Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


768 document(en) met "Geen Vraag De" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Anne Teresa De Keersmaeker: De eerste vraag is natuurlijk welke bewegingen je maakt op een aria die al op zich bestaat en er niet om vraagt extra geïnterpreteerd te worden...Maar net het formuleren van een vraag of een gemoedstoestand heeft een louterend effect: je merkt vaak dat de instelling van het personage over het verloop van de aria geëvolueerd is. En dat kan een...De vrouwen in Erts gaan vaak op in de totaliteit van de groep, de individualiteit van elk van de vrouwen wordt in dit stuk veel meer getoond door de video dan door de beweging

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Swarte moest aan de acteurs uitleggen hoe ze zich moesten gedragen op de scène, want hij had de bedoeling om de mimiek en de gestiek van het klassieke theater aan te wenden...De maker legt geen logica op, de mensen moeten zelf de conclusies trekken...Swarte zal verder onderwerpen uit de geschiedenis aanpakken, maar op de vraag of hij ooit Ibsen op een 'historische' manier wil doen, zegt hij resoluut: "Neen, ik ben niet thuis in het realisme

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Carsen zelf lipte de rol op de scène en tenor Federic Kalt zong de rol in de orkestbak...Hij is echter geen begenadigd acteur en stond er het grootste deel van de tijd nogal hulpeloos bij...Wat de stem suggereert, vindt geen lichamelijke expressie

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
En de vraag is gerechtigd waarom toneel zo moeilijk levend, opwindend, inspirerend en 'gek' te krijgen en te houden is, zodra het binnen de organisatievorm van een repertoiregezelschap gemaakt wordt...Dat betekent niet dat die teksten geen historiserende vorm mogen of kunnen krijgen; maar de gekozen vorm moet een betekenis hebben, hij moet een brug slaan tussen ons en de tekst...Er is geen ruimte die de identiteit van de groep vertegenwoordigt -- alleen avond aan avond een ander toneel, van andere afmetingen, op een andere plek in het land, waar vormgeving en belichting

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Het maandenlang kleinzielig politiek getouwtrek rond de nieuwe directeur van de KVS ontnam het zicht op de essentie van de hele discussie: wat is repertoire anno 1992 ? Geen eenduidig te beantwoorden...denkoefening ooit getoetst zou kunnen worden op haar haalbaarheid - stel ! ? - dan nog zou dé vraag blijven of genoemde theatermakers en hun ensembles de zin en de moed zouden opbrengen om zulk een...Dan zou er helemaal geen behoefte meer bestaan om oeverloos te discussiëren over de zin en onzin van repertoire/ geen repertoire, dan zou het zo lang verbeide en nieuwe begrippenapparaat organisch

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
naar het andere, dat verdrongen blijft). Daar Grüber voor de esthetiek van een theatraal strijkkwartet heeft gekozen, verdwijnt de menselijke dimensie en wordt over het thema, dat geheel ouderwets is, geen...het niet merkwaardig dat de commentaar van theatertechnische aard is? Moet de belangrijkste vraag niet zijn waarom zo nodig dit onbekende en zeer lange stuk van Hebbel in Amsterdam gespeeld moest...De psychotische verkramping rond de 'zuiverheid' en de 'eer' ligt zo ver van elke morele bekommernis van de dag van heden, datje wel sprakeloos blijft

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Schematisch gesteld bevond zich het (politieke) theater van de jaren' 70 in Vlaanderen aan de inhoudpool, en het (vormvernieuwende) theater van de jaren '80 aan de vormpool...Voor wie geen Turks verstaat, komt in het spel van de vrouw dan ook vooral haar humorvolle expressie en het ritme van het Turks bovendrijven...Puur theatraal is het misschien geen hoogvlieger, maar de eenvoud werkt en in de manier van spelen zitten een zeldzaam aanstekelijke energie en humor

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Hij gruwt bij de gedachte dat in de strijd om de overmacht die Frankrijk en Duitsland voeren, de buren van over de Rijn het pleit zullen winnen: de toekomstige president van Europa zal Duits praten...De Duitse president heeft ondertussen de duimen moeten leggen, de lesbische fanatica heeft haar standpunt opgegeven en is in de armen van de Marokkaan gevallen: Boerman toont ons even de utopie, het...De vraag moet gesteld of dezelfde boodschap niet met theatrale tekens duidelijk kon worden gemaakt, zodat delen van het publiek zich niet gehandicapt hoeven te voelen

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
De redenering ligt voor de hand: in de laatste twintig jaar is binnen de concertwereld gebleken dat er een zeer groot publiek bestaat voor de muziek die geschreven werd voor Mozart...De eigen esthetiek van het genre wordt opgegeven, en de vraag of ze nog werkzaam is, blijft onbeantwoord...De vraag is dus waarom grote theaterpersoonlijkheden geen interesse kunnen opbrengen voor deze teksten: waar is de versie van Chéreau, Grüber of Strehler

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Na de vijfde of de zesde keer was het festival nog altijd geen evidentie...Er was ook een duidelijke en structurele taakverdeling: ik deed de programmering en de organisatie van het festival, Stef had de zakelijke leiding en Guy de artistieke; later is Hildegard De Vuyst...De Weerdt: Over het algemeen ligt de professionaliteit en de kwaliteit in Vlaanderen hoog en moeten we zeker niet onderdoen voor de andere Europese landen, maar de situatie in andere landen is vaak zo

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Lenz lezen we: 'De wereld, die hij had willen gebruiken, vertoonde een onvoorstelbare scheur; er was in hem geen haat, geen liefde, geen hoop - slechts een verschrikkelijke leegte, en toch ook de...Die tijd wordt door de ook nog in de speel- en spreekstijl beklemtoonde distantie soms haast ruimtelijk, voelbaar, creëert net geen verveling ('langzaam Woyzeck, langzaam') en versteent bijna tot...Kuschwarda voltooit letterlijk, wat in Woyzecks klacht nog een retorische vraag is: hij schiet de zon neer, 'de rode, de donkere

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • in memoriam / Brief aan Dries Wieme...
Zo van: jij belt af en toe met de vraag of we dit of dat stuk gelezen hebben en wat we ervan vinden; en of we iets van die ene voorstelling in Parijs hebben gehoord; en wij antwoorden daar dan op...interessedraden was jij verbonden met bijna iedereen in de Vlaamse en misschien ook in de Nederlandse theaterwereld...Je gaf de indruk monkelend aan de kant te staan en afwachtend toe te kijken; en als men zich dan later afvroeg hoe een project eigenlijk tot stand gekomen was, dan bleek vaak dat het initiatief van

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • redactioneel: Het mogelijke
De vraag naar de werking van de politiek, het samenleven in de polis, is de vraag die zich op dit ogenblik, in het magische jaar van de Europese eenwording, pijnlijk stelt...Het is tegelijk de vraag naar de waarde van de cultuur...vroeg de Duitse filosoof Theodor Adorno en zijn antwoord op die vraag is een antwoord op vele 'waartoe' -vragen waarvoor de kunstenaar en de intellectueel zich vandaag geplaatst zien: "Alleen denken

Nr. 40, Februari 1993 • Paul Goossens • Het belang van het belangeloze
Iedereen die bij ongelijkheid revolteert, wordt dan geconfronteerd met de vraag of er zich geen andere, socialere bestemming opdringt voor dat weinige geld...Nee, in een tijdgeest die gefascineerd wordt door rendement en marketing en waar de markt steeds meer het ultieme vonnis over waarheid, kwaliteit en bestaansrecht uitspreekt, is de kunst geen...Geen grondwetsartikel, geen wet of Europese richtlijn bepaalt immers wat de overheid aan cultuur moet besteden

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
homecoming: 'eerst te weten komen wie die maand, die week of de dag voordien gestorven is. Iedereen gaat maar door met zijn werk alsof het normaal is dat je geen ruimte hebt, geen steun, dat er geen interesse...Die heeft geen invloed op de Cunninghamachtige, gestileerde dans die dan links op de scčne te zien is. Rechts gaat het zuchten gewoon door: de oude en de nieuwe kunst delen de wereld in twee stukken...Omdat hij de dans volledig van betekenis heeft afgesneden - een opvatting waarin latere generaties leerlingen hem grotendeels zijn afgevallen -is in zijn werk geen enkele vraag voorhanden, zelfs niet

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
De vraag die vandaag dan ook aan de orde is, is die van hun/onze/mijn verantwoordelijkheid t.o.v...dit vlugschrift stond geen woord over rassenhaat of vreemdelingenproblemen; de tekst had het uitsluitend over de nood aan een betere bescherming van het privé-bezit door een versterking van het...allemaal economische en territoriale eisen, maar bovenal willen ze iets wat van een geestelijke orde is. De Ieren, de Basken, de Corsicanen, de Koerden, de Albanezen in Kosovo, de Azeri, de Portoricanen, de

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Sindsdien heb ik vaak de vraag gekregen, uit bezorgdheid en uit identificatie: hoe durf je te zeggen dat je schrik hebt...Cheri Samba In de blanke Westerse wereld gaat men ervan uit dat de kunst van Afrika naďef, primitief, etnisch zou moeten zijn - net zoals de apartheid de mythe van de blanke superioriteit...Blindheid Ja, ik kan mezelf de vraag stellen: waarom vegen de mensen van het Westerse kunstestablishment niet het vuil voor de eigen deuren, voordat ze over racisme spreken alsof dat iets

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
De acteurs zijn bijna voortdurend aanwezig op de scène (en de scène is erg klein in het Kaaitheater): van enige intimiteit is er geen sprake, de privéruimte lijkt te zijn opgegaan in de openbare...De repertoire-regisseur noemde hij nog in een recent Duits interview "niet eens een halve kunstenaar". En op de vraag waarom hij Shakespeare gekozen heeft, antwoordt hij steevast dat als je dan toch...De sterkste momenten in zijn voorstellingen zijn de momenten die zich in de intervallen tussen de woorden afspelen, in de 'dode' momenten van de tekst

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
Sprookjeskoning In de produktie van Guy Joosten in Brussel werd geen enkele poging gedaan in de richting van het aanbrengen van een maatschappelijke dimensie...Geen van beide regisseurs kon zorgen voor de Aha-Erlebnis dat de toeschouwer in zo'n ogenschijnlijk zwakker werk onvermoede kwaliteiten doet ontdekken: na de produkties van Hermann van La Clemenza di...Ik verliet de zaal met de onbeantwoorde vraag waarom het per se nodig was deze Verdi te brengen

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Niet omwille van de relatieve zekerheid, zoals de critici beweren, maar omdat de wereld sindsdien veranderd is. Hij wil geen 'kunst' meer maken, zegt hij, zoals zeven jaar geleden, geen vals parket...Misschien ging deze 'dure' Romeo and Julia gewoon twee dagen later in première, maar de vraag naar de actualiteit van repertoriële keuzes en de relatie daarvan met de theatrale keuzes in hun...geen rechtlijnige wegen trekken, niet met de pantserwagens van de instituties, ook niet als ongewapende (ongesubsidieerde) burger


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK