Date 1985-12-16

Publication De Standaard

Performance(s) De konferentie van de vogels

Artist(s) Louafi, Alain

Company / Organization

Keywords vogels • louafi • simorg • soefisme • talent • spektakel • technieken • mudra • tema • gedicht

Soefistische mystiek als spektakel: "De konferentie van de vogels"

BRUSSEL -- Ongeveer twee en een half jaar geleden brachten studenten van Studio Herman Teirlinck, in een regie van regisseur-koreograaf Alain Louafi, een werkvoorstelling van "De konferentie van de vogels". Het stuk is een bewerking door Jean-Claude Carrière van het gelijknamige gedicht van de Perzische dichter Farid-ud-Din'Attar, bekend geworden door de regie van Peter Brook. De Antwerpse produktie wordt nu hernomen, het gezelschap is uitgebreid met afgestudeerden van "Mudra", de dansschool die opgericht werd door Béjart.

Destijds schreef Klaas Tindemans in deze kolommen dat de voorstelling vormelijk zeer verzorgd en onderhoudend was, maar de inhoudelijke uitdieping van het tema te wensen overliet. Een kritiek die nog altijd geldig is.

Het gedicht zet, in de vorm van een parabel, een panteïstische geloofsopvatting uiteen. De inspiratiebron is een strekking binnen de islam, het soefisme. De vogels, onder leiding van de hop, gaan op zoek naar de ware god, de Simorg. Na vele ontberingen in de woestijn en een initiatie in zeven valleien, komen ze bij de Simorg, die een spiegel blijkt te zijn. Het bereiken van de godheid staat gelijk met het bereiken van het diepste innerlijk.

Deze produktie wordt tegelijkertijd in het Nederlands en in het Frans gespeeld, en de dansers zijn van verschillende nationaliteiten. De bedoeling van Louafi: een Nederlands-Franse kulturele en interraciale ontmoeting rond het universele tema van de "Vogels".

Daarbij worden verschillende teatrale technieken aangewend, o.a. dans. Die dans leunt zwaar op primitieve dansen, hoewel Louafi niet dadelijk een bepaalde kultuur uit zijn spektakel heeft willen uitsluiten. Integendeel. De voorstelling zit zo vol met alle mogelijke technieken en stijlen, dat je eerder van een ontmoeting rond het tema "spektakel" zou kunnen spreken. Spektakel, omdat het oogmerk van deze voorstelling niet is: iets uit te diepen, maar oogverblinding.

En het moet toegegeven worden, de voorstelling loopt als een goed gesmeerde machine, de dansers kunnen dansen, er is terdege gewerkt aan de uitbeelding van de vogels en er is voortdurend iets nieuws te zien. Maar na een uurtje vraag je je toch af waarom bij elke betekenisvolle uitspraak (en bijna alle uitspraken zijn dat) de uitroeptekens bij wijze van spreken aan en uit beginnen te flitsen. Het gevolg is immers geen verheldering van de inhoud, het lijkt door dat procédé allemaal zo voor de hand liggend en duidelijk dat je zelfs de moeite niet meer neemt om over het gebodene na te denken.

Dit stuk is om die reden een behoorlijke verspilling van talent; het talent van de dichter en het talent van de akteurs. En dat is toch wel jammer voor deze akteurs, omdat het hun niet aan inzet en talent ontbreekt. Als introduktie van pas afgestudeerde studenten van de Studio en Mudra is dit dan ook een gemiste kans. Het was, bijvoorbeeld, interessant geweest als de regisseur even nagedacht had over een vorm die de mystieke koncentratie van het soefisme kon bevatten, in plaats van een nogal gemakkelijke uitspatting van effekten ten beste te geven.

Nog voorstellingen van 17 tot 22 december, elke dag om 20 u. 30, in de Ancienne Belgique, Steenstraat; tel. 02-512.59.86.