Nieuwe wegen in deSingel: EVENEMENT
Nieuwe wegen in deSingel
EVENEMENT
deSingel in Antwerpen, een hoogtepunt uit het oeuvre van de architect Léon Stynen, was oorspronkelijk bedoeld als Koninklijk Muziekconservatorium. Maar vanaf de jaren 80 groeide het centrum uit tot een van de belangrijkste opvoeringsplekken voor theater, muziek en later ook architectuur in Vlaanderen. Maar de tijden veranderen: jonge podiumkunstenaars willen niet meer met alle geweld het grote podium op en de grenzen tussen genres vervagen zienderogen. Met 'dedonderdagen' wil deSingel inspelen op die nieuwe tijdgeest. Maar ook dan blijkt het gebouw uitstekende diensten te kunnen bewijzen.
Pieter T'JONCK
Naast de twee grote zalen kent deSingel immers veel kleinere ruimtes zoals de 'Zwarte zaal' of de 'Kleine zaal' die zelden of nooit met publiek gebruikt worden. Om niet te spreken van de talloze royaal bemeten wandelgangen en overgangsruimtes. Onlangs voegde de architect Stéphane Beel - de ontwerper van de toekomstige uitbreiding van deSingel - bij de verbouwing van de scène van de Rode zaal, nog een nieuwe, volledig beglaasde wandelgang aan het complex toe die het drukke verkeer van en naar de twee grote zalen vlotter laat verlopen, maar die ook op zich een erg aangename verblijfsruimte is. Die vele extra ruimtes blijken voor het project van 'dedonderdagen' een geschenk uit de hemel. Ze laten immers toe op verscheidene plekken in het gebouw simultaan voorstellingen of presentaties te laten verlopen. Het project krijgt zo het karakter van een vernissageavond waarbij een geïnteresseerd publiek het nieuwe werk in de galeries op één avond kan meepikken. En er meteen over kan praten natuurlijk.
Bibliotheek
Dat aspect wordt nog sterker in de verf gezet doordat de eerste 'dedonderdag', op 2 oktober, samenvalt met een aflevering van 'Curating the Library'. In deze reeks worden figuren uit het internationale culturele landschap uitgenodigd om hun favoriete boeken in een lezing toe te lichten. De boeken en een dvd-registratie van de lezingen worden aansluitend op een 'groeiend' boekenrek geplaatst in een installatie van Richard Venlet waar het publiek ze kan consulteren. Op deze avond zijn de Belgische kunst- en architectuurhistoricus Steven Jacobs en de Zwitserse kunstenaar Thomas Hirschhorn te gast. Jacobs legde zich de jongste jaren vooral toe op de studie van het werk van Henry van de Velde, maar publiceerde daarnaast o.a. heel wat over de manier waarop hedendaagse stedelijkheid gethematiseerd wordt in fotografie en film. Thomas Hirschhorn studeerde grafiek in Zürich, maar stopte met de praktijk omdat hij oordeelde dat ze te sterk verbonden was met commerciële en privé-belangen. Van dan af werkte hij als kunstenaar in verschillende media als beeldhouwen, video en installatiekunst. Hij beschouwt kunst als een integraal deel van sociale en politieke kritiek. In het bijzonder klaagt hij de excessen van de consumptiemaatschappij aan. Zijn werk was o.a. te zien in het Centre Georges Pompidou in Parijs, het Art Institute of Chicago, het Museum voor Hedendaagse Kunst in Barcelona en de Biënnale van Venetië.
De avond telt heel wat interventies die zich op het snijpunt van meerdere kunstvormen bevinden. Kris Verdonck en Aernoudt Jacobs, recentelijk op het Kunstenfestival te gast met een opmerkelijke theatrale installatie, presenteren het eerste deel van een vierluik 'Tutorials'. Op drie van de vier avonden laten zij wetenschapslui aan het woord wier jargon en discours dermate gespecialiseerd zijn dat het voor de gewone luisteraar niets meer betekent, maar voor een kleine groep mensen net heel veel. Dat dwingt het publiek te letten op andere aspecten van de lezing om zin te halen uit de onzin. De eerste avond leidt het geheel als het ware in. Een ploeg stukadoors bezet een muur. Het geluid van de werkzaamheden wordt versterkt en vervormd. Ook hier moet de kijker een andere houding zien te vinden om deze 'alledaagse choreografie' zin te geven. Op theatraal vlak kun je op de eerste 'dedonderdag' ook 'Fanny en Alexander', theatrale kamercinema uit Italië van 'Ardis I, les enfants maudits' meemaken. Het werk is geïnspireerd op 'Ada' van Nabokov. Matthias Schoenaerts leest ook voor uit het werk van Jan Fabre. De jonge Roemeense choreograaf Manuel Pelmus brengt 'Punct Fix'. Lawrence Malstaf, die eerder o.a. voor Meg Stuart werkte, opereert hier als steeds op de grens tussen beeldende kunst en theater met 'Mirror', een interactieve installatie.
Een van de muzikale gasten op deze avond is de Nederlandse componiste Esther Venrooy. In haar 'Odradek' botst de klank van saxofoons zowel tegen de beelden en animaties van Isolde Venrooy en Han van den Hoof als tegen de klank voortgebracht door de soundchip van twee gameboys. Door middel van voorgeprogrammeerde algoritmes reageren de beelden op het geluid. Op muzikaal vlak wordt de bezoeker verder verwend door freejazz van Jeff Arnal (USA) en Dietrich Eichmann (D) en door het fusionjazztrio 'Agog' (D/NL). Ten slotte is er nog een elektro-akoestische installatie van Joris Delaet.
'Dedonderdagen #1'
in deSingel begint op 2 oktober om 20u en eindigt omstreeks middernacht. Met een ticket van 10 euro kan men alle voorstellingen volgen. Inlichtingen en reservatie: tel. 03/248.28.28 of www.desingel.be.
