Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


1052 document(en) met "Hij" • Resultaten 1021 tot 1040 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • De dramaturg als roerganger
Als een dramaturg geen 'omgevallen boekenkast' is, wat is hij of zij dan wel...Zelfs toen hij nog op de regieopleiding zat en ik in theaterwetenschappen, waren er contacten, was het gesprek al begonnen...aangesproken: dat decor is er; dat heeft hij gedaan

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan
Oud betekent 'out'. Een oud-mecanicien, een ex-buschauffeur, is geen mecanicien of buschauffeur meer; hij is niets...Monteverdi componeerde zijn L'Incoronazione di Poppea toen hij 75 was; Verdi creëerde Otello op zijn 72ste en Falstaff op zijn 76ste; de Japanse auteur Yasushi Inoue schreef zijn momumentale roman...Sinds Apostel op pensioen was had hij geen secretariaat meer dat zijn teksten kon uittikken

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek • Een uitwisseling van energie
Hij stroomt...Vindt de andere mij niet, dan gaat hij naar iets anders kijken

Nr. 67, Maart 1999 • (advertentie)
Hij kan worden besteld bij Victoria en wordt na het festival te koop aangeboden in geselecteerde boekhandels en bij Victoria voorstellingen her en der te lande - aan de uiterst zachte spotprijs van

Nr. 67, Maart 1999 • Pascal Gielen • Twintig jaar Kaaitheater: een kleine sociogenese
De ex-artistiek leider koos eenvoudigweg wat hij koos...Tegelijkertijd werpt hij een licht op de tijdsgeest waarin hij aan het werk ging...Wou hij het kunstencentrum in de toekomst laten voortbestaan, moest hij wel een frisse wind laten waaien

Nr. 67, Maart 1999 • Pieter T'Jonck • Genieten van verandering
Maar ik denk hier vooral aan een essentiële opmerking die Jan Decorte in een interview, dat hij lang geleden van mij afnam, maakte: wat je op de scène ziet is wat in het repetitielokaal gebeurt

Nr. 67, Maart 1999 • Rudi Laermans • Generaties: een verhaal met een moraal
Het is, alweer, de overbekende oedipale situatie: 'papa is slecht want hij is... papa (hij bezit mamma)'. We stoten hier allicht op een meer algemeen mechanisme: de interpretatie in termen van

Nr. 67, Maart 1999 • Personalia
Pascal Gielen, redacteur van Etcetera, is verbonden aan het Centrum voor Cultuursociologie van de K.U.Leuven, waar hij een proefschrift voorbereidt in de kunstsociologie...Eerder werkte hij aan de zijde van Wim Vandekeybus, Franz Marijnen en Peter Zadek...Hij schrijft geregeld bijdragen over de podiumkunsten voor Knack

Nr. 67, Maart 1999 • Pol Arias • Ambachtsman in menselijk gedrag
Hij kwam zichzelf tegen toen hij geconfronteerd werd met eenvoudige, onontkoombare uitdagingen...Hij werd gedwongen zich af te vragen waarom hij eigenlijk acteur was geworden... Hij merkte dat ergens in de wereld acteren een kunst van absolute toewijding is, op een totale manier, alsof de acteurs...Wat later vertrok hij met zijn Camera Obscura-plannen naar de Verenigde Staten, nadat hij een aanbod van Peter Brook had afgeslagen om ook aan zijn acteurs die training te komen geven

Nr. 67, Maart 1999 • Pascal Gielen • De sacrale gebarenstoet
dit wel zijn wereld of dwaalt hij rond in het beeld van een ander...Het was het eerste beeld wat ik van hem zag, alleen wist ik toen nog niet dat hij zo heette en nog minder dat hij zelf verantwoordelijk was voor een ruim en eigenzinnig oeuvre...Hij verlaat de wereld van het expliciete voor de vanzelfsprekendheid van het impliciete

Nr. 67, Maart 1999 • Tuur Devens • Zanni's in het circus
Hij voert een kunstje met borden op...Hij wil geen artiest zijn, zoals de ander, hij is het...Alleen schieten kan hij nog, en dat doet hij dan, het zijn harde knallen voor de kinderoortjes

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek, Marianne Van Kerkhoven • Je eigen ding doen
Met Klaartje Mertens en Geert Six maakte hij onlangs de productie Clopixol 200mg (Theater Antigone). Tijdens zijn studies als romanist richtte hij het cabaretgezelschap Het Zwevend Genootschap op...Ik denk dat dat voor sommige mensen echt een probleem is. Ik heb onlangs iemand ontmoet die op Studio afstudeerde, en die nu interim-werk aan het doen is. Hij zei dat hij echt niet aan de bak geraakte...Hij zei dat hij elke keer opnieuw inzat met negatieve kritiek

Nr. 67, Maart 1999 • Marleen Baeten • Take your time
Nadien speelde hij vier jaar bij het Speelteater van Eva Bal, waar hij ondermeer kennismaakte met improvisatie- en verteltechnieken...Vorig jaar kondigde hij een sabbatjaar aan, maar hij leek niet te stoppen...Maar hoe kan hij nu ooit rustig worden als hij duizend dingen aan zijn hoofd heeft

Nr. 67, Maart 1999 • Peter Brook • Manifest: De noodzaak van levenslange scholing
onderstaand fragment stelt hij de vraag welke mogelijkheden de acteur heeft om tijdens zijn carrière te werken aan zijn artistieke groei...Alras ontdekt hij wat hij kan, en nadat de eerste moeilijkheden overwonnen zijn kan het zijn dat hij, met wat geluk, een benijdenswaardige positie verwerft: hij heeft werk waar hij van houdt, doet het...Aan zijn vrienden heeft hij weinig, zijn ouders weten waarschijnlijk niet genoeg van zijn werk af, en van zijn impresario, hoe goedbedoelend en intelligent hij ook mag zijn, wordt niet verwacht dat

Nr. 67, Maart 1999 • Jan Goossens • Nieuw leven voor eeuwenoude vormen
De cinema is dan wel zijn prioriteit geworden, toch heeft hij een band met het theater die hij niet zomaar kan loochenen en die hij moet onderhouden...het afgelopen decennium investeerde hij ook veel tijd in zijn derde versie van Koltès' In de eenzaamheid van de katoenvelden, waarmee hij heel Europa rondreisde en waarin hij ook zelf meespeelde...Enerzijds wist Chéreau dus dat hij het theater niet definitief de rug kon toekeren, anderzijds voelde hij pas echt dat de tijd rijp was voor een terugkeer toen hij in juni vorig jaar de

Nr. 68, Juni 1999 • Personalia
Pascal Gielen, redacteur van Etcetera, is verbonden aan het Centrum voor Cultuursociologie van de K.U.Leuven, waar hij een proefschrift voorbereidt in de kunstsociologie

Nr. 68, Juni 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van de kleine en de grote dramaturgie
ambtenaar', zoals hij door Bart Meuleman werd beschreven...Elke kunstenaar zoekt zich wel een 'interlocuteur', iemand met wie hij omtrent zijn werk in gesprek kan treden, iemand met wie hij 'wrijvingen', 'fricties' kan aangaan die de creatie ten goede komen...En toch blijft hij m.i

Nr. 68, Juni 1999 • Hildegard De Vuyst • Een dramaturgie van het gebrek
Maar dan moet ik ze lostrekken uit de context waarbinnen hij ze situeert...Verzwegen wordt dat die dramaturg ook ergens boven die regisseur staat wanneer hij op zijn beurt rapporteert aan de staf of verantwoording aflegt bij directie of artistieke leiding...Ofwel laat men de debutant vallen als een baksteen want hij is niet de verhoopte ontdekking, ofwel wordt hij de volgende keer nog zwaarder omkaderd (twee dramaturgen

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • De totale podiumkunst van Rosas
Binnen de context van de voorstelling werkt de theatralisering van Handkes tekst daarom als het ware dubbelop, is hij op een dubbele wijze verdubbelend...afgemeten zinnetjes - ik weet niet of ze uit Handkes tekst stammen - vraagt hij zich woedend af welke wet, regel of norm hij misschien gebroken heeft...van de voorstelling). Vervolgens start de tekstzegging, maar hij wordt steeds weer opnieuw afgebroken door de muzikale interventies van dj Grazzhoppa en saxofonist Fabrizio Cassol

Nr. 68, Juni 1999 • Peter Anthonissen • De sprookjesverteller van het nieuwe Berlijn
Zelf, zo zegt hij, stak hij op school veel meer op van de voormalige Brecht-actrice Gertrud-Elisabeth Zillmer en van Gennadi Bogdanov, die hem de biomechanica van Vsevolod Meyerhold bijbracht...Aanvankelijk begeleidt hij de actie synchroon, zoals tromgeroffel bij een circusact...Dus gaat hij te werk op basis van ritme en muzikaliteit en vraagt hij zijn spelers om niet alleen de tekst, maar ook zijn regie als een partituur te benaderen


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK