Archief Etcetera

877 document(en) met "T...JE MOET EEN" • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
Het moet gezegd dat, voor ik in de jeugdsector intrad, door een aantal voorgangers serieus en toegewijd aan de weg is getimmerd om het jeugdtheater te verheffen tot een niveau, vergelijkbaar met dat...Langer dan een decennium al streeft de jeugdtheatersector én naar autonomie én naar een volwaardige plek onder de zon... Het eerste hebben ze met brio bereikt, wat eigenlijk een beetje spijtig...Ook voor de scholen werkt het systeem voortreffelijk; meer dan een jaar vooraf wordt - in naam van de scholieren - een keuze gemaakt uit een op maat gesneden artistiek aanbod... Een goed geoliede

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
een theatervoorstelling van Lauwers kan je inderdaad je hele leven in luttele seconden zien voorbijdonderden, met een visueel geraas en vooral een snelheid die achteraf altijd een beetje...Deze spanning tussen twee manieren van omgang met het verlangen, een 'harde' en een 'zachte', een 'rauwe' en een 'gekookte', een 'seksualistische' en een 'erotische', draagt eigenlijk de hele...Daarin gaat het over een... Beeld, of juister, over de herinnering aan een ooit waargenomen beeld, een beeld-van-een-Beeld: de toevallige aanblik van een auto, een hond, het was in Sevilla, een

Nr. 64, Juni 1998 • Jef Aerts • Voorbij het tellen van verschillen
Het glokale mag daarom niet begrepen worden als een nieuwe categorie, maar wel als een proces, een beweging, een energie-stoot...Jammer genoeg heeft deze houding wel eens geleid tot een overcultiveren van verschillen, tot het bevestigen van een vage identiteit of zelfs tot het opleggen van een culturele eigenheid aan anderen...Miek Rogiers) en interculturele werking (kabinetsmedewerker Piet Janssen). Bovendien werd er een lijstje opgemaakt met aanbevelingen aan het beleid die een versoepeling tegenover een glokale werking kunnen

Nr. 64, Juni 1998 • Marleen Baeten • 'De kunstenaar schept, terwijl de criticus schaapt'
Een Merzklankband - een montage van radioreclame, straatgeluiden en flarden van gesprekken - vergezelt je tijdens je verplaatsingen door het gebouw...Maar hoeveel onzin kan je verwerken zonder een indigestie te krijgen...Het tweede bedrijf van het toneelstuk brengt niet veel nieuws meer en de derde performance - een repetitief opgebouwd verhaal over een man die een volkstoeloop veroorzaakt door alleen maar

Nr. 64, Juni 1998 • Redactioneel
Geruime tijd na de teloorgang van het ideaalbeeld van de armoelijdende kunstenaar bleek het roofbouw plegen (op je eigen lichaam, op je 'officiële' werkgever, op je gezinsleven) ten dienste van de...Terecht, maar niet haalbaar als je het allemaal naast je reguliere dagtaak moet bolwerken...Na een rustige voorbereidende fase (juni 1996-juni 1997) onder leiding van Bernard Foccroulle, stond deze laatste de dagelijkse leiding af aan een intendant, Robert Palmer, met wie hij overeenkwam om

Nr. 64, Juni 1998 • Alexander Baervoets • Smits, virtuositeit, hiphop, politiek en de hedendaagse...
Eigenlijk is dit niets meer dan een elementaire denkfout en behoeft het geen verder commentaar: je kan niet stellen dat ieder werk zijn eigen criteria behoeft en dan de opponent te lijf gaan met jouw criteria...Het gaat om een ambachtelijk kunnen en wellicht om een politieke daad (de bevestiging van de maatschappelijke orde, van een ideologie, bvb...Dans is een boom in de wind, vallen in je droom, draaien tot je dronken wordt

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
Alleen met de doden kun je de wereld uit haar hengsels lichten' 'Eenzame teksten die wachten op geschiedenis'. Het blijft een paradoxale formulering, die haar uitwerking op Müllers latere...Het resultaat is een kale en uitgebeende tekst, zonder interpunctie, in een klassiek harnas gestoken verzen voortbewogen door een hortend ritme, een tekst die een ongewone kracht uitstraalt...Maar als je goed kijkt, is daar ook reeds de kille, illusieloze blik, een eigenschap die het fascinerende en tegelijk onthutsende karakter van het latere werk zal uitmaken

Nr. 64, Juni 1998 • Peter de Jonge • Portrait de l'inconnu
Maar meer nog dan aanbeden iconen leken de hoezen op kiekjes, foto's die je een vriend of een nieuw lief toont om via een omweg jezelf te portretteren: Marc als David Bowie, als Lou Reed, als Iggy Pop...De tweedeling 'Nu zie je me/nu zie je me niet', opgeroepen door de foto, suggereert een choreograaf in de weer met de dualiteit aanwezigheid/verborgenheid...De laatste scène van Antropomorf belooft alvast een nieuw begin: de dansers hebben hun witte plunje ingewisseld voor een kleurrijker equivalent en dansen steeds opnieuw een ontwaakscène

Nr. 64, Juni 1998 • Hans Op de Beeck • Een wereld met een smaakje
Je zou kunnen stellen dat wanneer je getroffen wordt door een kunstwerk, de spelregels, de middelen, de beeldtechnieken secundair worden, dat je de 'dienende' middelen vergeet...Daarin proef je Riefenstahls' idealiserende, heroïsche beeldentaal, zoals we die kennen uit ondermeer haar Olympia(3). (Het is een associatie die de titel I Wereld ambigu maakt: is dit...De beelden hadden ook voldoende kwaliteit om als een nabeeld post te vatten in het geheugen en je te vergezellen op de terugrit na de voorstelling

Nr. 64, Juni 1998 • Bart Eeckhout • Veelkantige bewegingen
Als je de optie neemt om beeldende kunst - want dat is een performance per slot van rekening toch nog altijd - op te nemen in de programmering van een festival voor podiumkunst, neem je een zeker...Had je bij Inge Cauwenbergh het gevoel dat je te weinig kreeg, dan ging een andere jonge coproductie van De Beweeging, De Obscure Kamer van Ilse Roman, ten onder aan een 'teveel'. Te veel losse en al...Je hoorde de tapdans van een danseres die je pas later door peepshow-kijkgaten te zien kreeg bij een striptease

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Tussen Ons Gezegd En Gezwegen hoor je tweelingbroers praten over de vliegtuigcrash die hen ouderloos maakte, opnieuw kinderen van een stel Nederlandse mediagiganten...Toch kan je ook hier spreken van een clanmentaliteit, met jongeren die onderling ruzie maken maar meteen de rangen sluiten wanneer er een indringer op hun terrein komt...Tussen Ons Gezegd En Gezwegen hoor je spreken over een klotejeugd en valt de naam Van Zutphen, een gemene en reactionaire psychiater, maar de best betaalde van Nederland, en tussen de regels zoveel

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
maar toch zoek je steeds naar een verhaal, een logica, een lijn, een lineariteit...Als je de dag van vandaag voor zo'n 5000 frank een professioneel cameraatje kan kopen, en je hebt daarbij een switchbox en een tv-scherm, wel, dan maak je zelf tv...Ik vind ook dat je bij een marionet de touwtjes moet zien hangen, en dat je vooral goed moet zien wie die touwtjes bedient

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
Ik kon zijn opvatting over theater kaderen in het algemene archetypische paradigma van de kwantummechanica: je vertrekt van een situatie met een systeem waar je een meting op uitvoert, maar door het...Ik heb in de usa zelfs een boekje gevonden over kwantumgolf: over hoe je op een kwantumwijze golf moet spelen...Daarom vind ik theater, het spelen van stukjes, zo een belangrijk medium: volgens mij is dat de eerste vorm van doordachte menselijke interactie; in een dialoog, een gesprek, een discussie reageer je

Nr. 64, Juni 1998 • Pascal Gielen, Kurt Vanhoutte • Theatermakers, biologen, Annemie Neyts en andere bricoleurs
Een symbolische daad misschien, want ook een persconferentie beoogt een ideaalbeeld te scheppen van wat een kunstencentrum of een artistiek programma in werkelijkheid wil zijn...Een spijtige vaststelling, zeker als je weet dat er wel al pogingen zijn ondernomen om uit de gedateerde, modernistische patstelling te geraken...Je zou verwachten dat de confrontatie tussen een 'Bonobo-bioloog' en de zonderlinge theaterfiguren zou leiden tot een hoogst grappige illustratie van een merkwaardige apencultuur

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
paarden, honden en gorilla's uit een pantomime, de hele parade van kostuums uit carnavalswinkels en een kartonnen decor, als om werktuiglijk te benadrukken dat je soms moet liegen om de waarheid te zeggen...Dit kijkt jou niet aan... je zit erin In You - The City van Fiona Templeton ga je tijdens een negentig minuten lange reis door de straten van een grote stad van performer naar performer...Bestookt met tekst, gevangen in een structuur die je maar langzaam in zijn spel binnenlaat, ontmoet je performers die taxichauffeurs, winkelaars of marginalen lijken te zijn, performers die op

Nr. 65, Januari 1998 • Patrick Allegaert • Waarom kijk je omhoog?
Ten Cate: 'Je mag niet enkel vrienden consulteren in deze fase, je moet praten met mensen die je niet kent, niet verwacht...Ook Dirk Pauwels is het eens met het feit dat de selectie veel meer gebeurt vanuit een vermoeden dan vanuit een weten: 'Je krijgt minderwaardige kandidaten, maar ook kandidaten die je anders nooit zou...Je moet leren erkennen dat je talenten niet beperkt zijn tot de stempel die je had in het begin

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Je kan je best doen een fantastisch programma te realiseren, maar je moet daarbij tegen een niet meer controleerbare reputatie opboksen...En je ontkomt er zelfs niet aan dat een volstrekt oneigenlijk gegeven - 'je hebt nog een budget over; moet daar niet nog wat mee gedaan...Je hebt een verantwoordelijkheid en ofwel gebruik je die goed, of de perceptie overheerst dat je die goed gebruikt, ofwel moet je wegwezen

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Eerst de taal, dan het beeld
Acteur Herman Gilis moet zich trachten te verhouden tot een groot vlak scherm waar een overvloed aan taalbeelden en -volumes in schreeuwerige kleuren overheen beweegt...Als toeschouwer van Zyklus von Kleinigkeiten kan je je een beeld trachten te vormen van Beethovens tien laatste levensjaren, je kan beschouwingen maken over hoe het is om doof door het leven te gaan...Op basis van de interactie tussen Pim Parel en de andere personages kan je gemakkelijk een sociologisch, psychologisch of moreel oordeel vormen, maar je kan ook zelf de plaats van Pim Parel innemen

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Produceren in een groot huis - 2
Als je in zo een grote structuur maar heel kort verblijft en wil profiteren van de kwaliteiten van deze mensen, dan moet je je project zo goed mogelijk voorbereiden en heel veel organiseren voor de...Je moet voldoen aan een aanbod in je eigen stad en je moet ook nog reizen...Als gastregisseur loop je echt achter de feiten aan; je moet vanuit het niets een project ontwikkelen, dat je dan drie jaar later kan realiseren

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Produceren in een groot huis - 1
Perceval: Op termijn zouden we graag tot een gezelschap komen, maar dat moet je de kans geven om organisch te groeien...Je moet lef hebben om na een paar kleine zaalproducties naar de grote scène over te stappen...De gezondste vorm zou zijn dat ze op termijn meer opereren onder de vleugels van een theaterstructuur, zonder evenwel een toneelschool te 'enten' op een gezelschap, want zo krijg je alleen maar