Archief Etcetera

575 document(en) met "HOE IK ZOU WILLEN DAT" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Bang dat ik op het plastic en het karton zou morsen...Hoe ging dat toen ik klein was...Hoe zou ik later worden als ik zo oud zou zijn als zij, als ik ook op hoge hakken zou lopen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Natuurlijk is Macbeth eerst en vooral een poëtisch drama, maar dat is een loze frase als die woorden niet naar een werkelijkheid verwijzen, al was het maar die van het theater zelf dat zich hic et...Om die zuivere waanzin lijkt het Lauwers te doen, in die mate zelfs dat hij er de dramatische voorgeschiedenis aan opoffert: tot op dat moment heeft hij enkel beelden getoond die sterk willen zijn, en...Ik geef het toe, het is een wat geforceerde interpretatie, maar ze is uitgelokt door dat éne krachtige moment in de Macbeth van Needcompany: de dissectie van de waanzin, in een beeld dat nooit in één

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Ja, maar hoe moet hij of zij dat dan weten, en als hij of zij toch komt, hoe moet er dan gekeken worden om alsnog dans te zien...Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die bij dit soort uitlatingen aan een soort meta-danstaal zouden denken en dus meteen maar concluderen dat het over saaie, theoretische problemen gaat; maar...die van Ritsema zelf; ik neem aan dat hij de laatste zou zijn om die eigen beperking, die zich in een onvatbare 'winst' keert, tegen te spreken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Ik onderzocht in dat stuk hoe mensen met foto's omgaan...Als Hans van den Boom (artistiek leider van Stella den Haag), die Blote handen tot een voorstelling wil omsmeden, bijvoorbeeld zegt dat het boek hem intrigeert, zou ik willen weten wat er in zijn...Ik ben natuurlijk geen camera die door mijn verbeelding glijdt, maar ik zie wel vaak personages tegenover elkaar staan, ik hoor ze praten en door de manier waarop ze daar staan weet ik hoe ze kijken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Ik vraag me af hoe het zou zijn om te sterven...Ik zou het willen proberen en daarna wakker worden, natuurlijk...Dat zou ik ook graag zien

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Dat in zijn ogen het gewicht van de door de raden zelf aangereikte politiek-economische argumenten (structurele Versnippering') veel zwaarder zou doorwegen dan hun...Luc Martens: 'Ik denk dat het niet langer houdbaar is dat de vernieuwing alleen maar buiten de bestaande gezelschappen plaatsvindt...Zonder hier de waarde van vele van die gezelschappen te willen ontkennen, is het toch zeer de vraag of en hoe die vernieuwing vanuit het centrum tot stand zal komen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Op dit punt stelt Verschaffel een metafoor voor het 'echte' voor, die de kwestie niet noodzakelijkerwijze beslecht - wat hoe dan ook een onmogelijke taak zou zijn - maar wel helpt te zien wat de...Hij vertelt zelf ook hoe dat komt...Eerst kijken wat er concreet, materieel over een gegeven kan gezegd worden, hoe uitputtend het kan beschreven en verklaard worden zonder hulp 'van buitenaf'. Niet verwonderlijk wellicht dat Paul

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Op een bijna exemplarische wijze toont het immers hoe graag we het maatschappelijk belang en de plaats van zowel het theater als de stad zouden willen aantonen, maar hoe moeilijk dat ons tegelijk valt...Er zit waarheid in de stad, er zit waarheid in het theater, en beide hebben te maken met de tijdelijke samenkomst van een groep mensen voor een spektakel dat leidt (of zou moeten leiden) tot een...Dat zou Louis XVI zich in 1789 wel nooit in het hoofd hebben gehaald

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Maar ik hoop en ik denk dat ze wel de maturiteit zullen bereiken om Shakespeare te ensceneren op een manier dat zijn stukken iets zeggen over de Tunesische, de Arabische en de algemeen menselijke...Ik zie het zo: het theater ontstaat op het moment dat het heilige ten dienste wordt gesteld van het profane, van het welzijn van de stad; zoals dat in Griekenland het geval was...Zo is het tekenend dat je in Irak een minister hebt van 'informatie en cultuur'. Misschien heeft Fadhel Jaïbi willen zeggen dat het culturele project van Tunesië een specifieke vorm aanneemt die zijn

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Indien dat zou gebeuren, zou hij geschiedenis schrijven...eerste paragraaf heeft gelezen (althans dat maak ik op uit zijn artikel). Hij maakt die eerste paragraaf volledig los van de rest van het betoog en laat uitschijnen alsof die paar regels een...Maar Vanhoutte en Baeten lijken het zo te willen formuleren dat de grote schouwburgen de grote boosdoeners zijn, diegenen die al het geld opslokken en zo iedere beweging in het theater

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
wil ik hier laten voor wat ze is. Van belang is het feit dat de sociale onderbouw van het toneel opnieuw expliciet in het licht gesteld kan worden, zonder noodzakelijk als soft, 'missionerend...Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...Het eenvoudigste antwoord zou de ophemelende affirmatie zijn van de grootschaligheid van het artistiek-politieke bewustzijn - het is toch ongelooflijk dat het theater eindelijk opnieuw gaat nadenken

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
De ontrafeling van deze problematiek vraagt om een wijdlopiger betoog: we willen ons hier echter concentreren op dat theater dat op expliciete wijze maatschappelijke thema's aansnijdt...begrepen dat een mogelijke politieke impact van het theater niet alleen te maken had met een dramaturgie, met hoe teksten geschreven waren, maar ook met een manier van acteren, met hoe met die teksten...De derde paradox zou ik de paradox van Hauptmann willen noemen

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Ik begrijp dan ook dat Hugo De Greef ontslag neemt, maar ik wil hier wel onderstrepen dat ik dat heel erg vind...Bovendien, als aan onafhankelijke kunstenaars geadviseerd wordt om aan te kloppen bij bestaande gezelschappen, dan zou ik wel eens willen weten bij welke...Dat zegt hij dus zelf: 'je kan alleen maar hopen'. Terwijl ik denk dat een Raad van Advies daar iets zou kunnen forceren

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
Het is er al een hele tijd: dat gevoel dat de podiumsector, - ondanks het feit dat er onmiskenbaar nog heel wat artistieke én professionele kwaliteit in wordt voortgebracht -, een echt elan mist, dat...Mijns inziens is één van de verworvenheden van de jaren '80 precies het besef geweest dat een integer kunstenaar kon opleggen in welke omstandigheden hij zijn werk wilde maken, hoe hij voor zijn...Hebben wij alles gedaan om te vermijden dat ons parcours zou verworden tot een verhaal van ijdelheid en macht

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Zowel op het niveau van de choreografie als op dat van de uitvoering lijkt het alsof men niet al te ver heeft willen afwijken van de motorische mogelijkheden van het kleuterpubliek...De tekst van Kahaani huldigt de verbeelding, maar doet dat zo expliciet dat er haast geen ruimte overblijft voor verbeelding in verhaal en taal...Naast de simplistisch-moralistische behandeling van 'fantasie' als thema, stel ik me vragen bij de vanzelfsprekendheid waarmee de 'magie' van het theater als medium gekoppeld wordt aan een

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Marianne Van Kerkhoven en Pascal Gielen spraken met Annie Declerck Als ik terugkijk op wat ik allemaal heb gedaan en hoe ik daartoe gekomen ben, kom ik steeds weer uit bij mijn vader (Richard...Toen al fantaseerde ik dat ik daar later zou werken...Als ik vandaag een uitzending over een kunstenaar maak en in dat materiaal van vroeger begin te zoeken, merk ik hoe indrukwekkend en rijk dat archief is. Toen b.v

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
Die gecomplexeerde relatie tot de eigennaam lijkt me te wijzen op wrevel tegenover ieder repertoire -maar hoe moet men dan zelf met het eigen oeuvre omgaan dat onherroepelijk een repertoire wordt...Hoe maak je hem duidelijk dat hij iets niet weet (nl...Hoe zou de subsidiënt een bescheiden onderzoek naar de tekst en de eigen plaats, naar het publiek en de scène in de contemporaine wereld willen steunen

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
verslaafd, de ander een mislukt schrijver - elkaar gepassioneerd te zoenen ('Ik hou van je / Ik ook van jou / Ik wil een kind van je / Ik ook van jou). In de extreme verdichting van de conflicten en de...Alluderend op Jean Baudrillard zou je haast kunnen stellen dat Wie... het simulacrum dat het leven is, een ijlkoorts waarin schijn en werkelijkheid samenvallen, als simulacrum reënsceneert...wij zijn / Dat zal zo blijven / Want wie wij zijn / Die zijn wij en dat is fijn / Geef het maar een naam / Dat is waar wij voor gaan / Wij willen een bestaan / Dus geef het maar een naam

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
De Nederlandse cultuurbeleidsman - of hoe moet ik hem omschrijven...Men zou wensen dat er in die sektor onvolmaakte mannen en vrouwen opstonden om dit klimaat te lijf te gaan...En verder over de 'naïeve kunstenaar': 'Hij weigert nog steeds het individu te worden dat in een groeiproces tot individualisme wordt gedwongen om in afzondering te leren dat het paradijs voor altijd

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Daarmee bedoel ik dat ballet, of ik het nu bewust gebruik of niet, deel is geworden van de informatie van mijn lichaam, zonder dat het daarom de centrale motor ervan is. Die kennis zit in mijn lichaam...Dan zou je van je stoel willen springen en roepen: 'kom dan, geef je, ga er nu eindelijk eens tegenaan'. Deze reflex is allicht een stille erkenning van het feit dat er in de perceptie van een...Veel van mijn frustratie hangt samen met het feit dat ik vind dat ik niet adequaat genoeg communiceer