Archief Etcetera

1111 document(en) met "ZO Z" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Zo komt het allicht dat mij van het in Frankrijk nochtans bejubelde duo Mathilde Monnier en Jean-François Duroure weinig meer is bijgebleven dan de unisex kostuums uit de twee duetten Pudique Acide en...Zo blijft ook bij mij het conflict bestaan tussen deze hysterische Medea en de vrouw die haar barbarie, haar wraak nauwgezet en met overleg uitvoert, enerzijds, en tussen de rustige, bijna...En het moet gezegd: nog nooit zag ik iemand zijn lichaam als een zo autonoom instrument gebruiken als Paxton doet

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Het dient echter gezegd: niet iedereen denkt er zo over...Als het al niet zo'n beladen woord was, zou je over integriteit kunnen spreken...Hij slaagt erin een energie in de zaal los te weken die haast niet meer van deze tijd is: zo ver weg van elke aanstellerij en zo dicht bij verlangen, tederheid, integriteit ja

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
zeker, na enige tijd raakten wij op dat nieuwe pak ook wel uitgekeken - niets verveelt zo snel als er vlot uitzien zonder het te zijn - en dan ging dat nog lang niet versleten pak de kast in voor een...Want niets is zo onbetrouwbaar als het collectief geheugen en niets zo universeel als een goedgesneden maatpak

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Vlaamse groepen gaven in 1986 in Nederland zo'n 120 voorstellingen; Vlaamse kindertheatergroepen konden er slechts voor 13 opvoeringen terecht...Rijnders). Ook Guy Joosten reageert niet zo positief op deze poging om met Toneelgroep Amsterdam opnieuw inhoud te geven aan de idee van repertoire-toneel of "groot gezelschap": hij vindt de groep van Rijnders...Misschien is die beslissing tot 'vrijwillige ballingschap' te impulsief genomen", maar, zo voegt Pol Dehert eraan toe: "Het ontbreken van een artistieke zelfbeheerssi-tuatie waren wij beu

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Maar zo blijft Tanghes Romeo en Julia een klein aandoenlijk verhaaltje zonder veel consequenties...Zo wordt Strauss adembenemend, zo hoor je overduidelijk hoe Strauss een meester van de orkestkleur is. De scène met Klytamnestra en Elektra is een tapijtwerk van wisselende stemmingen, van oor...Nu is dat voor TTW niet zo'n overspelige situatie, aangezien in Nederland filmwetenschap intrinsiek tot de opdracht van deze instituten hoort, in plaats van tot de reikwijdte van de

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Ik was 17 toen ik eraan begon en vol van de cliché-verwachtingen van die jaren ('68-'69), dus wou ik zeker geen juridisch adviseur worden of zo, wel degelijk advocaat, gespecializeerd in strafzaken...Dat elitaire vind ik trouwens niet zo slecht...Want gezellig was het nooit: ik heb zelden iemand zo gehaat als Jan, en ik denk dat dit wederkerig was

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Bovendien gaat het hier om een tragedie die nog helemaal niet beëindigd is -- en dat is niet enkel in India zo, maar evenzeer bij ons...Ook hier heerst er een soort permanente neiging naar afscheuring, alsof zo'n drang inherent aanwezig is bij de mens...Precies op dit punt is L'Indiade zo verschillend van de Sihanouk

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Wie wel een kaartje heeft, gaat mee in de rij staan om (na langs de steevast kaartjes scheurende Ariane Mnouchkine zelf gepasseerd te zijn) zo snel mogelijk een goed zitje te reserveren op één van de...Atmosfeer Het Théâtre du Soleil speelt momenteel namelijk L'Indiade ou l'Inde de leurs Rêves van Hélène Cixous, meteen een nieuwe samenwerking met deze auteur na de ook bij ons zo opgemerkte...Met heel eenvoudige middelen weet Ariane Mnouchkine zo haar publiek binnen te leiden in de atmosfeer van dat stukje wereld, dat stukje geschiedenis waarover ze het in de volgende vijf uur wil hebben

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Nu heeft België, omdat het zo onmetelijk klein is, nogal wat grenzen...Hij kan zo de afstand meten tussen het Vlaamse en Waalse "Il y a des événements tellement bien programmés qu'ils sont inoubliables avant même d'avoir lieu" "The show...Zo verteld klinkt dat nogal onnozel, maar er zijn daar echt ongelooflijke dingen gebeurd

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alexander Baervoets • Oskar Schlemmer: Das Triadische Ballett
Toch moet ze bij menig toeschouwer een zeker onbehaaglijk gevoel hebben nagelaten, omdat men deze voorstelling zo moeilijk kan plaatsen...later, zo hoopte hij, Duits (totaaltheater...Op de expressionisten had Schlemmer het ook niet zo begrepen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
Zo komen we tot de kern van Gosch' benadering...Zo herinner ik me dat bij de Opera voor Vlaanderen een bescheiden Lulu tot het einde bleef boeien...variant voor ontworpen, iets wat "dialectisch" werkte (ook het onderwijs in de DDR levert zijn loze jargonvruchten af, zo blijkt). Ironisch om na zoveel intense en noeste arbeid zo weinig te begrijpen, als

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Zo blijkt uit het gesprek...Het is als een jager die rond het bosje sluipt waar zijn prooi zit, zo sluip je als theatermaker rond, probeer je allerlei invalshoeken, baken je het terrein af...Deels is dat wel zo, maar het is pas helemaal zo wanneer die volwassenen bereid zijn te woelen in zichzelf, op zoek naar de basisemoties en gevoelens

Nr. 21-22, Mei 1988 • (advertentie)
Kultuursponsoring* heet dat, maar dat klinkt zo commercieel

Nr. 21-22, Mei 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Om nog maar te zwijgen van diegenen die de eigen taal zo weinig beheersen dat ze het nochtans correcte origineel de nek omwringen met kreupel Nederlands...Zo wordt een oorspronkelijk heldere tekst vertroebeld, worden zogenaamde hermetismen nog hermetischer, wordt een volmaakt logische passus onbegrijpelijke wartaal...ook wel zo, maar werd er verkeerdelijk (en onder invloed van het Duits) "van" i.p.v

Nr. 21-22, Mei 1988 • (advertentie)
Sauer) Zit dat zo (Verteltheater) (R. Kipling/Leo Brant) Vanaf 9 jaar: Sterker dan Superman (Roy Kift/Alice Toen) Vanaf 12 jaar: De Lege Cel (René Swartenbroekx) Vanaf 14 jaar

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
Moet ik trouwens de hele avond zo blijven staan...De personages in kwestie zijn erg herkenbaar omdat ze gemodelleerd zijn op bekende archetypes, maar dit wordt ook weer niet zo dik gesausd (zoals in Demonen dat drijft op de symboliek) dat het storend...Hun karaktertekening is ook sterker genuanceerd (dan de vrouwen, dan in de KVS): zo breekt John af en toe door zijn koelheid heen, toont hij bezorgdheid voor zijn dochter, is hij bereid tot luisteren

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • De jongste van de jonge garde
Met een De Ghelderode of Trijntje Cornelis zo te spelen behoud je je publiek, dat afsterft...Men kan zo'n vernieuwing nooit ten volle doorvoeren, zonder eerst de boel op te kuisen en opnieuw te beginnen...Eerder psychologisch realistische stukken: relatieproblemen, identiteitscrisis,... "Maatschappelijk gezien zitten we nu in zo'n individualistische constellatie

Nr. 21-22, Mei 1988 • Charles Van Lerberghe • Charles Van Lerberghe: PAN
Garde Ik vond ze juist terwijl ze in zo een verboden vrucht stond te bijten...Abt Het zij zo...En hij toonde ons Paniskas buik, die was als de zon zo dik en hij zei: Gezegend is haar buik

Nr. 21-22, Mei 1988 • Frank Peeters • Lucas Vandervost bewerkt Pan voor De Tijd
Met Pan weet de literatuurgeschiedenis blijkbaar niet goed raad; zo het werk al besproken wordt, gebeurt dat bijna altijd in enkele spaarzame regels waarin men dan vooral de aandacht vestigt op het...Onveranderlijk hebben ze tot doel de notabelen zo mogelijk nog meer dan dit reeds bij Van Lerberghe het geval is, te ridiculiseren...Dat is ook niet zo belangrijk

Nr. 21-22, Mei 1988 • Jef De Roeck • Afscheid van verleden en toekomst
individuen die probeerden de interrelaties bij middel van taal zo ongestoord mogelijk te laten verlopen en waarbij dus ook de eigen wettigheid van ruimte en tijd die sedertdien in het theater zo'n vlucht hadden...Tindemans meent dat van een oplage van 200 zo'n 150 exemplaren werden verzonden, en dat ze echo's hebben gehad a rato van 1 op 10...Maar Hugo reed toen vrij vaak over de tong en dit was dus andermaal zo'n klein steentje in het bindmozaïek dat hij in de wereld van Nederlandstalige letteren vertegenwoordigde