Archief Etcetera

932 document(en) met "iets" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Een tekst die iets delirisch heeft...Uit: Het grote sprookjesboek) Er is iets met die vrouwenschoenen op het toneel

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Misschien vindt Jan Lauwers dit alles niet interessant in Macbeth, en wil hij in het gedrag van Macbeth en Lady Macbeth iets heel anders blootleggen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
keer precies zo doet, netjes berekend om ons in het ongewisse te laten; op die momenten ontstaat iets wat ik alleen kan aanduiden als zure poëzie - zoals elke verwarring zuur en lekker kan zijn, iets...De dans is immers niet de hoogste afspraak, de afspraak betreft iets anders, iets dat onbenoemd door de bewegingen wordt gehaald als een spons door vloeiend water... De dans is het resultaat van deze...schaduw van iets vergetens, misschien zelfs iets gênants, in onszelf

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Peter De Jonge • Revolte onder het promenadedek
Kate Valks invulling van Jones duidt onmiddellijk aan dat er iets niet in de haak zit met diens aangemeten identiteit

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Het is bekend dat Puccini na zijn Madama Butterfly iets anders wou dan opnieuw een opera componeren over een lijdende, ge- La Fanciulla del West - De Vlaamse Opera / Annemie Augustijns

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Het kjt wou wel iets met die tekst doen, maar toen daar gedurende een hele tijd niets van kwam, bezorgde ik hem aan Barbara Wijckmans, die hem doorspeelde aan Het Gevolg...Ik beeld me iets in dat voortdurend herbegint en zo de toeschouwers uit hun evenwicht brengt: klassiek theater dat overgaat in mime, dan in figurentheater, vervolgens in dans, om te eindigen bij opera...Suzanne van Lohuizen, die de workshop leidde, gaf ons meteen al een standpunt waartegen we ons konden afzetten: auteurs schrijven boeken en dat is iets helemaal anders dan theaterteksten schrijven

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Iets zullen zij redden...Hamadryade: Morgen zullen ook zij iets weten...Je zult zien dat de nieuwe wereld iets goddelijks zal hebben in zijn meest kwetsbare sterfelijke wezens

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Maar wanneer hun verdere uitbouw ten koste gaat van nieuwe ontwikkelingen is er iets grondig mis

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
het essay Theatraliteit bijvoorbeeld komt de uitdrukking 'iets doorzien', nu nog enkel overdrachtelijk gebruikt voor het begrijpen van een intrige of een drijfveer, plots in een heel ander daglicht te...Met Montaigne als voorbeeld wordt het essay vergeleken met het verzamelen: uit de bijeengelegde tekstsnippers, bedenkingen en uitweidingen kan plots iets als een 'figuur' ontstaan, een voorafbeelding...Het monumentale daarentegen beroept zich niet op de dood, maar draagt hem zwijgend mee en maakt iets duidelijk

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Thomas van Leeuwen noteert hierover in Archis 6/95: 'Hoe dan ook, als het publiek zich heeft gevestigd als vast onderdeel van het spectaculaire bedrijf - iets wat in onze tijd wanhopig door...getransformeerd tot iets totaal nieuws...waar 'het' gebeurt, zijn geen 'sociale condensatoren' meer, maar plaatsen waar 'iets' gebeurt, begrijp: waar een aantal functies, zoals uitgaan, winkelen, plezier maken hun plaats hebben

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Maar ik hoop en ik denk dat ze wel de maturiteit zullen bereiken om Shakespeare te ensceneren op een manier dat zijn stukken iets zeggen over de Tunesische, de Arabische en de algemeen menselijke...Zit de islam daar voor iets tussen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
de onwil of de onkunde om iets af te werken, begon men de neurose te zien van een kunstenaar bezeten door de perfectie

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
De stad is de plek waar je jezelf vindt, omdat je op jezelf aangewezen bent, waar individualiteit mogelijk is en waar je de kans krijgt om iets van je leven te maken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Toch wel, maar we kunnen ons niet blootgeven aan elkaar: 'We hebben altijd wel iets te verbergen...Kunnen we met die schaamte iets aanvangen, de schaamte wederzijds maken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De stadsprojecten volgen er elkaar op: denktanken voor intellectuelen, het betere bergingswerk (Hotel Central redden, bijvoorbeeld) en iets om de jonge gasten van de straat weg te houden...beland - gevonden wordt, opgeraapt en verwonderd bekeken'. Dan zou blijken dat het gebouw geen brok hemeltergende banaliteit is maar iets bijzonders, ook al houdt de doorsnee Brusselaar er wellicht niet van...Daaraan kunnen het discours van MartiniMartini noch de regendans van de maquettes in de Hommage noch de krachtige beelden van Plissart iets veranderen

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
conformisme, en zelfs 'artistieke ijstijd'. Het is nu precies over dit alles dat de Kvs-brochure iets wilde zeggen, maar ook dat wordt niet geapprecieerd en bijna moedwillig verkeerd begrepen

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
De taalgrens wordt dan niet meer als 'afdamming' gezien maar als een 'mogelijkheid om iets anders te ontdekken'. Een frisse nieuwsgierigheid die resulteerde in een drietalig jaarboek

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Wie iets van het proces van zijn kunst wil weten, om zijn eigen standpunt of bijdrage daaraan te bepalen, moet zich wel over zijn voorgangers en wegbereiders laten informeren...Er is iets vreemds aan de hand

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Die vond dat Antwerpen op het vlak van dans ook wel iets mocht hebben...Een dansbeleid was het dus nog niet, verre van, daarvoor was het te restrictief gekoppeld aan één gezelschap, maar het was tenminste iets: een wapenfeit (de overheid ondersteunde dans...Schuilt er achter het argument van 'de versnippering' niet nog iets anders dan het behoedzame beheer van de beschikbare middelen

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Wellicht valt op deze manier uit haast iedere productie wel iets te halen dat als maatschappelijk accuraat bestempeld kan worden: de heldere groteske die Ceremonia - de toneelgroep rond Erik De Volder