Date 1988-03-26

Publication De Standaard

Performance(s) K!T

Artist(s) Paul Peyskens

Company / Organization

Keywords andrea • pia • arne • dett • bardos • misverstanden • peyskens • aktrice • biezonder • mankement

Het plezier van misverstanden: "K!T" in Beursschouwburg

BRUSSEL - In de Beursschouwburg ging onlangs de kindervoorstelling "K!T" in première. Voor een publiek dat hoofdzakelijk uit volwassenen bestond, maar de voorstelling is dan ook duidelijk niet alleen voor kinderen bedoeld. Je kunt er op twee manieren van genieten, als kind dat geamuzeerd wordt door het wilde spektakel van misverstanden, ruzies en dromerijen in een heel mooi decor met heel mooie kostumes, en als volwassene die voortdurend door de dubbele bodems geamüzeerd wordt.

Een aantal ingrediënten van de voorstelling zijn bekend: het stuk valt, net zoals A winter's tale, het vorige stuk van regisseur Paul Peyskens, al van bij de aanvang in duigen als aankondigster Andrea Bardos midden in haar openingsrede haar tekst vergeet. Door het witte achterdoek met de grote gouden bollen, de verschillende beweegbare podia en haar nogal opzichtige kledij voel je dadelijk dat we in een variété- en circuswereld beiand zijn. Een wereld die bestaat uit mensen van verschillende nationaliteiten en disciplines, en dat is ook de realiteit van deze produktie: er doen twee Noren, Arne Skoglund en Pia Fridal, beiden dansers, mee, een Hongaarse aktrice die in Brussel studeert, Andrea Bardos en een Belgische muzikante/aktrice/danseres Dett Peyskens, de zus van...

De hele voorstelling is eigenlijk niets anders dan een scenische verdichting van de werkelijke situatie dat vier mensen die elkaar niet kennen, elkaars taal -- letterlijk en artistiek -- niet spreken, met vallen en opstaan een voorstelling maken. Ze maken van hun eigen persoon een personage, en dat gebeuren spelen ze dan weer. Je ziet dus een voorstelling over het maken van een voorstelling. Aanvankelijk met zeer voor de hand liggende grappen. Als Andrea hardhandig van de scène afgevoerd wordt door Dett, zodat zij haar goochelnummer kan tonen, ontstaat tumult achter de scène tot Arne met een beteuterd gezicht een konijn komt tonen dat eigenlijk in de hoed had moeten zitten. Na nog zo een paar débâcles wordt Pia hysterisch, daarin vrolijk bijgestaan door Andrea.

De evolutie in de voorstelling ontstaat dan doordat de akteurs in dat ogenblik van vertwijfeling allemaal gaan zitten nadenken hoe het nu verder moet. En daar onstaat een paar prachtige fragmenten uit. Zo zit Andrea op een bepaald ogenblik te treuren in een hoekje met een boekje, en plots worden haar dromen werkelijkheid, verschijnt Arne als een droomprins en gaan ze samen tafelen. Het probleem van de verschillende talen lost zich op dat ogenblik als vanzelf op in het moment van aantrekking tussen beiden. Tot Pia de scène opholt om Arne te vragen wat hij daar zit te doen.

Het eindigt ermee dat Andrea haar beginmonoloog overdoet, deze keer vlekkeloos en in het Italiaans, en dat de drie anderen een music-hall-nummertje opvoeren.

Al die verwarring, die geleidelijk toch ineensluit tot een aantal herkenbare fragmenten, is biezonder goed georkestreerd, en dat is het merkwaardige aan de voorstelling. Van de enkele ogenblikken dat ik het gevoel had dat er iets schortte aan de timing en de voorstelling haar vlotte ritme verloor, bleek er een te wijten te zijn aan een technisch mankement, waardoor een afgesproken signaal gemist werd. Het is de metikuleuze timing en dosering van effekten, samen met de "werkelijkheid" van de "gespeelde" situatie die biezonder meeslepend werkt. Het besef dat de voorstelling echt gemaakt werd met niets anders dan de gegevens die dadelijk voorhanden waren, de akteurs en de regisseur, werkt vaak nogal op de lachspieren als je je begint af te vragen waar een en ander vandaan komt. Het geroezemoes en gelach in de zaal waren dan ook niet van de lucht, er waren verscheidene open doekjes, en de voorstelling eindigde met een biezonder lang, hartelijk applaus van het publiek.

Nog in de Beursschouwburg op 29 maart om 20 u. 30 en op 30 maart om 14 en 20 u. 30.