een soort overkoepelende administratie, die de verschillende choreografen technisch, financieel en organisatorisch zou ondersteunen, werd...Het zou een natuurlijke ontwikkeling zijn en niemand zou er tegen willen protesteren

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Wie dat wil leren, zou alle details èn het geheel net zoveel en net zolang moeten kunnen horen als ik gedaan heb tijdens de realisatie...beide gevallen merk ik, als toeschouwer, dat het werk mij meer zegt als ik me concentreer op de muziek/het geluid en daarbij de beelden verdring die de makers nu juist als zo'n belangrijke en...Je zou kunnen stellen, mèt Dick Raaijmakers, dat dit een voorbeeld is van een gigantisch verlies op het punt van eeuwenoude verworvenheden, namelijk van de idee dat je als publiek in ieder geval

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Sterker nog, hoe meer ik achteraf over de achtergrond verneem (en die staat uitgebreid in het programmaboek verteld), hoe meer ik bewust niet wil weten, want dat weten vergroot mijn plezier op geen...dit verband moet ik denken aan dat wonderlijk moment, waarbij op twee ver uit elkaar staande stellages telkens twee acteurs zitten

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Ik ging met dat probleem naar Dora, en tot mijn verrassing zei zij dat ik gelijk had...Ik denk dat dat een strijd is die we allemaal meemaken...Het raakt sommige toeschouwers in hun eigen wezen, andere niet, die trekken een verdedigingsscherm op, en komen dan zeggen hoe goed ik iemand kan spelen die zot aan het worden is. Dat mag natuurlijk

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Hoe kan je bijvoorbeeld uitmaken of een initiatief als Stadslandschappen van het Kaaitheater er ook zou gekomen zijn zonder twee festivaledities die een heel discours rond 'Brussel' met zich...Wanneer ik dat vertel aan Mou Sen, de regisseur, kijkt hij raar op...Niet dat ik ervan uitga dat een festival geen dagelijkse werking heeft, maar die moet er anders uitzien dan die van het bestaande artistieke circuit

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Ten minste, dat is wat deze tekst en deze voorstelling willen bereiken...Theaterterrorisme dat wil bij de keel grijpen, of liever nog in je kruis trappen, zodat je - eindelijk - ervaart dat de oorlog nabij is en je hoe dan ook natte voeten krijgt...Ze zegt dat ze met haar vriendin voor 500 frank heeft gewed dat ze zou durven vragen aan de professor of hij haar seksuele voorlichting wil geven

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Men heeft de reflex om de val te willen breken terwijl iedereen weet dat dat niet zo verstandig is. In de Brusselse 'local' gazettenwinkels, snackbars, bakkerijen, beenhouwerijen, volkscafés...moffelen niet weg, we laten zien wat het is hoe het is. Dat is dan ook een totaal verschillend uitgangspunt dan dat waar de integratiepolitiek van vertrekt...Kan ik niet nog, of liever wil ik dan nog, nog altijd, nog langer, nog eventjes, nog een heel klein beetje langer op mijn gat blijven zitten met dat hopeloze gevoel dat al ons beter en beter wordend

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Ik denk niet dat ik nog een eigen bot over heb...Een voorbeeld hiervan is het Grand Union-improvisatiecollectief, dat groeide uit de compagnie van Yvonne Rainer op een moment dat ze expliciet stelde dat ze geen 'boss-lady' meer wou zijn en dat ze...Hoe direct kan je het publiek met iets confronteren zonder dat het afknapt op die directheid

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Niet dat de dansvoorstellingen van de jongere generatie geen indruk op me maakten, maar ze gaven me geenszins het gevoel dat ik iets zag dat een nieuwe impuls voor de kunsten zou kunnen betekenen...Prachtige improvisatie Hoe blij was ik dus met die twee improvisatievoorstellingen waarbij de dans gewoonweg mocht bestaan op het moment dat hij ontstond, zonder enige bijbedoeling...Zo kon ik zien hoe de dansers hun aanvankelijke nervositeit om te veel te willen doen van zich afschudden en zich steeds meer openstelden voor wat er op het moment plaats zou kunnen vinden tussen hen

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Eddy Frans: Ik wil niet pretentieus zijn en stellen dat wij dat moeten doen...Het is evident dat de Vooruit er anders zou uitzien als er een cultureel centrum zou zijn in Gent en het Stuc kan slechts doen wat het doet omdat er een cultureel centrum is in Leuven...Tot slot hoop ik dat de raad kan geprofessionaliseerd worden, gekoppeld aan de professionalisering van een onderzoeksinstituut, dat daar dan wel de nodige middelen voor moet krijgen

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Intussen viel ook de idee van een groot nationaal toneel dat de drie stadsgezelschappen zou moeten verenigen weer uit de kast...Het zorgde in vele gevallen voor kwalijk voyeurisme dat politiek correct vermaak garandeerde voor een publiek dat zichzelf tot culturele elite stileert...Je hoort er het krijsen van de pasgeborene in die het hoofdpersonage op de vlucht dreef en beseft dat het heftige spel, dat eraan voorafging, niets anders was dan de echo van dat gehuil

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Daar heb ik hem vorig jaar ontmoet, een bejaarde, aristocratische man, die het schitterende, precieuze Frans spreekt van de ouderwetse Middeneuropese intellectueel, dat Frans dat zo gunstig afsteekt...Ik wilde bewijzen dat mijn stad etablissementen bezit die misschien een heel klein beetje de grandeur van zijn stad benaderen, van koffiehuizen als Gerbeaud of restaurants als New York, dat onder de...Ik heb zeker de psychoanalyticus niet willen belichten en betichten en ik heb al helemaal geen apologie van Freud willen schrijven

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Tijdens zijn reis van verdwijning tot weergave 'behoort' het lichaam niet aan het subject toe dat ermee is bekleed, dat erin en erdoor danst...' Ik zal Phelans redenering volgen en stellen dat...Halprin beweerde: 'Ik weet nog dat ik dacht dat in dit aspect de dans het tegen de beeldhouwkunst moest afleggen, dat de toeschouwer zolang als nodig was naar een beeld kon kijken, eromheen kon lopen...Want door in te roepen wat al altijd aan het oog en het woord is ontgaan, verlang ik misschien te veel en baken ik een pad af dat niet direct het meest rechte is. Het is het pad van de geschiedenis

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Vernieuwers binnen het jeugdtheater kunnen wel rekenen op een talrijk, maar blijkbaar zeer kritisch ontvangstcomité, dat hen even snel langs de achterdeur zal buitenwerken als dat ze langs de voordeur...Het zou doodzonde zijn als van de nodige en te verwachten adempauze die nu plaatsvindt, zou worden gebruik gemaakt om de verworvenheden overboord te gooien of de lat lager te leggen...Korstmos In deze context organiseerde Victoria het tweede Victoria festival, dat ik in grote mate bijwoonde

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
Hoe dankbaar ik ook ben om deze prijs, hoe vol oprechte verwondering ten aanzien van het vertrouwen dat de jury in mijn werk stelde, ik kan er slechts onwennig tegenover staan en herhalen wat ik...Als er al een richtlijn, een credo is, dat ik zou willen volgen dan vond ik dat toevallig in een boek van de Italiaanse auteur Primo Levi, De Kruissleutel, een bundel verhalen/gesprekken van de auteur...Kracht In alle ellende die er heerst, verspreid over de wereld, en in de prioriteiten die je jezelf dan daartegenover stelt als individu, twijfel ik vaak aan de zin van het werk dat ik doe

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
de afgelopen maanden heeft zowel Amsterdam als Brussel willen bewijzen dat het in een scènische uitvoering een extra-dimensie krijgt, maar in beide gevallen werd vooral aangetoond dat het stuk in die...Brussel had men beroep gedaan op de Duitse regisseur Klaus Michael Grüber, iemand van wie ik vaak hoor beweren dat hij buitengewoon is. Met deze mise-en-scène was dit echter niet het geval...Hoe sterk begrijpen we zijn afkeer van het 'beeld', van de Verworden waarheid', en hoe makkelijk kunnen we hem volgen als hij er zich plots van bewust wordt dat ook de stenen tafelen reeds de

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Ulthima Thule (voorheen Joris Jozef): Het is pas na de toekenning van de subsidie dat ik ETCETERA XJV|55 als beroepspoppenspeler de beslissing heb genomen om Ultima...Op die momenten, als je er alleen voorstaat, laat de buitenwereld zien hoe meedogenloos hij is. Het opleggen van hoge kwantitatieve normen heeft als logisch gevolg dat de gezelschappen hun...Beter zou zijn dat bestaande gezelschappen iemand onder dak nemen

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Het zou dwaas zijn te veronderstellen dat het gevoelsleven (voorgoed) op het plan van het individuele geplaatst zou zijn: de hele notie van 'cultuur' draait toch immers om uitvinden, herontdekken...moet ik -desnoods onterecht - vrezen dat de geschiedenis zich herhaalt...Maar hoe wonderlijk ook, in deze roerige tijden te constateren dat de abstracte dans zich in een schulp verschuilt

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Bovendien vindt de dealer dat de klant een beroep op hem heeft gedaan: '...en dat helemaal per slot van rekening alleen het feit overblijft dat u mij hebt bekeken en dat ik die blik heb opgevangen...Vooreerst in de belichting: toen ik de voorstelling de eerste keer zag, heb ik de ogen van beide acteurs niet één keer kunnen onderscheiden, laat staan dat er sprake kon zijn van enig blikkenspel...Tot slot vind ik dat deze produktie de beperkingen in de verf zet van een acteerstijl die in Vlaanderen zo stilaan rond zich heen aan het grijpen is. Van Kraaij stak zijn acteurs ook hier weer in een

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Ik vond het pijnlijk voor de choreografe en gênant voor mezelf dat het publiek dit therapeutisch project als een voyeur moest ondergaan...Ik hoop dat er bij de volgende editie meer werk gemaakt wordt (kan gemaakt worden) van dit interdisciplinair thema, en dat er eens flink geploegd wordt in dat tussenveld van beeld en beweging, en dat...Ik ben er zeker van, dat die mengelingen tot verbluffende resultaten kunnen leiden