De tiende editie van Klapstuk, die normaliter had moeten plaatsvinden in de maand oktober, werd verdaagd tot 2002 wegens de verbouwingsperikelen van STUK, het nieuwe kunstencentrum dat ontstond uit het samengaan van het dansfestival Klapstuk en het kunstencentrum Stuc (zie Tijd-Cultuur van vorige week). Deze tiende editie, waarvoor Alain Platel weer als curator aantreedt, heeft overigens een bijzonder karakter. De voorstellingen worden niet samengebald op een maand, maar in de tijd gespreid tot september, wanneer Pina Bausch naar Leuven komt met een herneming van Café Muller (reserveer nu alvast je tickets!). Bovendien, deze keer geen grote ontdekkingen of onbekende namen, maar een panorama van voorstellingen die de jaren 80 en 90 bepaald hebben. Aan deze hernemingen wordt telkens, behalve in het geval van Bausch, ook een recente voorstelling van dezelfde kunstenaar gekoppeld.
Wim Vandekeybus mag met zijn gezelschap Ultima Vez de spits afbijten met een herneming van zijn eerste eigen voorstelling, What the body does not remember, voorafgegaan door Scratching the inner fields, het laatste werk dat de choreograaf maakte. The body was een voorstelling die ogenblikkelijk op grote erkenning kon rekenen bij publiek en kritiek, getuige de Bessie-award die Vandekeybus ervoor ontving in 1988 en de ware publieksstormloop die zijn voorstellingen na korte tijd veroorzaakten. Vandekeybus, die tot dan als acteur gewerkt had in het ensemble van Jan Fabre voor De macht der theaterlijke dwaasheden, zette met deze voorstelling meteen het stramien uit waarop hij ook in vele volgende voorstellingen zoals Les porteuses de mauvaises nouvelles zou voortborduren. Net als Fabre injecteerde hij in het theaterspel een ongebruikelijke dosis werkelijkheid: als de dansers elkaar al hollend blokken cellenbeton toegooiden, over de hoofden van anderen heen, was dat niet alleen een verbluffende demonstratie van hun behendigheid, het was gewoon gevaarlijk.Het grote verschil met Fabre is dat Vandekeybus nooit dezelfde inhoudelijke samenhang of sterkte bereikte noch nastreefde. Het ging meer om de fascinatie voor wat de dansers kunnen, voor het spel van reflexen, het grote onderlinge vertrouwen nodig om dit werk tot een goed einde te brengen dan om een snijdend betoog over theater en kunst. In latere jaren zou Vandekeybus dan ook steeds vaker zijn fascinatie voor de actie van de dansers inhoudelijk gaan stofferen met tekst en film. Scratching the inner fields is daar een goed voorbeeld van. Deze exclusief vrouwelijke voorstelling is opgebouwd rond een tekst van de auteur Peter Verhelst en peilt naar de verborgen passies en gedachten van vrouwen met soms zeer sterke beelden.
Van The body zijn extra voorstellingen op het programma genomen: de voorstelling speelt nu op 17, 18, 19 en 20, 21 januari, telkens om 20u30 in STUK, Naamsestraat 96, 3000 Leuven. Scratching the inner fields staat op 15 en 16 januari, telkens om 20u in de Leuvense stadsschouwburg op de Bondgenotenlaan. Op 18 januari houdt Alain Platel na de voorstelling, om 22u15 een gesprek met Wim Vandekeybus.
Naar aanleiding van de herneming van The body houdt Eduardo Torroja, danser van het eerste uur, een workshop waarin het bewegingsmateriaal van deze voorstelling geleerd wordt. De workshops hebben plaats op 19 en 24 januari, telkens van 10u tot 15u in STUK. Kostprijs voor een sessie: 130 euro. Inlichtingen en reservaties: 016/20.81.33 of ticket@stuc.kuleuven.ac.be.Voor alle verdere inlichtingen: www.stuk.be of www.ultimavez.com.
Elders
In Vooruit in Gent blijven het drukke dagen. In het kader van P-A-R-C-O-U-R-S staat dinsdag 22 en woensdag 23 januari daar alweer een nieuwe voorstelling in de steigers: Well see van Alkyonis, het gezelschap opgericht door oud Parts-studenten Kosmas Kosmopoulos en Annabel Schellekens. Concept en regie van deze voorstelling met acht performers zijn van de hand van Kosmopoulos. Well see onderzoekt de relatie tussen het subject en de kijker, in het bijzonder de wisselwerking tussen mediale beelden van mensen en onze eigen gedragingen. De vraag die deze voorstelling stelt, is hoe het in deze situatie mogelijk is om tot een samenhangend zelfbeeld te komen.
Reservaties en inlichtingen : 09/267.28.82 of www.vooruit.be. Deze voorstelling staat nadien ook nog op 20 februari in de Warande in Turnhout (014/41.94.94) en op 7 maart in CC Hasselt (011/22.99.31).
Olga de Soto presenteert op 16 januari in Les Tanneurs in de Huidevettersstraat in Brussel haar nieuwe creatie Eclats mats, muzikaal begeleid door composities van Salvatore Sciarrino, live uitgevoerd op altsax door Garth Knox. De Soto zoekt hier naar een spannende confrontatie tussen de wereld van de muziek en die van de drie dansers, naast de Soto zelf Edith Christoph en VincentDruguet. De kwaliteit van de Sotos werk is veeleer wisselvallig, maar steeds het proberen waard.
Inlichtingen en reservaties: 02/512.17.84 of www.lestanneurs.be.
