Archief Etcetera

1100 document(en) met "ZE D" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Jef De Roeck • Geen staalkaart van het theater in Oostenrijk
Als meisje van 18 had ze na de "Anschluss" van Oostenrijk door Hitler een kortstondige verhouding met een "Duitse partijgenoot", de vader van de auteur

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
sleuren ze de plaatselijke cultuurscène onverbiddelijk met zich mee: theaters plannen een Festwochenpremière, kunstgalerijen houden opendeurdag, musea openen nieuwe tentoonstellingen, kerken organiseren...Ze zijn waakzaam, de helden, in concurrentie om de protagonistenstatus, voortdurend op hun hoede

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
het vertrouwen verliest zich met vroegere kunstuitingen te kunnen meten, geeft ze zichzelf op...Het Burgtheater, de Staatsoper, de Volksoper, het Theater in der Josef-stadt, het Volkstheater, het Raimundtheater, elk hebben ze hun eigen publiek, goeddeels bestaande uit abonnees...wand smakken, omdat ze net bij het buitengaan worden afgeleid, scènes die in hun zinloze repetitie en fysieke gewelddadigheid doen denken aan wijlen ons Epigonentheater

Nr. 19, September 1987 • Inhoudstafel
Voor Wenen gaat ze alleszins niet op: als je daar het Burgtheater sluit, krijg je ongetwijfeld evenzeer een volksoproer als wanneer de Staatsoper of het Musikverein zouden dichtgaan

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Waar Goudlokje "normaal" een harmonisch berengezinnetje aantreft in het bos waarin ze is verdwaalt, blijkt nu de vader verdwenen te zijn, en met het berekind gaat ze hem zoeken, tot in de buik van een...Dat ze aan de verleidingen kan weerstaan heeft ze destijds bewezen door in Elena's Aria te breken met de minimale mecha- niek van Rosas danst Rosas en de "ruis", het...Het is nodig dat er producenten, theaters zijn die zeggen: ze zijn nog jong, laat ze hun gang maar gaan, da's de toekomst... zoals ouders dat zouden zeggen

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Soms kijkt het kind naar haar en hoewel ze afgewend zit merkt ze het, kijkt terzij en glimlacht...Ze gaat naar buiten en komt met een kruiwagen zand terug die ze in de living omkipt...en ontrolt de rol toiletpapier, waarna ze deze opnieuw begint op te rollen, etc... Tenslotte zet ze zich in de zetel

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Marianne staat op, en loopt de rechterkamer in. Ze komt terug terwijl ze haar jas aantrekt, en een enveloppe dicht plakt...Trede na trede... Ze houdt van mij, ze houdt niet van mij, ze houdt van mij... Ik hou ook van jou, Marianne...Ze kijkt hem aan

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Zo is de vader verdwenen, wordt Marianne niet achternagezeten door een smachtende acteur, nodigt ze geen verkoopster uit op het feest...Wanneer ze om instemming vraagt van de schrijver weigert die echter de uitgestoken hand en verdwijnt...Tegenover die verschillende vernietigingspogingen biedt Marianne op haar manier verweer: ze komt in opstand, protesteert, maar meestal glimlacht ze slechts

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Zo maken ze elkaar af met woorden...Ze zijn werkelijk bereidwillig, en ze verrassen me met het boeket bloemen, dat ze me aanbieden...zijn evolutie is deze pro-duktie trouwens een belangrijke stap: ze gaat veel verder dan De Getemde Feeks, dat briljant, maar soms te oppervlakkig was, en ze legt getuigenis af van het feit dat Tanghe

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Ik merk ook dat ik meer hou van het beginnende werk van artiesten dan van hetgene ze later maken, wanneer ze zich vaak installeren in hun stijl...Ik heb ze met niets opgezadeld...Het mócht daarover gaan, maar ik heb hun gezegd dat ze zelf maar moesten zien waar ze uitkwamen

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
sette De Herdts beelden in de laboratoriumzaal waren mooi geweest en passage, ze verloren hun kracht omdat er "een opvoering" van werd gemaakt; bij Inès Verhoyes performance wou ik liefst snel weg

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Oei wordt indrukwekkend als ze onder dat juk uitbreekt in een duivelse solo: met een enorme vernielzucht tegenover zichzelf gaat ze telkens opnieuw de confrontatie aan met de dansvloer, om met een...bepaalde tijdsinterval (in canon) of voert ze in een andere richting uit...Ze overrompelt niet, want drijft niet op een gesynthetiseerde visie of interpretatie - De Keersmaeker heeft er geen behoefte aan de gaten in Müllers tekst op te vullen-maar laat de spanningen bestaan

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
hetgeen verteld wordt zo interessant is. Ze spreken me aan als ik voel dat de mensen die het doen het onherroepelijk daarover moeten hebben". Voorstellingen met redenen dus, die een momentopname zijn uit een...Hun kracht putten ze uit hun authenticiteit, hun bescheidenheid ook: je wordt als toeschouwer aangesproken, niet overdonderd; je mag getuige zijn, maar ben je er niet, dan gaan ze net zo goed door...Ze willen niets anders dan doen wat ze doen

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Tegenwoordig heeft ze zelfs eigennamen, maar onze ouders, van voor '68 en nog groot geworden met relativeren, noemden het hele zootje gewoon confectie

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
vaak geen continuïteit opgebouwd en ze worden ook vér gehouden van de plek waar de artistieke beslissingen genomen worden...Ik geef die golf nog twee jaar". Luk Perceval voegt eraan toe: "Veel van het effect dat we in Nederland halen heeft te maken met het feit dat ze ons niet kennen, en dat we een raar taaltje spreken...De Nederlander reageert ook veel taalgevoeliger, zegt ze

Nr. 20, December 1987 • Inhoudstafel
Etcetera drukt ze naast elkaar af

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Ze begeleidt Gregor als een "engelbewaarder", maar komt voor het overige nauwelijks aan het woord; alleen op het einde spreekt ze een lange slotmonoloog, waarin zij de "goede boodschap" volgens het...Het merkwaardige bij deze nieuwe acteurs is dat ze niet alleen in de stijl van Bourdet spelen, maar dat ze ook nog op de vorige acteurs lijken...Ze moet er veel voor betalen, en het ergste is wel dat ze door haar kleine ambitie haar zoon de dood instuurt

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Je kan natuurlijk "zinniger dingen doen voor de mensheid" dan ze te entertainen, maar ik ben nu eenmaal graag een entertainer (in de heel ruime zin van het woord, meer dan een vrijblijvend komiek...Ik werk liefst voor mensen, ik ga ook graag naar voorstellingen, waarvoor ik op de toppen van mijn tenen moet staan om ze te begrijpen...Sommige docenten, wat ze ook mogen beweren over de functie van je eigen persoonlijkheid in het spelen van rollen, redeneren dan vaak: "Jij bent te veel gevormd, daar kunnen wij nog weinig mee doen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
de loop van de repetities heeft Hélène Cixous eigenlijk ontdekt wat een enorme vrijheid haar geboden werd, een vrijheid die ze niet optimaal geassimileerd had of waarvan ze onvoldoende geprofiteerd...Uiteindelijk vervult ze natuurlijk wel een functie, maar bij het creëren van een personage denken wij in de eerste plaats aan de authenticiteit ervan...Ze is echter niet zomaar een bedacht personage, ze bestaat ook echt en is daarom ook heel concreet

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Enkele van die acteurs mengen zich trouwens al heel vroeg tussen het publiek: als Britse "Indische" politiemannen begeleiden ze mensen naar nog vrije plaatsen, organiseren ze de tribunes zodanig dat...Boven het plateau: maar liefst 48 Indische vlaggen met goudkleurige ster, zodanig gedrapeerd dat ze als het ware een sterrenhemel suggereren, wat in de loop van het stuk verschillende keren zeer goed...De Hallen van Schaarbeek vindt ze trouwens een schitterende ruimte, zeker voor het soort theater dat zij brengt