Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


1131 document(en) met "HET DAN" • Resultaten 741 tot 760 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 42, Juni 1993 • (advertentie)
een cello zoveel hooggestemder dan een gitaar ? Kan iemand die van rock houdt niet van klassiek genieten...En is dat niet het minste wat je van een kuituurcafé mag verwachten

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • 'Onze tijd is uit zijn voegen'
Het bewegingspatroon van de acteurs is ook het gevolg van het monumentale decor van Jan Versweyveld...Versweyveld staat ook in voor een sterke belichting en voor de kostuums: Claudius in het rood, zijn vrouw in het geel, Leartes in het vaalgroen en Polonius in blauw, refererend aan het kleurenspectrum...best bij onze rol passen; want als dit zou mislukken en ons oogmerk onthuld wordt door ons pover spel, dan blijft het beter ongedaan'. Een uitspraak die deels op de produktie zelf van toepassing is. Er

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Het mystieke en tragische van het leven worden dwars door een 'woud van zinnebeelden' heen eerder gesuggereerd dan gerepresenteerd', schrijft Chris Engeler in het programmaboek...Het politieke van theater mag dan wel in de intentie liggen, bij een symbolistisch stuk is het wel heel gemakkelijk om dat te omzeilen...Naar aanleiding van Nixon in China formuleerde Sellars trouwens als uitgangspunt: 'Het publiek moet meer weten van de figuren op het toneel dan je laat zien

Nr. 43, November 1993 • Herman Asselberghs • Video als grensganger
Dat mag niet verwonderen: dit werkstuk is zowat het prototype van wat de componist 'de oorlogsstijl' noemt en een veelbetekenend overgangswerk tussen het verdwijnende madrigaal en het toenmalige...dit hi-tech spel der zinnen slechts een luchtspiegeling in het hoofd van de man die in het midden van het podium onbeweeglijk op een stoel zit...Want het uitgangspunt van deze met heel veel zorg uitgevoerde, zinnelijke architectonische constructie is het ontastbare wezen van het kijken: het nabeeld dat heel even op ons netvlies blijft zitten

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Het erge is dat je je als 'gewone' toeschouwer dan dikwijls nog dom voelt ook omdat je al die lagen en andere dramaturgische spitsvondigheden bijlange na niet hebt weten te ontdekken in de opvoering...Het is niet omdat het wel meer zou mogen gebeuren dat ondermaatse produkties uitgesteld of afgelast worden, dat het nog nooit gebeurd is. Ook in de periodiek naar aanleiding van Dozen wordt de...Maar dan nog zouden het, omdat er een 'echt' publiek bij is, geënsceneerde repetities blijven — dit laatste is niet zomaar een paradox, maar een contradictie

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Was Marijnen een antwoord op een malaise, dan was daarmee het probleem niet opgedoekt, want Marijnen in zijn theater vol uitspattingen, werd met zeer veel wantrouwen in het Calvinistische Noorden...Het cultureel verschil tussen Noord en Zuid kan niet sterker worden aangetoond dan door de wrevel die je bij Nederlandse collega's kon merken omdat ze naar het toneel hadden gemoeten waar ze dan met...De cultuur is het eigene, niet als teken van het enige, of het superieure, maar als een teken van getuigenis hoe het leven ergens geleefd wordt (ook al is het aberrant). Niet het Europa van de

Nr. 43, November 1993 • Jan Goossens • Aeschylos en de Golfoorlog
Volgens hem was het publiek niet bereid mee te gaan in zijn poging om met theater op radicale wijze aan politiek te doen, om van theater meer dan een si de issue te maken...Wat Sellars toont, lijkt dan misschien weinig te maken te hebben met het oorspronkelijke werk: het gaat hem er inderdaad niet om de tekst nog eens te 'spiegelen' op de scène...John Ortiz, als Xerxes, krijgt het gewicht van deze scène dan ook totaal op zijn schouders

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Het is zelfs desoriënterend om een stuk, waarvan je ooit dacht dat niemand anders dan de vier vrouwen die daar op het podium stonden het ooit zouden kunnen uitvoeren, haarscherp herhaald te zien door...Het eigen belang van deze voorstelling binnen het oeuvre ligt dan ook niet onmiddellijk in deze kwaliteiten, hoe indrukwekkend ze ook mogen zijn...Ook de kracht en het élan van het dansen ligt anders dan bij de jongere dansers, en het is een afstand die alleen maar kan groeien

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
Men keert zich in avantgarde kringen, in de periferie van het theatersysteem, af van het illusionistisch theater, en gebruikt daarvoor elementen uit het volkstheater (vooral dan uit de Commedia dell...Ook het werk van Brook maakt gebruik van het element pop, en dan vooral poppen uit andere culturen...het Vlaamse theaterlandschap zijn dan wel grenzen verlegd, in het nieuwe decreet is zelfs het figurentheater onder de noemer theater te vinden, maar blijkbaar staan anno 1993 de internationale

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
Alarbus, de zoon van Tamora wordt daarvoor uitgekozen en vermoord, maar dat is niet eerste moord in een lange reeks, want Titus heeft dan zijn zoon Mutius al geslachtofferd op het altaar van de...Het bewegen blijft altijd imposanter dan de tekst, die wij in een simultaanvertaalde versie toegediend krijgen...Je krjgt zo algauw het Dirk Tanghe-effect, waarbij beeld en actie de inhoud gaan overstemmen, hoewel Purcarete veel dichter bij Shakespeares tekst blijft dan bijvoorbeeld Tanghe dat in zijn stukken

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Louis Paul Boon schreef De Kapellekensbaan met de moed der wanhoop, in het besef dat het waarschijnlijk onmogelijk was 'hemelser dan de navolging-van-christus, sluwer en fijngeestiger dan de reinaert...Het komt er dan op neer dat men een opdracht geeft en het werk na een beperkte reeks opvoeringen proper ad acta legt om zo vlug mogelijk tot de orde van de dag over te gaan...Deze muziek van het grote gebaar is weinig markant en loopt meer dan eens in de val van het bombastische: een laat-ro-mantisch idioom vooral steunend op de donkere kleuren van de strijkers in een

Nr. 43, November 1993 • (advertentie)
Zo komen elk jaar tientallen mil- -Zo fascineert op een dag kuituur joenen vrij voor een leven vol ver- het grote publiek...een spectaculaire setting die de toeschouwer nauwer bij het gebeuren betrekt, worden machtsstrategieën ontrafeld en wordt naar de mens onder de kroon gezocht...overtuigend pleidooi voor het neurotische der dingen en het vulkanische in de mens

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
Het is dan ook geen wonder dat Rosas aanvankelijk — in een eerste fase, toen het kabinet-Van den Brande eraan dacht slechts een half dozijn Culturele Ambassadeurs te installeren — niet tot de...uitverkorenen' behoorde, aangezien het gezelschap door de initiatiefnemers als 'marginaal' werd beschouwd (wellicht zegt dat laatste meer over het vermogen tot cultureel onderscheid bij het kabinet dan over Rosas...Het resultaat daarvan is dan wel dat Van den Brande schijnt te pleiten voor een artistiek Vlaams-realisme, een term die ik hier gebruik als een variant op het meer bekende sociaal-realisme van de

Nr. 43, November 1993 • Marleen Baeten • Een repertoire van het kijken
Ook Robert Wilson heeft met zijn op het eerste zicht puur esthetische of anekdotische taferelen het publiek willen aanzetten tot reflectie...Volgende invalshoeken komen hierbij aan bod: kennis als geestelijk wakker worden, de leugen van het naturalisme, het belang van staan versus beweging in het theater, vensters op verschillende soorten...Het Danseresje van 14 jaar van Degas (1880-1881) staat met de rug naar het publiek te turen naar een helblauwe hemel

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
Het 'cliché' van het jodendom, die immer bruikbare metafoor voor identiteit-in-ballingschap, voor historische (onrechtvaardigheid: een beeld dat, zoals bv...En het is niet alleen in de 'feiten' dat er een donkere wolk over het verhaal trekt, het is ook in de taal zelf: Bernard maakt zijn zin- Olivetti 82, Theater Malpertuis / Norbert Maes...Bij Bernard Van de Wiele verbrokkelen de woorden als het geweld opduikt, bij 'Eriek Verpale, autobiograaf is het wurgen van de kat van Lisa (in Alles in het klein) een ondraaglijk realistisch tafereel

Nr. 43, November 1993 • Gerardjan Rijnders • State of the Union
Het aanbod lijkt alweer groter dan ooit, de meningen, de vooroordelen ook...Dat als er in neverland iets ontstaat, dat het dan eigenlijk alleen nog maar kan verdwijnen maar dat het er verder helemaal niet toe doet en dat het ook helemaal niets uitmaakt...en dan is het er dus eindelijk, toneel dat er eigenlijk helemaal niet kan zijn, dat zich aan alles en iedereen onttrekt, waar ik dus verder weinig over kan zeggen, dat er wel ooit moet komen en de

Nr. 43, November 1993 • Etcetera JAARGANG II , NR. 43, NOVEMBER...
De melancholische miniaturen van Anne Teresa De Keersmaeker Vlamingen en Nederlanders: Johan Thielemans over het Grote Verschil De pop op de scène Van poppenkast tot...figurentheater Gerardjan Rijnders 'En dan is er opeens een niet gerepeteerde traan en landelijke gêne slaat toe

Nr. 44, Februari 1994 • Dorine Cremers, Rezy Schumacher • Hoezo repertoire?
De keuze van repertoire is niet alleen bepalend voor het gezicht van het gezelschap naar buiten toe, het is ook het startpunt van de gezamenlijke weg die moet worden afgelegd om zich het materiaal toe...besteden tijdens de repertoirevergaderingen dan ook veel tijd aan de vragen naar de stand van zaken in het toneel en in de wereld om ons heen...Voor De Trust is het steeds weer belangrijk om de wortels van deze gewelddadigheid op te sporen: waar komt het geweld vandaan, waardoor wordt het afgedwongen en wat betekent het

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Een emotionaliteit die bij gebrek aan abstrahering (vanwege het tekort aan woorden) zich tot dan toe niet kon uiten...De twijfel van het ene personage, de verliefdheid van het andere, het werd allemaal mijn deel...Maar het hield meer buitenshuis dan me lief was

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
Die intenties zitten uiteraard verscholen in de voorstellingen, maar ook in de verklaringen (interviews, teksten...) daarbuiten; het discours rond kunst maakt vandaag meer dan ooit deel uit van de...Door het lezen van deze tekst werd voor mij alles in één slag glashelder: het hele oeuvre van Brulin, alles wat hij gedaan en geprobeerd heeft, het waarom daarvan, de passie daarachter...Het genot van het kijken naar de materie van het hout en de doeken, naar de kwaliteit van het licht, naar de ruimte en de muziek en de teksten en de mensen


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK