Archief Etcetera

727 document(en) met "weet" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Hij weet waaróm hij in wélk stuk wil gaan wonen, wélk materiaal hij waartoe wil hanteren, en welke stijlmiddelen bij die tijdelijke bewoning wel en niet geoorloofd zijn...Een acteur neemt een dwingende pose aan, en spreekt de vernietigende dichtregels uit Racine's Andromache: 'Misschien zelfs weet ik ooit de eisen van mijn status / te combineren met de eisen van mijn...verweten En wie nog lacht Weet niet hoé erg het nieuws straks zal zijn Graag was ik wijs In oude teksten staat wat dat is wijs Een andere kant opkijken wanneer iemand

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
En: wat is "kwaliteit"? Je weet vaak pas of een produktie kwaliteit heeft, wanneer-ie voorbij is. In reflectie op een kortlopende traditie kun je bepalen of iets van belang is geweest...Op scherp staan jullie selecteren wel, maar of je ook krijgt wat je geselecteerd hebt, weet je van te voren niet...Ik weet het niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De toeschouwers zitten in fauteuils, teken van rijkdom en comfort - je bent een beetje gezeten', 'snob', en in die zin ook medeplichtig aan een ingewikkeld spel, waarin je op de duur niet meer weet

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Die Keith Richard speelt nog steeds alsof ie nauwelijks weet wat ie in zijn handen heeft; het is Koos Terpstra / Sanne Peper een fantastisch gitarist, omdat...Hij is zelf ook een te ervaren kijker, die allang weet wat er aan de hand is voordat het publiek het in de gaten heeft...Een directeur van een schouwburg zei ooit: als een voorstelling goed is, weet de juffrouw van de garderobe het, ook al zag ze er zelf geen seconde van

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Maar na meer dan tien pagina's interviews met chefs cultuur van de Vlaamse kranten, dramaturgen, theatermakers en organisatoren, weet je het wel zeker: onze theaterkritiek is gestaag geëvolueerd in de

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Veel van hen, veilig gevangen in het Nederlandse web van voorzieningen, hadden er niet eens weet van dat de boot uitgevaren was en toen zij erachter kwamen, was het uiteraard te laat

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Wat ik mij afvraag is: vindt zo'n maker dat dan niet frustrerend om zoveel verschillende informatie en moeite en visies en opvattingen in een werk te brengen, terwijl hij weet dat het publiek een

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Raaijmakers weet dat zeer goed, en nodigt daarom het publiek uit om even langs de kant te gaan zitten...Zo blijft de toeschouwer alleen geboeid, als hij de hele tijd in Verwondering' weet toe te zien, ook tijdens de 'dode' momenten van de arbeid

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
En ik weet na een aangrijpende voorstelling nooit iets te zeggen...Ombat is het verhaal, of beter een soort biecht en zelfondervraging, van Orgen Massanen in Brazilië, een priester die bisschop en heilige had willen zijn, en niet goed weet wat hij aan moet met Ombat...Herkenning Ik weet het, in sommige theaterkritiek is het begrip herkenning een vies woord, en wordt het direct geassocieerd met 'lagere cultuuruitingen', zoals smartlappen en soaps, die direct

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Hoe Franz Marijnen kennismaakte met scenograaf Santiago del Corral weet ik niet...Ik weet ook niet hoe hij vanuit dat verre en nu beruchte Medellin in Colombia architectuur en scenografie is komen studeren aan de Rietveldacademie in Amsterdam

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Wat ze zeggen, weet je als toeschouwer niet

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Men heeft de reflex om de val te willen breken terwijl iedereen weet dat dat niet zo verstandig is. In de Brusselse 'local' gazettenwinkels, snackbars, bakkerijen, beenhouwerijen, volkscafés...Tot eenzijdigheid waarin het vocabularium van de politiek het zo weet te verpakken dat iemand die asiel aanvraagt dat wel kan krijgen als hij kan bewijzen dat hij om politieke redenen voor zijn leven

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Hij toont terwijl hij goed weet dat het allemaal niets uithaalt

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Pas als je weet dat Mehmet Sander hiv-positief is, begin je zijn optreden iets meer te waarderen...Het is alsof Paxton zich wil portretteren als een zoeker die alleen zijn vrijheid al improviserend weet te creëren op de dansvloer

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Ooit moet ze een aantrekkelijke vrouw geweest zijn, heeft ze hem wellicht verleid, zouden ze misschien samen dit en dat, maar er gebeurde iets, wie weet wat, en nu lijken ze opgezadeld met elkaar

Nr. 53, December 1995 • Lucas Vandervost • Manifest: Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw...
Liefste, ik schrijf steeds over jou, ach, weet Dat liefde slechts, en jij, mij schrijven deden; Mijn vers is op zijn hoogst nieuw aangekleed, Ik moet besteden wat ik al

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Als raad ziet men pas bij de jaarrekening wat daarvan binnengekomen is, dat weet men nooit op voorhand

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Eigenlijk weet je niet of het fragment bewust aansluit bij het statement van Mehmet Sander

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
deze aspecten weet het ntg dus zeker een overtuigende toon te treffen maar voor de cast gaat dit jammer genoeg niet op...Van de overige, genuanceerdere personages weet alleen Eddy Vereycken - als de slager en verloofde Oscar, trouw en hoffelijk maar vol verborgen brutaliteit - het evenwicht te vinden tussen realisme en

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Ik weet niet of U er zich een idee van kunt vormen hoe rijk die adel wel was...Hij heeft zijn zending zeer ernstig opgevat, ook zeer gereserveerd, met de discretie die vaak de hoge burgerij kenmerkt, maar ook als een profeet die zich in de eenzaamheid weet terug te trekken...Hij weet dat hijzelf ten onder gaat aan kanker