Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


1111 document(en) met "ZO 5" • Resultaten 901 tot 920 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Je begrijpt dat hij met dit macho-gedrag zijn fysieke conditie aan het uittesten is. Zijn val-exercities zijn een bezweringsritueel om het aftakelingsproces zo lang mogelijk uit te stellen...Je zou die desbetreffende lichamen bijna willen aanraken, zo tastbaar zijn ze in hun gedragingen geworden...Net als bij Meg Stuart, die waarschijnlijk ook veel vanuit improvisatie werkt, vond ik het jammer dat zo wanhopig geprobeerd was om met uit improvisatie ontstaan materiaal een voorstelling te maken

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Na enige tijd is dat verdriet je zo eigen geworden dat je het niet meer opmerkt...Het verdriet is zo met hen vergroeid, dat wat ooit een hevig, brandend gemis was, is overgegaan in een enigszins onverschillige rouw...Wat heeft hen zo ver gebracht

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Zo werden twee bewerkingen van verhalen van Mariette Vanhalewijn elk 300 keer gebracht...Gun zo'n man als Marc Maillard en initiatieven zoals die van AE Jeux Interdits met Leonce en Lena de tijd en het geld om zelf mensen uit te kiezen, spelers stagemogelijkheden aan te reiken, en

Nr. 53, December 1995 • Lucas Vandervost • Manifest: Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw...
NA een voorstelling van de laatste produktie van Compagnie De Koe deed in de wandelgangen het gerucht de ronde dat het allemaal niet zo slecht was, maar dat ze dringend eens iets anders moesten doen...Zoals de zon zich elke dag herstelt, Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw verteld

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Zo zijn er enkele probleemgevallen ontstaan...Zeker de dans en het muziektheater, want daar ligt men niet zo van wakker...Etcetera: Is dat zo

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Sommige mensen trachten zo snel mogelijk te ontsnappen aan de blik van onbekenden; anderen stemmen hun lichaamshouding er bewust op af...De tien dansers en de twee kinderen zijn net zo anoniem als de tien muzikanten en de zangeres

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ik ben één van die mensen wiens ouders thuis naar rockmuziek - de Platters en zo - luisterden en die zei: "Kan je nu in hemelsnaam dat gejank eens een beetje stiller zetten...Ik heb zo, zeg maar Così fan Tutte veertig keer na elkaar kunnen zien, Don Carlo twaalf keer - en zo leer je toch enorm veel...Ten eerste omdat de genres zo uiteenlopen

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
Wat kon daar beter toe dienen dan een ooit zo populair genre als het volksstuk...Zo zijn de slagersknecht Havlitschek en de grootmoeder natuurlijk dankbare rollen wiens demonische naturen dan ook met de nodige verve worden gebracht door Bert Van Tichelen en Lieve Moorthamer...De twee niveaus zijn trouwens met elkaar verbonden, Horváth legt net zo goed de machtsrelaties binnen de metafysische wereld van de kermisartiesten bloot

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
De wrijving tussen deze oneigenlijk klinkende speeltekst en het scènegebeuren genereert de voor Horváths personages zo noodzakelijke ironie...Waarop de bezitter prompt zijn troon terughaalt en zo zijn positie in het gezin herinstalleert...De hele monoloog kan worden gezien als het resultaat van zo'n geheugenarbeid

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Daar heb ik hem vorig jaar ontmoet, een bejaarde, aristocratische man, die het schitterende, precieuze Frans spreekt van de ouderwetse Middeneuropese intellectueel, dat Frans dat zo gunstig afsteekt...de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie mag je steden als Trieste, Wenen, Praag, Lwów, Boedapest en Krakow beschouwen als een constellatie, een sterrenbeeld dat een cultuur heeft voortgebracht, zo...Welnu, de politici in het westen waren zo pragmatisch dat ze de val niet konden zien aankomen

Nr. 53, December 1995 • Inhoudstafel
Theo Van Rompay en Stef Ampe in gesprek met leden van de vier Raden van Advies: Eddy Frans, Staf Pelckmans, Johan Van Heddegem en Bruno Verbergt 25 Manifest: Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
Vandaag loopt er een lange, polsdunne maar zeer sterke lijn tussen een Noordhollandse provinciestad en de hoofdstad van het zo ongelukkig verenigde Duitsland...Ritsaert ten Cate: 'Ik hoop dat het me zal lukken zijn voorstelling Hyde nooit meer te vergeten, omdat er zoveel kracht uit sprak, aan een overmaat aan woede en angst voorbij, zoveel moois, zo...En helpt ook dat nog niet, dan minstens de herinnering aan een o zo kwetsbaar maar uitbundig dansje, in spierwitte onderbroek, z'n pantalon rond de bijna vingerdunne enkels

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Na vier of vijf uren gesprek met hem was ik rijp voor zo'n zin...slagzin 'Ik ben zo wijs en zo slim als mijn toehoorder (-schouwer) kan begrijpen'. Het fragment dat ik heb gekozen komt uit Anatomie Titus...Zo steekt de wereld in elkaar en het is niet goed zo

Nr. 54, Februari 1996 • Luk Van den Dries • In memoriam
Hij had Shakespeare al met zo'n tien jaar overleefd...En Bertolt Brecht, ook zo'n sigarenroker, stierf al op zijn 58ste...Traktor is het naoorlogse Oost-Duitsland het terrein waar zich een verscheurend conflict afspeelt van een tractorist geslingerd tussen de vraag om een vermijnd veld te ploegen en zo de stad van

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
tekst stelt) kunt bevriezen, is dat het woord net zo vluchtig is als het dansende beeld dat het wil vatten...Het idee 'spoor' heeft zo'n dansende inborst...Zo komt dezelfde vraag weer eens aan de orde

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Het jonge gezelschap heeft blijkbaar maar één doel voor ogen: zo snel mogelijk een vaste waarde worden en een gezelschap zijn waar de leden zelf en heel Vlaanderen fier over mogen zijn...Wie met tegenzin naar de zoveelste theatervoorstelling trok en liever zappend thuis had gezeten, zal nog niet zo ongelukkig geweest zijn als hij of zij mocht plaatsnemen in één van de zitjes van...Liefdesbrieven, zo kon je in het programmaboekje lezen

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Niet dat alles zo snel gaat, of dat er zoveel gebeurt, maar gewoon omdat de 'horizon' hier zo ruim is: het decor van Michel Van Beirendonck, de toeschouwers recht tegenover je (in de repetitieruimte...van Bronks zaten de toeschouwers langs weerszijden van de scène), de acteurs verspreid over de ruimte,... Zo eenvoudig en toch zo complex...Het is de acteur die zo mogelijk nog meer personen in zich draagt dan Hamlet zelf

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
Die bekommernis ging zo ver dat hij geruime tijd - tot dat fysiek onmogelijk werd - alle uitvoeringen ervan op de voet volgde, en in een enkel geval de regisseur het leven zo zuur maakte dat die hem...ze op zo'n manier gemanipuleerd worden dat de effek-ten die verborgen zitten in deze regie-aanwijzingen volledig verloren gaan...Zo geeft Etty Mulder in een recent essay volgende psycho-analytische verklaring, in het voetspoor van andere auteurs: Tn verband met Beckett wordt nogal eens gerefereerd aan het verloren object als

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
haar dankrede pleit de laureate voor de verdediging van de kunst in moeilijke tijden Het is mij nooit eerder overkomen een prijs te ontvangen en ik weet eigenlijk niet zo goed hoe daar mee om...het wel de artistieke ij delheid, dat zo verliefd zijn op het gevonden materiaal en op zichzelf, zodat elke afstand wegvalt en dat zelfverheerlijking het totstandkomen van een integer kunstwerk in de weg...Vijf keren had het licht onder de maan geblonken en evenveel keer was het weer gedoofd sinds wij ons waagden aan de verre tocht, toen ik een berg ontwaarde, donker door de afstand; en zo hoog

Nr. 54, Februari 1996 • Freddy Decreus • Bij open doek
het object zo goed mogelijk dienden tegen te gaan...Tindemans werkte in een tijd waarin de semiotiek het wondermiddel leek te worden om theater te analyseren, maar de studie van de theatrale tekenleer werd geleidelijk zo ingewikkeld en alomvattend dat...En waar de dagbladkritiek (...) zich zo neutraal op de vlakte houdt, blijft er voor de ontwikkelde, kritische toeschouwer alleen maar ergernis en onbehagen over, en ja ook spijt, weemoed naar vroeger


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK