Archief Etcetera

601 document(en) met "Wat Welke" • Resultaten 501 tot 520 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Dansplezier, breakdance, intieme lichamen en nog zowat
Zij of hij kon zien wat men wilde zien, het getoonde kreeg pas betekenis (of niet...) in the eye of the beholder, in en doorheen de altijd specifieke blik van een toeschouwer...Hun artificialiteit trok uiteraard de aandacht, maar niks of niemand garandeerde dat die ook voor een wat langere tijd werd gegeven...Reante Grazeadei, Arthur Stäldi en Susanne Braun zijn ongetwijfeld goede performers: deze al wat oudere dansers weten zo onderhand zeer goed wat ze wel en niet met hun lichaam kunnen

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Ik wou gewoon kunnen zeggen wat ik verzweeg, doen wat ik niet durfde...Weet niet meer wat er allemaal voor mij of achter mij ligt, wat boven of onder mij is. J: Weet niet meer wat grijpbaar, voelbaar, zichtbaar, merkbaar is. I: Zich ver weg bevinden...Weet niet wat ik moet zeggen, welke woorden ik precies moet gebruiken

Nr. 74, December 2000 • Jeroen Peeters • Het kijken vormt de inzet
De jongste tijd zoeken nogal wat choreografen naar een nieuwe rol voor de kijker...Wat kan kijken zijn...Vanity heeft ook heel wat implicaties voor het theatrale dispositief, voor de mogelijkheids-voorwaarden van representatie en de manier waarop die in verband staan met het kijken en zijn grondslagen

Nr. 74, December 2000 • Pieter T'Jonck • De kijker, de acteur, het stuk, de...
Die krachten zijn niet noodzakelijk bevorderlijk voor wat de essentie van een theatervoorstelling zou kunnen zijn...Dat is vooral een te letterlijke interpretatie van wat Brook te melden heeft (en is ook geen duidelijke conclusie van Staniszewski m.b.t...Was het niet dat we vaak geen blijf weten met inwendige stemmen en onwillekeurige herinneringen, dat we soms niet goed meer weten hoe en wat we communiceren, wie en wat we zijn

Nr. 74, December 2000 • Christian Metz, Rudi Laermans • 'Ik ga naar de film'
Eind jaren zestig en, vooral, begin jaren zeventig schoven nogal wat toonaangevende Franse semiotici, zoals Roland Barthes en Julia Kristeva, een heel eind op in de richting van de psychoanalyse...Niet die van de fictiefilm, maar die welke het grote theater soms benadert en waarin de acteur en de toeschouwer voor elkaar aanwezig zijn, waarin het spel (het spel van de toneelspeler, het spel van...gespecialiseerd' noemt) is het geschiedenis geworden, de vertelling van de film: datgene wat men gaat zien als men zegt 'ik ga naar de film'. Vertaling uit het Frans: Rudi Laermans

Nr. 74, December 2000 • Eric De Kuyper • De recensent als toeschouwer, de toeschouwer als...
Hoe zeer ik ook opgenomen was door wat zich daar op het podium afspeelde, als kind verwonderde ik mij over van alles en nog wat, allemaal dingen die slechts zijdelings met de opvoering te maken hadden...Was ik door die aandacht en dit bewustzijn minder betrokken bij wat er gebeurde...Ik ben altijd een onbevooroordeelde toeschouwer geweest, wat een grote scepsis niet uitsloot

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
Je zit constant te denken aan wat mis kan gaan; je probeert constant te onthouden wat je achteraf moet zeggen...Je komt daar binnen, wordt gecontroleerd door metaaldetectoren en vraagt je meteen af: wat zit ik hier te doen, wat heeft dit nog met theater te maken...Het gaat om het wakker maken in het publiek van wat ze reeds met zich meedragen, om het vinden van een invalshoek of een taal om wat ze in zich hebben op een andere manier te bekij

Nr. 76, Maart 2001 • Katrien Darras, Steven De Belder • Sociaal-artistieke projecten: de schaamte voorbij
Daarin zit ook het kwaliteitsoordeel: heeft wat je toont de kwaliteit om na de deconstructie een reconstructie te maken die minstens even complex is als datgene wat je ervoor had...Dat is interessant, want het stelt ter discussie wat theater is. Het stelt ook ter discussie wat grote kunstinstellingen met die dingen moeten doen...Wat dat betreft heb je in Vlaanderen een grote vrijheid om te doen met je geld wat je wil, zeker in vergelijking met Frankrijk en Nederland

Nr. 76, Maart 2001 • Dries Moreels • Culturele centra new look
Welke adviezen en meetinstrumenten de administratie cultuur (of eventueel het nieuwe steunpunt voor de culturele centra, de vzw punt.ccultuur, in dit ontwerpdecreet met 22 miljoen fr...Ontvankelijk zijn voor wat anders is dan men verwacht...Maar ordening moet het resultaat zijn van je inspanningen, niet het vertrekpunt; je moet kunnen betrouwen op datgene wat dan wel zal gebeuren terwijl je bezig bent

Nr. 76, Maart 2001 • An van Dienderen • Het lichaam - site voor de antropologische...
Welke waarheid tonen documentaires...Wat telt zijn kijkcijfers, gebaseerd op een minutieus uitgekiende retoriek, niet de culturele relevantie...Het verhaal van José Besprosvany is wat mij betreft een abstract verhaal, geen persoonlijke anekdotiek

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
Als Parvati uit haar bad komt ziet ze wat er gebeurd is en roept uit: wat heb je gedaan...hebt; wat mij interesseert is wat er naar het einde toe gebeurt wanneer je de controle verliest...Ik ben erg gefascineerd door wat zij zelf kunnen inbrengen, door wat zij te zeggen hebben

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • On monte à Paris, on monte à...
Maar wat wellicht hèt grote verschil met Vlaanderen is, is dat het theateraanbod in Franstalig Brussel zeer traditioneel gebleven is. Een affiche van Théâtre du Parc voor Les Femmes Savantes van...Voor hen is dat zeker belangrijker dan dat wat wij onder theater verstaan...De Walen zijn er zich van bewust geworden dat ze geen hulp krijgen in hun reconversie, dat ze het zelf moeten doen; ze maken zich los van Franstalig Brussel; wat voor dat Franstalig Brussel ook

Nr. 76, Maart 2001 • Nezha Haffou • De vrouwelijke figuur in Azetta
De twee scheringsets wisselen van positie, wat resulteert in de sprong, een opening die afstand en andersheid in de schering activeert...De realiteit van Akerdash – welke die ook moge zijn – was veel complexer dan de fallische blik kon accepteren...Wat hij leerde van het tijdsverloop van het kaarden, was dat hij niet alleen was bij het bepalen van de dynamiek van Akerdash

Nr. 76, Maart 2001 • Pé Vermeersch • Dood van een Butohdansmarietje
Ik herhaal zo vaak de vastgelegde zang- en danslijnen tot ik iets begrijp van wat Zeami, de bezieler van het noh in de 15de eeuw, omschreef als ‘tien is wat in het hart is, zeven is in de beweging...Ik ben niet geïnteresseerd in iets wat op voorhand al koud is geworden, in wat ready made is.’ De butohdanser/es bepaalt altijd zeer scherp zijn/haar houding tegenover het publiek, wil vooral...Nog steeds vragen ze me wat voor soort danseres ik ben, wat voor ‘genre’ ik dans

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • 'Het is alsof je als performer moet...
George Khumalo: In het begin had ik het inderdaad moeilijk om te begrijpen wat er gebeurde in wat jullie hedendaagse dans noemen...Als een danstaal of een theatertaal opkomt, kan je aan die taal zien wat er zich omheen afspeelt, welke thema’s op dat moment op tafel liggen in de kunst in het algemeen...Wie bepaalt wat een goede dans is, wat een goede performance is, en hoe

Nr. 76, Maart 2001 • Erwin Jans • Het meervoud van de multicultuur
wat volgt wil ik aan de hand van een aantal concrete voorbeelden nagaan met welke discursieve strategieën ‘andere’ kunstenaars worden benaderd en meteen ook de stelling van Pascal Gielen weerleggen...Wat beschouwd zou moeten worden als individuele uitingen wordt vaak gezien als representatief: het singulier artistieke wordt dan vervangen door het algemeen culturele...Wat wil zeggen een veelheid van posities die niet meer tot elkaar te herleiden zijn

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • 'Eén uur omhelzen, één uur is mij...
Met welke middelen hadden ze een zeldzaam intieme sfeer gecreëerd in deze grote, koude tegelruimte...De zaalproductie zal immers heel wat reisvoorstellingen kennen...Maar - hoe contradictoir het ook klinkt - doordat het verlies aan locatiegebonden sfeer gecompenseerd wordt met wat meer dramatiek, wordt de voorstelling een beetje minder spannend

Nr. 75, Maart 2001 • Rud Vanden Nest • Falstaff mist de trein
Wel duidelijk is dat het allemaal niet al te ernstig moet worden genomen: het decor (ook van Macfarlane) is wat uitvergroot en staat wat scheef: dat duidt in casu op scherts...Bij gebrek daaraan wordt het, wat mij betreft, een ergerlijke bedoening en, wat erger is, raakt het concept ondergraven...Stephan Moens in De Morgen) al te lezen stond, kan met wat uitgelopen lipstick of een wat kromme ster echter niet worden volstaan om duidelijk te maken dat de carnavaleske burgerij van Windsor een

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • Het Litteken Lip
Vertel me alles wat je niet weet...Wanneer Zafir stilvalt, dringt Kaftast aan: ‘vertel eens hoe gaat het verder, wat gebeurt er in het donker, details wil ik, Asttenville, hoe worden de lijken verdeeld, wat doen ze met de tanden, en de...Niets is wat het lijkt

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
Incontournable is misschien wat overdreven...Laten we eens kijken wat er van aan is. Wat wordt er eigenlijk bedoeld met de uitspraak dat Verhelst ‘geen toneel kan schrijven’? Zijn zijn theaterteksten geen ‘echte’ theaterteksten...Slagen de acteurs of de regisseur er niet in om er wat van te bakken