Archief Etcetera

650 document(en) met "BEN HET" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
hoogstnoodzakelijke radicale discussie over het wezen van het jeugdtheater of zijn werkelijke plaats in het veld, noch van een termijnvisie voor de toekomst van de sector binnen het globale plaatje...er binnenkort geen werk van maken om de verroeste krukassen tussen de versleten thuishaventjes eindelijk eens te vervangen, zou het wel eens kunnen dat het jeugdtheater het nieuwe millennium...Ik ben er overigens van overtuigd dat als het veld aantrekkelijker wordt er vanzelf een nieuwe generatie mensen zal opstaan die zich zullen geroepen voelen het allemaal weer een beetje boeiend en fris

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
De schijn van het Professor-verhaal bedriegt omdat het Lauwers in zijn theaterwerk wezenlijk om iets anders dan het vertellen, het ontwikkelen van een meer of minder dramatische spanningsboog is te...Het suggereert immers gedurig dat zich iets aan het weten en de klinische blik onttrekt, en voor altijd buiten de orde van het kenbare en de waarheid zal staan...bewustzijn ontsnapt en het 'ik denk' nimmer met het 'ik ben' samenvalt, als... - ja, dan is het spreekwoordelijke alles-en-iedereen, het filosofische 'er-zijn' van de mens, van een verschrikkelijke, ja moordende

Nr. 64, Juni 1998 • Marleen Baeten • 'De kunstenaar schept, terwijl de criticus schaapt'
Het fragment komt uit Anna Blume hat ein Vogel (Theater Zuidpool) en het is typerend voor het anarchisme waarmee Koen De Sutter en zijn ad hoc-ploeg flirten met materiaal en ideeën uit de beginjaren...Het is allesbehalve de bedoeling om museumtheater te brengen; het experiment staat voorop...Anna Blume hat ein Vogel is een onderzoek naar de mogelijkheden van het dadaïsme (1916-1923) voor het theater, met Kurt Schwitters (1887-1948) als centrale figuur

Nr. 64, Juni 1998 • Alexander Baervoets • Smits, virtuositeit, hiphop, politiek en de hedendaagse...
Laat ik u eerst de analyse van het klassiek ballet meegeven waarbij die kunstvorm wordt belicht vanuit het lijden en meer bepaald vanuit het 'martelaarschap' van de danser...Tussen haar en het publiek ontstaat een bezwerende band: zij is het lenteoffer, het publiek de offerplenger...het slopen van de barrières tussen danser en publiek, in een poging om de mensen de dans in een soort van onbevlekte staat te tonen ben ik de virtuositeit gaan bevragen

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Jij, als subject, projecteert jouw verhalen op het object, waardoor dit niet meer autonoom is. Ie laat het object spreken, maar in jouw naam...Het is niet alléén literatuur, het is niet alléén muziek, het is niet alléén zichtbaar, het is niet alléén figurentheater...Die 'complicité' van het meevoelen wil ik ook op het theater

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
Ik ben allergisch voor het 'willekeurig' gebruik van de kwantummechanica ter verdediging van new-age-achtige vaagheden...passioneel met iets bezig zijn en het tegelijkertijd 'met de moed der wanhoop' doen... Aerts: Daar ben ik het volledig mee eens, maar een hoop wetenschappers zal dat niet aanvaarden...Ik ben het eens met wat jij zegt, niet als een metafoor, maar als een echte werkelijkheid

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
het beste geval bevatte het tussen de frasen en de woorden door een brandend, overrompelend 'ja', in het slechtste geval een stomme, dode 'nee' en ergens tussen de twee in de flikkering van 'misschien...Ik wilde je vertellen hoe vaak ik een verhaal dat jou overkwam heb afgenomen en het heb verteld alsof het het mijne was...Ze stellen vragen, stamelen naar antwoorden en hebben heel de tijd twee dingen nodig: het gewoon doen aan de ene kant en het spelen aan de andere kant, gewoon het moment beleven en aanwezig zijn en op

Nr. 65, Januari 1998 • Patrick Allegaert • Waarom kijk je omhoog?
Vragen in Gent 'Gent heeft het moeilijk gehad met alle vormen van heerschappij: met koningen en keizers, met het katholicisme, het belgicisme, het kapitalisme...Pas in een vreemde stad, waar ik dus daadwerkelijk "niemand" voor de anderen ben, mobiliseer ik mijn identiteit in een anonieme zee van tekens en word ik met mezelf geconfronteerd door het anders-zijn...Ten Cate, die zijn sporen verdiende bij het Mickery Theater (zie het vorige artikel in deze Etcetera) maar van onderwijs in de klassieke betekenis van het woord niets afweet, werkte een 'basisplan

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Na de première ben ik eigenlijk gevlucht; ik had een uitnodiging om met het International Theatre Institute naar Caracas te gaan...projecten die zaten te springen om geld; door die specifieke situatie kon de omlooptijd tussen het indienen van het plan en het beschikbaar stellen van het geld zo kort mogelijk worden gehouden...Ten Cate: Ik ben er trots op dat er geen huisstijl is. Als ze iets gemeen hebben is het dat je ze allemaal kan vragen waarom ze dit zonodig doen en dat ze daar een antwoord op weten

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Produceren in een groot huis - 2
Ik draag de verantwoordelijkheid voor het geheel, maar bij het maken van voorstellingen ben ik een deel van de groep...Het ro Theater, het Toneelhuis en ook het ntg hadden of hebben het voordeel dat ze met een blanco blad kunnen beginnen, dat zijn ideale momenten waarop je het geheel kan herdenken...Alleen al het feit dat ik voor het ro Theater gevraagd ben... Wie in Vlaan- Het Zuidelijk Toneel - FAUST / Herman Sorgeloos deren had mij die vraag ooit

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Produceren in een groot huis - 1
hebben een lezing van het stuk georganiseerd met een aantal acteurs; het discours dat daar is ontstaan maakt dat het initiatief om het stuk te spelen eerder door de acteurs naar zich toegetrokken...Zo een 'kapstok' die het hele seizoen aan mekaar verbindt, wordt wellicht niet door het publiek 'gezien'. In het seizoen bouwen we wel een aantal 'momenten in. In het begin van het seizoen b.v...Perceval: Gezien de economische realiteit van het theater moeten we nu reeds bezig zijn met het programma van het seizoen na het komende seizoen; dat moet al bijna klaar zijn

Nr. 65, Januari 1998 • Ellen R. Van't Hof • Holland, Michigan
Op zoek naar het antwoord op deze en andere vragen in verband met de Klompendans waarmee ik ben opgegroeid, schuimde ik bibliotheken en archieven af en interviewde ik klompendansers jong en oud...dit essay zal ik het fenomeen van de Klompendans uit Holland, Michigan uiteenzetten door op zoek te gaan naar zijn wortels en door het beschrijven, het definiëren, het stellen en beantwoorden van...Duizenden inwoners bieden zich aan als vrijwilligers voor het bevolken van informatieloketten, het regelen van het verkeer, het helpen bij de bleekpoederpatrouille en het vervullen van vele andere

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
Het sprekende 'ik' is niet het belevende 'ik'. De makers gaan voorbij aan deze gemedieerdheid en plaatsen het 'echte' van het doordeweekse en innerlijke leven in contrast met de kunstmatigheid van de...Het herlezen van een dagboek kan echter wel toelaten 'een structuur terug te vinden in het ongeordende materiaal van het leven, een soort "metafysische eenheid" (Pavese) die het leven omvormt tot een...Vanuit mijn vertrouwdheid met het werk van Josse De Pauw ben ik er zeker van dat Weg een belangrijke stap is in zijn oeuvre

Nr. 65, Januari 1998 • Koen Tachelet • Theater van de vervuiling
Aan het lichaam wordt afgelezen hoe het met de ziel gesteld is. Zo gaat de cultus van het slanke lichaam uit van de veronderstelling: hoe slanker/dunner het lichaam, des te zuiverder de ziel...Het anorectische lichaam als ultieme drager van het verlangen 'to be and not to be'. Maar net als de acteur in Amleto blijft het verlangen onvervuld, en zal het ritueel eindeloos moeten herhaald...De paradox van het anorectische lichaam is die van het streven naar verdwijning enerzijds, het zich zo klein mogelijk maken, en anderzijds de enorme gretigheid, het mateloze verlangen om die

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Samenvallen met wat je denkt
dezelfde voorstelling: '...ik ben gewoon Viviane De Muynck en zeg die teksten en als men mij Odysseus noemt, zal het publiek wel doorhebben dat ik Odysseus speel...Uiteraard is dit een 'gevaarlijk proces', dat het risico van het 'uit de hand lopen' in zich draagt; het veronderstelt een balanceren op het scherpst van de snede die theater en leven van elkaar...Het is zoeken naar het 'niet-concluderende spreken'. Jan Ritsema: 'Als je in een rol in een goedgeschreven stuk precies zegt wat er staat, krijg je het personage cadeau

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
En dan heb je nog het recenseren... Ik ben mij nog altijd bewust van de implicaties daarvan, want ik vind het absoluut geen eenvoudig bestaan...Maar de laatste maanden ben ik toch gaan denken dat het misschien meer met een houding van een acteur ten opzichte van zichzelf als instrument te maken heeft dan met het tekstrepertoire 'an sich...Ik ben vroeger heel veel naar het MMT en het EWT geweest

Nr. 66, December 1998 • Veronique Patteeuw • De tijd van de muziek
Het is een concept dat mij bijzonder boeit als artiest en jou bezighoudt als... Schirren (declamerend): Het is mijn drama dat ik een gelukkig mens ben...Je zou kunnen zeggen dat ik een sociale constructie ben, maar je kan niet zeggen dat het onbewuste ik het echte ik is. Daar is geen gemeten tijd, maar duur en chaos...Het is iets als 'oejkdkjeuoazej' of 'kdfjzoejfz,lzlsqdlza'. Vanaf het moment dat je het weet, ga je het geometriseren

Nr. 66, December 1998 • Marleen Baeten • Een opera van Bach?
Het was plezierig, het heeft nooit voor problemen gezorgd, maar het was moeilijk om een evenwicht te vinden tussen al die verschillende factoren: dingen die de dansers graag hoorden, muziek die ik er...De tekstschrijvers van Bach hebben het over het leven in het hiernamaals dat beter zal zijn dan het leven hier op aarde...Ik ben enorm voor het compromis en het behouden van darlings

Nr. 66, December 1998 • Peter Anthonissen • Genotvolle wonden
Net als Bertolt Brecht, Heiner Müller of Thomas Brasch, is hij geïnteresseerd in een theater dat de plaats van het individu op het rad van de geschiedenis onderzoekt...de roes, de extase, het exces, het geweld zelf of, eenvoudigweg, de liefde...Heiner Müller is in dat opzicht een prima voorbeeld: wie zou in de regisseur van het zwierige Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui (1995) de auteur van het weerbarstige Die Hamletmaschine (1977

Nr. 66, December 1998 • Guy Cools • Naar de geest, niet naar de letter
Ten eerste ben ik het afgelopen jaar op mijn honger blijven zitten wat betreft een fundamentele bevraging over de relevantie en de mogelijkheid tot actualisering van de Brechtiaanse theaterpraxis...Hij gebruikt ze zelf om het repetitieproces bij te sturen en in zijn Schriften zum Theater stelt hij ondubbelzinnig dat het kopiëren van het model mogelijk een goede vingeroefening is om het epische...Als ik het afgelopen jaar nogal huiverig stond om het manifest van het Collectief Brecht mee te onderteken, was het omwille van een vermoeden van een gelijkaardige, dogmatische benadering van het