Archief Etcetera

1145 document(en) met "maar" • Resultaten 861 tot 880 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 48, Februari 1995 • Wouter Van Looy, Véronique Rubens • Muziek in het jeugdtheater
Ook bij gesproken tekst blijft op die manier een muzikale laag in de voorstelling aanwezig, maar zo dun dat ze ruimte laat voor het scenische gebeuren en het verhaal...Niet altijd even verstaanbaar, maar wel sterk...Hij zegt hierover het volgende: 'Ik heb vroeger heel veel met kinderen en muziek gewerkt en ontdekt dat het er niet veel toe doet wat voor taal je gebruikt, als kinderen maar het gevoel hebben dat het

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
Je kiest als regisseur niet alleen voor een sereen einde van een gruwelverhaal, maar je schrapt uit de vertaling die Claus in '71 maakte als geesteskind van Artaud...Marijnen schrapt wel het grote koorlied van de leeuwin, een Clausiaanse toevoeging waarin de vrouw gelijkgesteld wordt met een sfinks-leeuwin, maar pleit, even hard als Claus, voor het ernstig nemen...Twee tragedies als één lang meditatief gedicht, gedragen door een man die de mysteries van de natuur en de vrouwelijkheid maar wist te doorgronden met blinde ogen

Nr. 48, Februari 1995 • Ali Khedher • De Arabische cultuur of... De parabel van...
De produktie-omstandigheden zijn niet vaak die van de vrijheid, maar een oeuvre die naam waardig impliceert altijd een veeleisender notie van de vrijheid...En dat de poëtische droom van deze creaties waarachtiger en solider is dan de creaties die zelf vergankelijk zijn, maar waarvan het bestaan niet kan uitgewist worden...het aantonen, maar een religie kan een cultuur niet volledig wurgen als ze er een nieuwe wil uit creëren

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Lannoye, Marleen Baeten • Interview met Minister Weckx
De enige obstructie waar je eigenlijk van kan spreken is een tekort aan middelen, maar daar worden we voortdurend mee geconfronteerd...Maar de barrière daar is de toegankelijkheid...Je kan maar kritisch overleven in deze maatschappij als je die reflectie van de kunstenaar over het maatschappelijk gebeuren van vandaag, leert inzien, begrijpen, tot de jouwe maakt

Nr. 48, Februari 1995 • Stef Ampe • Mijmeringen bij de dood van Romain Deconinck
Maar in de trage dagen is't: Arras, Arras, Arras

Nr. 48, Februari 1995 • (advertentie)
Hij tast er naar de leefwereld yaw de vrouw maar stelt ook vragen omtrent onze Vlaamse én 'Belgische' culturele

Nr. 48, Februari 1995 • Pieter T'Jonck, Johan Thielemans • Gerenoveerde theaters in Gent
Oude gewoontes als eten en drinken in loges en luidruchtig reageren op voorstellingen blijven nog wel doorwerken, maar verdwijnen tegen het einde van de eeuw...Op zeker ogenblik draaide men daar de betere film, maar de toeschouwer van toen herinnert zich vooral dat de zaal leeg was en dat, als hij niet oplette, hij door de kapotte zetel zakte...Als bij een volgende renovatie-ingreep de integratie van het warenhuis uit de jaren '50 van Geo Bontinck (zichtbaar in de voorgevel op de begane grond links, maar vooral in de achtergevel met de grote

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Maar deze 'strijd' en de artistieke kwaliteit hebben voor erkenning gezorgd: Figurentheater is in Nederland niet alleen publiekelijk maar ook politiek (dus financieel) geen echt margetheater meer...Het is natuurlijk dom om naar de bedoeling van kunstenaars te vragen, maar hij lokt het zelf uit door te stellen dat 'mensen maar zelf een verhaal in deze voorstelling moeten ontdekken...Maar ja, de mensen vinden het 'schoon', nietwaar, er komen extra-voorstellingen en ook de muziek(!)pers vond het wel mooi

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Dat het uiteindelijk The Merchant is geworden, lijkt aanvankelijk erg vreemd, maar wanneer men nota heeft genomen van al de operaties die Sellars op de tekst heeft uitgevoerd, wordt het duidelijk hoe...Daarna zal hij deze passages niet schrappen, maar ze precies met een bijzondere zorg omringen, of zelfs tot de centrale scènes van zijn lezing maken...Niet alleen geeft ze aan Shakespeares tekst een verfrissende invalshoek, maar laat ze Sellars toe iets wezenlijks over de Amerikaanse televisie te vertellen, zonder dat het ook maar één ogenblik

Nr. 48, Februari 1995 • Ilse Vandesande • Splendid's van Jean Genet door Het Zuidelijk...
Genets vroege drama's zijn stuk voor stuk emotionele partituren die hij minutieus componeert; sfeerbeelden waarmee hij de lezer en/of toeschouwer schaamteloos maar doeltreffend overvalt...Uiteindelijk zijn het slechts kruimeldiefjes die weliswaar verlangen naar roem en heroïek, maar eenmaal ze die idealen bereiken, gaan ze roemloos ten onder...Maar onder dit nette pak gaat een tweede - of eerste - identiteit schuil, van Hove laat deze eerste identiteit van in het begin doorschemeren: de gangsters hebben het pak aangetrokken boven hun gewone

Nr. 49, April 1995 • Gunther Sergooris • Verzuchtingen van het muziektheater
Co-produkties lijken dan een uitweg, maar er moet toch altijd een minimum zijn alvorens je een samenwerking met een ander De zeven hoofdzonden, Het muziek Lod / Corneel Maria Ryckeboer...Wellens: Uit een vorm van artistieke integriteit brengen we maar één produktie per jaar...Maar er bestaat — zeker in het binnenland — geen operastudio, niet voor zangers, maar ook niet voor componisten, waar zij de kans krijgen het medium in de praktijk te leren kennen

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Büchners Lenz is dan ook niet alleen een bewerking van de Oberlin-stof, maar evenzeer een commentaar op de historische herinneringen die de oude Goethe in Dichtung und Wahrheit aan Lenz ophaalt...Hertmans) Hun zwijgen is dan ook geen afwezigheid maar een aanwezigheid, een spreken over iets dat op geen andere wijze kan worden aangeraakt, over hun bestaan op een plek die moeilijk te vatten, te...Nu staat het wel goed om met Heiner Müller aan te komen of Peter Handke interessant te vinden, maar als een auteur hier met iets dergelijks aankomt vindt men dat toch maar aanstellerig — want dat

Nr. 49, April 1995 • Edwin Carels • Voor mij is iets waar zolang ik...
Impulsieve beeldcollage Maar tegelijk pleegt Lambrechts ook zuivere cinema...Hij is immers niet alleen verantwoordelijk voor de richtingloze woordenstroom, maar ook voor die wijze slotzin uit de film: 'Voor mij is iets waar zolang ik zwijg...De gelukkige droefheid van een gezelschap vol ideeën maar zonder motivatie spreekt uit beide werken even sterk

Nr. 49, April 1995 • Véronique Rubens • Verborgen intenties
zullen asse veranderen, maar hun gevoelens behouden stof zullen zij zijn, maar stof vol hartstocht...Voor De Keersmaeker/De Mey bestaat er nog een andere as. De gelijkwaardigheid van de disciplines staat buiten kijf, maar daarmee is de opdracht niet geklaard...Omdat je als toeschouwer veel sneller toegetrokken wordt naar het visuele, kan de muzikale structuur zich maar met moeite een plaatsje verwerven in het globale scènebeeld

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
Het zijn maar enkele bedenkingen waarmee ik na drie intensieve avonden dans-kijken bleef zitten...Zo wordt het theoretische structurele kader niet ontkend, maar op een organische manier onzichtbaar gemaakt...Het afsluitende derde deel biedt een onverwachte uitsmijter: Vanrunxt voert een Dalida-act op die alles in zich draagt wat onder het label 'kitsch' kan geplaatst worden (playback, travestie), maar

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
Er zou 'een som' gestort worden op mijn rekening, zei men — 'voor onder de kerstboom' (het was in de kerstperiode). Lang wachten, maar er kwam niets (het werd Pasen). Toen ik opnieuw informeerde naar...Raeves' klacht leert ons dat jong niet meer als een attractief label wordt ervaren (jong als dat wat fris, dynamisch, vernieuwend is), maar als een verwijt...hanteert van hedendaagse dans en de klassieke dans niet opneemt in haar evaluatie, alleen Berlijnse muren optrekt en de toekomst van de dans ondermijnt; dat een beleid dat alleen maar consoliderend te werk

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Ze beginnen er te praten alsof Auschwitz er nooit geweest is, alsof het belangrijk is dat er geen zes, maar vier miljoen vermoord werden...Maar terwijl ik aan het schrijven ben, ben ik me er alleen maar van bewust dat ik een vreemdeling ben, niets anders...Er waren natuurlijk Quislings en meelopers, maar de meeste andere bewoners van het bezette buitenland waren toch ook slachtoffers van het regime

Nr. 49, April 1995 • Herwig De Weerdt • Zoete littekens
Vooreerst zijn maatschappelijke problemen (racisme, onheuse behandeling van de derde wereld, de milieuproblematiek, ontvoogdingsstrijd van de Tsjetjenen, u bedenkt het maar) te complex om ze in pakweg...Maar u weet, goede lezer, dat humor en satire de institutionele structuren niet vernietigen, maar juist in stand houden...Hiervoor hoef ik alleen maar haar toneelbibliotheek te raadplegen AARZEL NIET ! Bel ons ( 02/286.82.11) of breng ons een bezoekje ! (Aarlenstraat 75-77 - 1040 Brussel) SABAM IS EEN

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
De Klassieke Oudheid is maar tot ons kunnen komen omdat de Arabieren haar teksten jarenlang bewaard hebben in hun bibliotheken...De goed gestructureerde opbouw zou als een keurslijf kunnen werken, maar de zeer gevarieerde muzikale ondersteuning en een aangehouden, lichte vorm van tegendraadsheid in de enscenering verhinderen...Maar het slechtste en meest paradoxale geschenk ervan was dat het de mensen deed geloven dat ze uitsluitend, hoofdzakelijk, exclusief, blank of zwart, westers of oosters waren', schrijft Edward W.Said

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
hun handen werd de monoloog geen commentaarstuk op het wereldgebeuren, maar een vrijplaats voor de enscenering van het Ik...Bij het kwartet vijftigers (of ongeveer) Halasz-Abramovic-Lamers-Chaikin is de monoloog geen commentaar stuk op het wereldgebeuren, maar een vrijplaats voor de enscenering van het Ik...Het eerste verhaal is het enige dat overduidelijk niet autobiografisch is, maar zet toch de toon: een man is levensmoe en boekt een kamer in Hotel Thanatos, waar men verzekerd is gelukkig te sterven