Archief Etcetera

933 document(en) met "ALS IK DIT" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • Roberto Ciulli
Ook van Euripides' Bacchanten, de andere produktie die ik van Theater a/d Ruhr zag, blijven enkel flarden over, ingezet in een barokke beeldorgie waarin godsdienst nu eens als verdwijntruc getoond...wordt, dan als circusvertoon, of als Zeffirelli-achtige zeemzoetigheid...Deze kracht kan het theater pas opnemen wanneer het zich als artistieke vorm sterk maakt, en zich dus niet als commercieel verdommingsprodukt in de cultuurindustrie definieert

Nr. 29, Maart 1990 • Johan De Boose • Andrzej Wajda
Ik heb de kamerflat verlaten, waar wij met vijven leven en waar de bittere klaagzang van underground-chansonnier Kaczmars-ki, die nu in Parijs onder kelken pernod bezwijkt, als basso continuo tussen...Steeds rechtop bracht ze de schotels uit de keuken aan en plaatste ze voor elke genodigde : telkens als ze voor de jongeman verscheen, merkte ik dat hun neergeslagen ogen opkeken in een flits, die...Wajda's artistieke credo luidt als volgt: "Regie bestaat hierin de afzonderlijke spelers in de door hen gespeelde rollen zo met elkaar te ketenen, dat zij zich niet kunnen losmaken en dit proces elke

Nr. 29, Maart 1990 • Rob de Graaf • PAVLOV
Wat ik zie, als ik naar jou kijk, en naar mezelf, en naar dit hier om ons heen... Hoe moet ik het noemen...Ik weet dat hij het niet wil, en ik weet niet zo zeker meer of ik het zelf wel wil omdat ik bang ben voor wat ik mis als ik hem niet meer zal hebben...slapen in hetzelfde bed, maar waar is je lichaam ? Waar ben jij ? Ben jij het met wie ik praat, ben jij het die ik aanraak ? Koud heb ik het als ik dat hoor, want ik merk dat hij hetzelfde weet als ik

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • PAVLOV
Inhoudelijke vragen, van Pittoors en Daniëls die behoefte hadden, na het lange werk in talloze richtingen, aan allerlei grenzen voorbij, hun eigen positie te ondervragen : waar sta ik en wie ben ik...als podiumpersoon ? Maar ook: waar sta ik in de wereld ? Deze produktie ontstond midden de maatschappelijke ontwikkelingen in China, wat ons erg bezig hield...Maar al snel bleek dat dit disharmonisch werkte: de danseres Daniëls kan niet dezelfde kracht uit de tekst halen als de volleerde actrice die Pittoors is. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om

Nr. 29, Maart 1990 • Erwin Jans • DE AANTREKKINGSKRACHT VAN ZWARTE GATEN
Het beeld van de trap krijgt voor mij alleen enige betekenis wanneer ik het opnieuw op mensenmaat snijd: ik zie Richard dan als een televisiester of een staatshoofd zichzelf theatraliseren, zichzelf...De dramaturgie is in handen van Hans van den Boom, voormalig artistiek leider van De Blauwe Zebra (die zichzelf sinds enige tijd heeft opgeheven). Vergis ik me als ik in het gebruik van zang, muziek...Misschien sluit dit wel aan bij wat ik hoger opmerkte

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Lauwaert, Bart Philipsen • Theaterfotografie
Oliver Herrmann, La Traviata) Informatie / kwalificatie De contrapunten van de fotograaf Als ik theaterfotografie niet principieel, maar historisch te lijf ga, dan...En als klap op de vuurpijl: "Als ik in fotografie het theatrale wil laten zien (...) dan toon ik modefoto's, geen theaterfotografie...Ik zou dit zoeken met een zin uit Botho Strauß' Trilogie des Wiedersehens - niet toevallig een theaterstuk waarin de fotografie een centraal thematisch en structureel gegeven is - "eine nicht

Nr. 29, Maart 1990 • Rudi Van Vlaenderen • Vaclav Havel
Als kunstenaars hun ogen en oren dichtstoppen voor de realiteit om hen heen, als kunstenaars niet meer open willen staan voor indrukken uit hun omgeving kan gebeuren wat Breytenbach als volgt...Maar wie is eigenlijk Havel," vroeg ik me af...december 1979 speelde ik nog steeds de brouwer in Audiëntie en ik beloofde voortaan voor iedere voorstelling volgende tekst voor te lezen : "Wij kunnen wel luidkeels de vrijheid eisen van een

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Oostduitser zijnde, is Langhoff onverbiddelijk cynisch : zijn tweeluik kan als een bijtend manifest gelden over de vraag naar zin en impact van revoluties als ze de zoveelste Wende zijn in een eeuwig...Opmerkeliljk bij de produktie van de Blauwe Maandag Compagnie is dat dit volk geen rol meer speelt: het kritisch vermogen van de opzieners wordt door Joosten als onverstaanbaar ge-mummel gedebiteerd...Vooral is dit duidelijk in de coupure van de cruciale monoloog van Marja Lwowna die de 'bekentenis' van Warwara "wij zijn enkel zomergasten, we horen nergens bij..." sociaal fundeert: "Ik geloof dat

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven, Hildegard De Vuyst • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Als ik het gevonden heb en het laatste kleurtje is gezet, dan stop ik ermee...Als ik mensen vraag om te figureren, behandel ik die niet als poppen om de scène te vullen...Ik ben tot nog toe alleen bezig geweest met mensen te laten spelen, zowel de amateurs in Torhout, als de jonge wolven van Studio waarmee ik De Getemde Feeks gedaan heb, als de acteurs in KVS en NTG

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • "Kunstenaars moeten elke keer opnieuw beslissen"
hebben niet met veel trompetgeschal het land verlaten : ik heb veel kritiek op de Bondsrepubliek, en ik beschouw deze ontwikkeling niet als het ultieme geluk...Ik schrik op als ik zie hoe Helmut Kohl een land regeert, dat is angstaanjagend...Maar ik weet niet of hij op dit ogenblik nog in staat is om zich zo authentiek uit te drukken als hij vroeger gedaan heeft

Nr. 30, Juni 1990 • Marcel Otten • Theater voorbij de muur
Want zonder schroom durf ik te stellen dat Hamlet/Maschine zijn magnum opus is als schrijver/regisseur (In het Deutsches Theater wordt ook wel gezegd dat het zijn grafrede is, ik vraag me dan af hoe...Bij Der Auftrag in Bochum (1982) was ik overdonderd door het decorgeweld van Erich Wonder (regen, vuurwerk, sneeuw, half-doorzichtige doeken, een vleugel als klokkeslinger, een zwarte panter, etc...Een woord als Revolution laat Muller niet liggen; dit wordt heel sullig uitgesproken als Reewoljuutssjóóón

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Welk effect zocht men, kocht men ? Welk 'beeld' van het theatrale was er rond deze opnamen in omloop ? Als ik merk dat op de rugzijde van de prentkaarten telkens de precieze act vermeld wordt, dringt...Men kon de persoon van dichtbij zien; niet als zanger aan-het-werk, maar uitsluitend als poserende voor de camera...Als portretfotograaf haalt hij nooit het niveau van Marchand, als theaterfotograaf houdt hij schroomvallig en ongeïnspireerd zijn gemanierde afstand

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • Van op een afstand indrukken bij Das...
Helena heeft het voorrecht zelf te bepalen hoe haar werkelijkheid eruitziet, en waar ze die werkelijkheid kan aanraken : maar als ze dit doet, als ze de realiteit tot leven wekt en het bestaan ervan...Ik vraag me dan af, gezien de wijze waarop Fabre zijn eigen instituut als werkinstrument geperfectioneerd heeft, of er een verband bestaat tussen de strengheid (maar ook de 'gladheid', het ontbreken...De Duitse recensent verwijt, met dit citaat als argument, dat Fabres 'absolutistische' kunstopvatting koketteert met een fascistische machtsideologie

Nr. 30, Juni 1990 • Gunther Sergooris • De macht van het uur blauw
Hugo von Hof-mannsthal bestempelde Der Rosenka-valier als Eine komödie für Musik en Arabella als Lyrische Komödie...Als dusdanig fungeert ze als metafoor van de doordeweekse operapraktijk...Extreme, excentrieke of zelfs hysterische karakters zijn in de operaliteratuur schering en inslag; voor de modale mens is er geen plaats in de kunstmatigheid van dit genre waarin de zang als drager en

Nr. 30, Juni 1990 • Alexander Baervoets • Danslandschap in Vrije Val De Beweeging
Hoezeer de grenzen ook vervagen, toch wordt de danskunst als toonaangevend aangevoeld en wordt De Beweeging vaak als een dansfestival beschouwd...Ik erken trouwens zonder omwegen dat ik mijn gevoel voor 'relevantie' gaarne meet aan het zijne...Nochtans had ik als organisator niet durven voorbijgaan aan het omen van de vlucht van Icarus boven het centrum Vrije Val

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • "Gekwetst ben ik van binnen"
Ottone-gewaden, de stoelen als rustpunten, de krukjes als nauwelijks te bereiken eilandjes...Ik denk al : hoe kan ik een volgende pro-duktie maken zonder stoelen '? lacht...Waarom schrijf ik niet over de muziek ? Omdat ik ze hoor, maar niet beluister, opgezogen als ik ben in datgene wat er op de scène gebeurt ? En toch hoor ik nu fragmenten terug, alleen vind ik de

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
Ik weet niet precies wat er achter die deur is. Die deur die ik zie opengaan in voorstellingen als Stella...dit te zeer vanuit een behoefte aan eenheid gedacht ? Het andere luisteren Luisteren naar het andere De complexiteit van een voorstelling als Stella lijkt mij om een andere kijken...Het raakt (aan).' Met dit citaat van Luce Irigaray wil ik een voorzichtige poging doen om het vrouwelijke van deze voorstelling recht te doen

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
Verderop in dit nummer worden de antwoorden van zo verschillende hedendaagse theatermakers als Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre, Heiner Müller, Maatschappij Discordia, Luk Perceval e.a...Nochtans, als ik mijn dagelijkse dramaturgische praktijk bekijk, moet ik vaststellen dat een aantal van de marxistische ideeën er permanent hun waarde bewijzen : - het primaat van de praktijk...Uit het besef omtrent de niet te vatten, steeds variabele essentie van elk ogenblik, komt in het huidige theater, - naar mijn gevoel; maar ik zeg dit nog met grote omzichtigheid - meer en meer een

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
ik dan, maar zorg dat ze goed betaald worden, dat is precies één van zijn verantwoordelijkheden als cultuurminister...Weglopen ! Dit is precies een dorpje van Galliërs; als je buiten de verste paal gaat, ben je al gezien...Als ik aan een universiteit dramaturgie zou doceren, zou ik de mensen dwingen om een maand lang door te schakelen en daar een proefschrift over te schrijven

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
stilstaand gegeven, waarvan de immobiliteit enkel nog met loze poëtica wordt omhangen, maar als een dynamische constellatie, die de maatschappij niet probeert voor te stellen als een irreëel rustwekkend...Zowel naar schriftuur als naar regie en acteren zowat de ultieme conclusie van wat ik in de vorige paragraaf moeizaam poogde uiteen te zetten...Elitair teater ? Toe maar ! Staan lekker eten, drinken, vrijen en alle nog hoger gestemde gewaarwordingen en emoties lekker denken in de weg ? Of andersom ? Of tegelijk ? Thespis beware me ! Als ik