Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


910 document(en) met "Eerste Hij" • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De mensen op de eerste rij begrijpen er nu reeds niets van ('plus ça devient vieux plus ça devient con...'). 'Waar blijft dienen Decorte...eerste rij: 'Is da nu dienen Decorte...Na een half uur waanzin stort Decorte neer, Nirvana (met geluid op Motörhead niveau) scheldt uit de boxen, de zaal trilt, de dames en heren van de eerste rij houden angstvallig hun kapsel vast, Kurt

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
feite zijn we nog steeds bezig de resten van het feodalisme van ons af te schudden; het naturalisme was een eerste poging om dat ter discussie te stellen...Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...Zoals ik in het eerste Theaterschrift 'Over acteren' al schreef, leidt dit tot 'een standpunt t.o.v

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Een toneelspeler die niets kan Etienne Decroux zei: 'Een toneelspeler kan eigenlijk niets en dat is ook goed, want als hij zou weten wat hij zou moeten doen, wat hij zou moeten kunnen, dan zou...Wij waren daar erg van onder de indruk, en daarna begon hij weer heel erg hard te lachen en zei toen zoiets wat wij al eerder hadden gehoord en dat hij toen weer opnieuw voor ons zei, omdat hij dacht...De enige echte leraar die ik op het gebied van de regie heb gehad zei altijd dat hij het absoluut niet aankon dat hij een stuk had gelezen voor hij begon te repeteren

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik dacht: hij communiceert toch met zijn collega-dansers, hij beweegt, hij springt, hij rent...Hij vroeg meteen aan de moeder of ze met het kind wilde weggaan...Hij jengelde niet, hij liep heen en weer

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
De theatermaker bedient zich van een beheerste stijl, hij brengt verschuivingen aan in bestaande en beproefde codes van acteren, hij hanteert montage-technieken, hij grijpt terug naar de retorica...Hij weet waaróm hij in wélk stuk wil gaan wonen, wélk materiaal hij waartoe wil hanteren, en welke stijlmiddelen bij die tijdelijke bewoning wel en niet geoorloofd zijn...Rijnders is dan net weg bij het eerste gezelschap waaraan hij leiding gaf, Globe in Eindhoven (1977-1985). Hij regisseert in 1985 de toneeltekst Das Käthchen von Heilbronn van Von Kleist in de

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Al gauw beseft hij dat het theater zoals hij het op school geleerd heeft geen ruimte biedt voor de verbeelding van de toeschouwer...Hij stelt vast dat hij, in zijn pogingen om het gezelschap bijeen te houden tijdens de repetitieperioden, met ongelijke wapens moet strijden...Met Luk Perceval deelt hij een groot heimwee naar een teloorgegane eensgezindheid, maar, schrijft hij aan zijn 'visakaartbroeder': 'Ik denk niet dat wij in de mogelijkheid zijn om dit ritueel opnieuw

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Hij is gemaakt, hij staat er, hij wil publiek...Maar toen gaf hij een draai aan zijn werk, en hij oversteeg in zijn enscenering van Tsjechov de meester...Nu verhuist hij naar het circuit van de grote zalen

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
gerecupereerd en onschadelijk, al kakt, pist, poept en zuipt hij nog zo veel...De eerste lijn leidt naar een finale waarin Faust de baby die hij bij zijn geliefde Greetje verwekt heeft, verkracht en doodt...En wat heeft hij dat, om in dezelfde contreien te blijven, Leonard Peltier niet heeft, de Indianen-activist die twee keer levenslang kreeg voor een moord die hij niet pleegde

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten, Loek Zonneveld • Redactioneel
Dat doen we op de eerste plaats aan de hand van portretten van - en interviews met enkele theatermakers...Van Jan Joris Lamers selecteerden we enkele fragmenten uit een monoloog die hij dit seizoen hield in Antwerpen...Daarin heeft hij het o.a

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Dit seizoen doet hij zijn eerste regie bij het Ro-theater, waar hij sinds kort in de artistieke leiding zit...Vijf jaar geleden heeft hij - omdat hij alleen met werk bezig was - een hobby genomen: wijn, want daar houdt hij van...Ook de stukken die hij zelf schrijft komen voort uit vragen die hij zichzelf stelt

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Als een eerste aanzet tot debat kwamen diverse partijen aan het woord over kritiek, met uitzondering van de critici zelf...Je kan enkel van een criticus verwachten dat hij (lees in wat volgt ook 'zij' en 'haar') doet wat hij denkt te moeten doen, op de manier en met de woorden en de constructies die hem het beste lijken...dat kan iedereen die thuis een blokkendoos vol adjectieven staan heeft -, maar wel dat hij in de opbouw van zijn kritiek en door de keuze van zijn woorden zijn persoonlijke verhouding tegenover het

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
zijn streven naar de literatuur van het 'unword' schreed hij met elke tekst een millimeter verder naar het laatste punt waar het woord nog standhoudt...Still). In een eerste periode worstelt een held zich door de rampen van het bestaan...Hij eindigde in beelden, pure beelden in een theater met zo'n grote schimmigheid, dat je de laatste gedachte aan de woorden wil vergeten

Nr. 52, Januari 1995 • Kurt Lannoye • Podiumkunsten en management
Hij wijst op het gevaar van het onnauwkeurig omspringen met de specifieke vzw-formaliteiten...Hij overloopt de aansprakelijkheidsverzekeringen, de ongevallenverzekeringen, de materiaal -of zakenverzekeringen en twee specifieke verzekeringen (tegen annulatie en tegen verlies kostuums...Bij het begin van zijn betoog verwijst hij de lezer dan ook naar een professionele verzekeraar

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Zonder te radicaliseren ging hij gemakkelijk voorbij aan het gevestigde, aan de geaccepteerde codes en hij onderscheidde zich hiermee van de rest...deze tijd schuimde hij de kleine kunstgaleries af zoals de Amsterdamse galerie De Appel, waar hij gefascineerd raakte door de perfomances van kunstenaars als Nitsch en Ulay en Abramovic, die...Nadat Timmers Amy Gale had zien dansen, vond hij dat ook de dansdiscipline bij zijn theater betrokken moest worden en hij vroeg haar bij het gezelschap te komen

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Klassieke dans is in de eerste plaats levende kunst...Deze klap kwam in de academische middens pas met vertraging aan - en werd dan lang weggehoond - maar hij zindert nog na tot vandaag...Bij een 'reconstructie' gaat men in de eerste plaats uit van de muziek, zeer vaak van de kostuums (Het Zwanenmeer), zelfs van het decor (La Sylphide), maar doorgaans niet van de dans

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
De eerste maakte er een ongedwongen copulatie in een magische cirkeldans van en de tweede een collectieve harakiri in lompe, afzakkende onderjurken op een vloer van turfmolm...Pas als zijn lichaam een Life form programma heeft ingebouwd kan hij zich vrij maken van het dicterende brein van de choreograaf, in die zin dat hij nog wel fysiek onderworpen is aan de sturing van de...Maar geestelijk is hij van dat eeuwig opnieuw in dans te brengen magische offer vrij

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Zo blijft de toeschouwer alleen geboeid, als hij de hele tijd in Verwondering' weet toe te zien, ook tijdens de 'dode' momenten van de arbeid...Het plezier dat de toeschouwer aan de fiesta beleeft, is 'normaal'. Plots staat hij in een vetrouwde verhouding tot een spektakel...Maar het valt ook wat tegen, precies omdat het absoluut eigen-aardige van het lange eerste deel, hier volledig verdwijnt

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Tijdens een RVA-omscholingscursus tot kaai-expediteur voelde hij toch dat hij moest toneelspelen...voor drie personages, doet hij de regie (samen met Arne Lie-vens) en speelt hij de rol van Eddy zelf ('dat scheelde weer een loon van een acteur'). Met zijn hese en tegelijkertijd zacht-schelle stem...locatieproject van Malpertuis uit Tielt); in Itak, een mythisch reisverhaal voor één acteur en enkele poppen, dat hij in 1992 schreef in opdracht van De Verbeelding in Arnhem en dat hij volgend jaar bij de

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Wanneer hij voor het publiek passeert, vertelt hij stukken uit zijn levensverhaal en over zijn familie...Die mensen in het zwart zijn helemaal geen intellectuelen of stadsmensen', zegt hij...Moeilijkheden met de overheid heeft hij nooit ondervonden, beweert hij, ook niet met zijn als dissident geduide stuk File O, een creatie voor de eerste editie van het Kunstenfestival

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Hij/zij doet vanuit de integriteit van zijn/haar gebaar appèl op mijn reactie...Hij wilde ze immers overschrijden...Hij wilde het kwaad dat elke mens in zijn leven reeds had begaan, uitroeien, door elke mens integraal tot op het bot te kraken, af te maken en uit te schakelen


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK