4 document(en) met "maar oogverblinding"


Soefistische mystiek als spektakel: "De konferentie van... • 16 december 1985
Destijds schreef Klaas Tindemans in deze kolommen dat de voorstelling vormelijk zeer verzorgd en onderhoudend was, maar de inhoudelijke uitdieping van het tema te wensen overliet...Spektakel, omdat het oogmerk van deze voorstelling niet is: iets uit te diepen, maar oogverblinding...Maar na een uurtje vraag je je toch af waarom bij elke betekenisvolle uitspraak (en bijna alle uitspraken zijn dat) de uitroeptekens bij wijze van spreken aan en uit beginnen te flitsen

Waarom het belangrijk was te kijken en... • 1 februari 1994
Wellicht heeft dat iets met geldgebrek te maken, maar zelfs als dat klopt heeft Klapstuk van die beperking ook een troef gemaakt...De bundeling van een reeks kleine, en vaak eigen produkties in een kort tijdsbestek trekt een gepassioneerd publiek aan, dat niet zozeer uit is op gegarandeerde waarde, maar juist de controverse...deze teksten zal de lezer tevergeefs iets zoeken over kleinere voorstellingen als die van Bert van Gorp, Olga de Soto, Mal Pelo en vele anderen, maar wellicht geeft wat volgt toch een beeld van een

Een haat-liefdeverhouding met dans • 12 september 2001
Het uitgangspunt voor haar eerste solo, Dame de pic (niet : schoppenvrouw maar vrouw met de pik als in ijspik) was de vaststelling dat mensen hun eigen aberraties na enige tijd niet meer opmerken...Die liefde voor het onvolkomene vertaalt zich bij Ponties ook in een voorkeur voor theater en kunst die oogverblinding schuwen...Maar hoe simpel en naïef ook, die kunst sprak over een rijke en springlevende verbeeldingswereld die, de officiële ideologie ten spijt, in het collectief geheugen van de mensen voortbestond

Theater als showbusiness: DE ONDRAAGLIJKE LICHTHEID VAN... • 1 december 2004
De gedachte die hier speelt is, evident genoeg, dat bewustzijn geen statisch gegeven is, iets wat zoals de dingen een zekere, kenbare omvang zou hebben, maar een proces dat zich in de tijd afspeelt...Zonder het theoretisch vertoog van de minimal art, maar met des te meer slagkracht, regisseert Hitchcock in de beroemde woestijnscène in de film North by Northwest niet alleen het beeld, maar vooral...Plots bevinden we ons niet meer in een fantasmatische ruimte, maar in een geënsceneerde, en dus risicoloze omgeving, waarin iedereen een rol speelt, gemodelleerd naar een fictief maar wenselijk leven